(30 Aralık 1995.) *pacific rest Ocean/dinlenmesi gerek.// "Jeon Jeon-gguk'a;⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Kuzeybatı Pasifik'in Haida Kızılderililerinde "şiir yazmak" için kullanılan fiille "nefes almak" için kullanılan fiil aynıdır. Yani eğer sana yetişmek istiyorsam Jeon Jeon-gguk; Atlantik ve Pasifik beş kıta, hepsini koşmam gerekecek.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀sevgilerle, Kim Tae-hyung."

[oneshotxtaekook] Derken kalemimi aldım elime, o ve ben sadece orada 'biz' olacaktık.

Neden öyle sessiz duruyorsun öyle? Şarkın mı tükendi dersin, biten günle, Yoksa gün mü bitti şarkınla beraber? Çığlıklar, içinde can verdiği bu an, N'olur, gözlerine geceler dolmadan, Bana altın gibi bakışlarını ver... -Cahit Sıtkı Tarancı

ne zaman yenilgilerden birine düştüğümü fark etsem, ceketimin cebinden çıkarıyorum fotoğrafını.

"Hey, Jeongguk!" diyor. "Öpüşelim mi?"

[oneshot x taekook] Kim Taehyung, yazdığı hikayeden tiksinmişti. Garip olan da şuydu; ne zaman yazdığını hatırlamıyordu.

"Konuşmayacak mısın?" diye soruyorum, kirpiklerini kırpıştırıyor birkaç kez; çekingenliği gülümsetiyor beni hafifçe. Gülümsüyorum, konuşmuyor; çekingenliğini seviyorum. "O zaman," diyorum neşeli bir sesle, bakışlarını üzerimden çekemiyor. "Beraber limonata içelim mi?" 14/04/2017 ~ 14/05/2017