Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

anonim: Alayım mı seni gece, anonim: Yiyelim çiğköfte, anonim: Basalım acıyı anonim: Çiğköfteye missme: Oha benim de artık bir anonimim var! √Kısa hikaye√

Gizli Cevherler kategorisi; #Wattys2016 KAZANANI!!! *** Geçmiş kafasını tozlu perdeler arasından uzatmış gülümserken başlamıştı tüm hikaye. Toprak girdiği bir ameliyatta hem küçük Can'ın hayatını hem kendi hayatını kaleme almıştı. Tek farkla! Kalemi neşter, sözleri ise dikişti bundan sonra. Tıpkı kalbine ilmek ilmek işlediği Egemen gibiydi. Biraz parçalamış,biraz kırılmış çokça da yaralı... *** Siyahın Dansı 1. Kitap Beyazın Esareti 2. Kitap ~28.01.2016 Kapak tasarımı:) @wishcame / zelaledintasarim

Aşkın nerede , ne zaman karşımıza çıkacağını bilemeyiz. Hiç ummadığı bir yerde aşkı bulacağını kim bilebilir ki? Onlarda bilmiyordu... Birbirleriyle daha çok vakit geçirmek ve daha çok eğlenmek için gittikleri bir kampta aşık oldular... Belki aşık oldukları kişi gerçek kişilerdi, belki de geçici kişiler... Bunu da bilemezdiler ama sevdiler. Onlar acısıyla, tatlısıyla sevmeyi seçtiler ama bu aşkın nereye gidiceği hakkında hiç kimsenin bir fikri yoktu. Ve onlar sonunun ne olacağını bilmeden sevmeyi seçtiler... Onları ya atraksiyonların bitmediği bir hayat ya da sıkıcı bir hayat bekliyordu. Bu hayatı kontrol etmek onların elindeydi... Bu hikâyenin sonunu öğrenmek için sizi kitabıma davet ediyorum. İyi okumalar... 06.04.2017 #gençkızedebiyatı 29 02.26.2018 #mizah 36 02.03.2018 #mizah 35 06.16.2018 #gençkızedebiyatı 14 01.27.2018 #klasikler 3

Mutlu sonlar her zaman mutlu başlangıçların getirisi değildi. Ya da mutsuzluklar mutlulukla bitmez diye bir kural yoktu. Ağlarken gülünmez, gülerken ağlanmaz diye bir yargıda kalmamıştı. Herkes her an her şeyi yaşayabilirdi. Anlar farklı gereksinimler sunardı. Bazen verilen sözler tutulmaz, bazen istenilmeyen şeyler yapılır, cezalar ödenirdi. Ama hayat her şeye rağmen güzeldi. Nefes aldığın an her şeye rağmen güzeldi. Unutmamamız gereken tek şey vardı. O da ne olursa olsun hayattaysak kendimizi iyi hissetmemiz gerektiğiydi. . "HAZIRDA BEKLEYEN GÖZYAŞLARINIZI VE TAVAN YAPACAK MERAKINIZI ORTAYA ÇIKARTACAK BİR HİKAYE."

SAPLANTI'nın devamıdır. Lütfen başlamadan önce birinci kitabı okuyun.

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"