Aybala'nın mizacı neşeli ve iyimserdi.Güçlü bir anlayış ve sakin bir muhakeme yeteneğine sahipti buna rağmen tek kusuru çabuk kırılan kalbiydi. Aybala'nın gözünden sizlere bu hikayeyi aktarmaya çalışacağım. Bir Mahalle Hikayesi 19.01.2019

"Ruhumu cezalandır güzel adam. Bedenimin hisleri tatmasını sağla. Bir Anka kuşu misali, Önce usulca yakmaya başla beni, Daha sonra küllerimin içinde boğ bedenimi. Ruhumu cezalandır hisli adam. Hak ettiğim tüm günahların bedeli, Bedenimin üzerine usul usul bırakılsın. "Kanatlarındaki o katran karası tüyler ile, Ruhumun mürekkepini tüketen kişi ol. Ey güzel adam, Alevler ile bezenmiş cehennemin Azraili, Hak ettiğim şekilde öldür beni." Varoluşun Hissi'ne hoşgeldiniz.

🌟 "Sevgili Selene...". Baldırında ki parmaklar yavaşça kadınlığına ilerlerken kulağına çarpan nefesle titredi. Kadınlığını saran ince kumaşın üzerinden adamın parmaklarını hissedince onu düşmekten son anda omuzlarına koyduğu elleri kurtardı. Orda duran parmaklar hareket etmese bile varlıklarıyla dahi titretiyordu onu. "Uyarmak. Tam olarak böyle olur. Bir daha tehdit ederken bunun hakkını ver!". Hakkını vermek adına parmaklarını ince pamuklu kumaşın açıkta bıraktığı üçgen kısmın çıplak alanlarında gezdirdi. Beatrice parmağını itmek yerine kadınlığının temiz olmasına şükretti. İnkar etmek boşunaydı. Dokunuşlarından hoşlanıyordu. 🌟 ⚡BU HİKÂYEDE +18 UNSURLAR YER ALMAKTADIR!!!⚡ FANTASTİK DÜNYAMA HOŞGELDİNİZ 🌙

Aycadısı...Masumiyetin Altın Çağı'dır... Karşılaşmadır... Çünkü;kendi kendileriyle savaşan ve aşkı inkar eden,hayatta bambaşka yerlerde olmayı hedefleyen iki zeki, çekici,başarılı ve sosyal insanın aynı apartmanda altlı üstlü komşu olmasıyla başlar.İstemeden karşılaşmalar,mecburen paylaşılan asansör,diğerine duyulan meraka tanıklık eden pencereler, komşular... vs... romanı dar mekan ilişkilerine zorluyorsa da,çiftimiz sınır tanımama ve özgürce dolaşabilme güdüsüne bolca sahiptir!Hayatları pahasına biri diğerinin önünden çekilmez ve bu bol atışmalı diyaloğu izlemek de bize düşer! Çarpışmadır...Çünkü;her şey olası bir trafik kazası ile başlar!Her ne kadar berelenme olayı daha büyük olasılıksa da bu kaza aslında,birbirlerini ilk gördükleri an büyükçe bir reddediş ve tepkiye yol açar.Kadın,adamın asansörde bıraktığı kokuya çoktan vurulmuş , adamsa kadının savaşçı bir Amazon gibi kendisine diklenmesine kafayı takmıştır!Roman boyunca gerek yalnızken,gerekse eş-dost yanında da atışmalı çarpışmaları yüksek tansiyonlu konuşmalarla devam eder..Her ikisi de çok iyi oyuncu olduğunu,diğerinin yüzünden çıkmaza girdiğini düşünse de daha sonraları çaresizce kendi özeleştirilerini yaparak karşısındakini kurtarmaya çalışır... Farkındalıkları farklı zaman ve mekanlarda gerçekleşse de , her bir çarpışma onları daha çok birbirine yaklaştırır..Tıpkı mıknatıslar gibi! Şiddetle reddettikleri Aşk'a yenik düşmeleridir...Aşkta kaybeden taraf olmayacaklardır.Tek yapmaları gereken diğerini fethetmektir!

❝Şunu sakın unutma güzelim. İki kişinin bildiği asla sır değildir.❞ ©TÜM HAKLARI TARAFIMCA SAKLIDIR

"Sen," dedi mimiklerini sabit tuttuğu çehresiyle. "Bana yürümüyorsun," dediğinde başımla onayladım. Hevesli bir baş onayı olmuştu bu, çünkü artık beni anlar gibi bir hali vardı. "Bana koşmuyorsun da," dediğinde gülümseyerek salladım kafamı bu sefer. Allah'ım sonunda ona takıntılı olduğum düşüncesinden sıyrılmıştı! "O zaman," dedi dudaklarını kıvırarak. "Sen bana depar atıyorsun." "Ha," sesi çıktı ağzımdan kabaca. Ağzımın yere düşeceğini hissediyordum şaşkınlıktan. Gözlerimi kırpıştırdım kıvrak dudaklarına karşın. "Bak," Sakin kalmaya çalışıyordum ama en etkili yol onun teniydi o yüzden nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle dizinden sarkıttığı elini tuttum. Sinirin hücrelerimden koşar adım kaçışlarını hissederken memnun kalmıştım. "İstediğini düşün ama yanında kalmama izin ver." •Başlangıç tarihi: 13.10.2018 Bir adamla tanıştım. Bana dokunduğu zaman tüm acımı alıyor.

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.