Bir hata tüm doğrularımı götürmüştü. Yeni hayatımda doğrular ve masumiyet olmayacaktı. O içimdeki tüm iyilikleri yutacak kadar kötü ve karanlıktı. O artık benim karanlığımdı ve bende onu aydınlatacak ışık yoktu. Ayça Mutlu kendini babasına adamış sıradan bir genç kızdı. Babasını yakalandığı hastalıktan kurtarmak için hayatında asla yapmayacağı bir şey yaptı. Benliğini zengin bir adamın şımarık oğluna sattı. Ekin Toprak hayatını mahfeden bu kızdan intikamını alacaktı. *** Yazar Notu: Bu hikayede kızın zengin babası iflasın eşiğine gelmemiştir. Kızın aşık olduğu adamla evlenmek gibi pembe hayalleri de yoktur. Damat adayımızsa kızı gördüğü gibi melake bir adama dönüşmeyecektir.

Aşık olmaktan bu kadar çok korkarken, bir o kadar da yakın olabilir miydi? Kim bilir? Belki de aşktan korkmasının bir sebebi vardır. Keşke kimse söylemeseydi ölüm diye bir şey olduğunu. Belki o zaman her şey toz pembe olabilirdi. Küçük bir çocuk bilmez... Ölüm diye bir şey olduğunu. Ama üzgünüm... Artık büyüdük... Sen karşılıksız tüm kalbinle seviyorsun. Karşındaki ise senin onu ne kadar çok sevdiğini göremeyecek kadar kör. İnsanlara gözleri görmüyor 'Kör' diyorsunuz ama aslında gözleri görende görmüyor. Çok acıyor sol tarafım... Kimse yardım etmiyor...Geçmiyor...Gün geçtikçe sol tarafım daha çok acıyor... Karmaşık, çok karmaşık bir hikaye... Bu hikayede kim üzülecek? Kim mutlu olacak? Veya kime ne olacak? En önemlisi 'SON NOKTA' yı' kim koyacak? © Tüm Telif Hakları Şahsıma Aittir.

"Ya sen hayırdır gülüm?" "Kız o ne biçim laf?" Annemle kavga ediyoruz. Neden? Yok kuma olcakmışımda o aileye çocuk getircekmişim. Neden? Çünkü ağanın ilk karısı kısır. Peki neden ben? Onu bende bilmiyorum. ❤❤❤ Final - 9 Eylül 2015

Daha Asi, daha nefret dolu bir kalbi nasıl yumuşatabilirsiniz? Hele ki bu kişi Esin ise... (Arkadaşlar 1. kitaptan başlamanız bu kitabı anlamanızda yardımcı olur.)

Bu hikayede siyah yok,beyaz yok.Bu hikayede gri var.Gri ve gri.Siyaha yer yok,beyaza yer yok.Onlar ne çok kötü,ne de çok masumlar.Onlar siyahın ve beyazın karışımı olan griler. Grinin griye olan aşkı. Hayatını yalnızlığa mahkum etmiş bir kız.Bir gün,eski hayatındaki o üç arkadaşı karşısına çıkıyor. İdil onları affetmeli mi?Yoksa onlara olan nefreti devam mı etmeli? Romanları,kitapları onu bırakmayan tek şey olmuştu belki de bu hayatta.Bir de yağmur.İnsanlardan nefret eden,onlara güvenmeyen bir kız.Kitapları ve yağmuru canlı bir varlık olarak düşünmesine rağmen neden onlardan nefret etmemişti? Onlara aşıktı çünkü.İdil büyük bir aşk yaşamıştı.Kitaplarla.Onlara aşık olmuştu. Peki ya İdil başka bir varlığa aşık olabilecek miydi kitaplardan başka? Hayat İdil için bir imtihandı sadece. O,bu imtihandan geçebilecek miydi?Bilinmezdi. --------------------- "Seni sevdiğim için kendimden nefret ediyorum! Bana kendini sevdirdiğin için senden nefret ediyorum! Hayattan nefret ediyorum, aşktan nefret ediyorum ama... Ama seni seviyorum." Arkamı dönüp gözyaşlarımın akmasına izin verdim. Biz diye bir şey olmayacaktı. O sadece korkaktı, beni sevdiğini kabul edemeyecek kadar korkak. Ama elimden bir şey gelmiyordu, lanet olsun ki bir şey yapamıyordum! Arkamdan söylediği sözlerle durdum. "Özür dilerim, hep korkaklık yaptım. Korkaklık yaptım çünkü korktum, gerçekten korktum. Ama artık her şeyi söyleme vakti değil mi küçüğüm? Bende... Ben de seni seviyorum." Yüzüme sıcacık bir gülümseme yayılırken daha fazla ağladım. Elimin tersiyle ağzımı kapattım hıçkırmamak için. Arkadan belime sarılırken tüm vücudumun ısındığını hissettim. "Şimdi sevgilim..." diye fısıldadı kulağıma. "Bana bir kere daha beni sevdiğini söyle." Arkadan ona yaslanıp gözlerimi kapattım. "Seni seviyorum Çınar, hem de... Senin beni sevmediğin kadar

Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

Bazı insanların hayata geliş amacı farklıdır. Kendi kaderlerini çizmek için değil, başkalarının kaderlerini korumak için bu dünyaya gelmişlerdir. Kendini feda etmek, bazen de zorla kendinden vazgeçmek durumunda kalmışlardır. Bu kitapta, kendi kaderini çizen birini değil, hayatı uğruna çevresindekileri koruyan birinin yaşamını okuyacaksınız.

|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018

Her şey,bir erkeğin hapşırmasıyla ve benim"Çok yaşa!"diye bağırmamla başladı...