"Bizim aşkımız güneş ve ayın bir arada olması gibi birşeydi, eşsiz ve bir o kadar da imkansız". *** "Kapana kısılmış gibiyim. Sanki bir yangının ortasındayım. Etrafımda yardım edebilecek birsürü insan var. Ama kimse görmüyormuş gibiyim. Hani ateşin çıktığında yanarsın ama üşüdüğünü zannedersin ya. Üstünü örtsen ateşin yükselecek örtmeden de duramıyorsun, öyleyim işte. Senden uzak durmam gerek. Ama uzak durunca nefes alamıyorum. Oksijenim oldun sanki benim senin okyanusundan çıktığım zaman can çekişiyorum. Süre uzarsa bu ölüme girmez mi?" Sözlerimden sonra bir süre durdu ve ardından arkasını dönüp yanıma geldi. "Kalk ayağa." "Efendim?" "Kalk" Dediğini yapıp ayağa kalktığımda kollarını belime sardı ve dudağımın tam yanına uzun bir öpücük bıraktı. "Daha iyi bir cevap olamazdı." dediğimde dudaklarıma yöneldi galiba en iyisini göstermeye yeminliydi. *** "Bilirsin çiçekler ilkbaharda sen yanımda güzelsin"..,

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Ve o pek bilinmeyen şarkının birkaç dizesini kulağıma fısıldadı; -Ne yazı var, ne kışı, Bu aşkın mevsimi hep güz. Sen düşünme GÜZ GÜZELİ, Değişmez dünya düzeni. Budur aşkın ezeli, Çok seven kavuşamaz ki...