Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

Ela veya kahverengi. Gözlerinin rengi bunlardan biri işte,çözemiyorum. Tek bildiğim baktıkça daha bir aşık oluyorum, daha bir bağlanıyorum. Peki ya gülüşü? Gözlerinin kısılması, dilinin dişlerinin arasına yerleşmesi ve o muhteşem melodi. Sanki o güldükçe etraf aydınlanıyor, her taraf parlıyor. Biliyorum, hayatımı onun çevresinde döndürüyorum. Bunu herkes söylüyor. Ama olsun, seviyorum işte. Tek bir şey var. O iyi değil, hissediyorum. O eskisi gibi değil. Her yerde gülen, durup dururken bağıran o mutlu çocuk yok. Gitmiş. Ama bunların hiçbiri onu sevmeme engel değil. Çünkü o, Zayn Malik. Hayatıma giren beş şapşaldan en mükemmeli. 04/12/2014 #25

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.