W dniu swoich osiemnastych urodzin Brygida otrzymuje od swojej babci stare, rzeźbione lusterko. Pomimo przepięknych zdobień, osadzonych w srebrze kamieni i niesamowicie czystej, kryształowej tafli prezent ma jedną wadę. Lustro nie odbija wiernego obrazu rzeczywistości i zdaje się być pośrednikiem między światami, które nie powinny dowiedzieć się o swoim istnieniu. Wkrótce Brygida zrozumie, że prawdziwym darem, który otrzymała nie jest lusterko, a to co odbija się w jego szklanej tafli.