BEDEL SERİSİ 1 Bir canın bedeli kaç can, kaç hayat, kaç umut eder? Elif ve Ömer'in hikayesi bu.. Bedele kurban edilen iki hayatın hikayesi.. Birbirine zıt iki karakter, iki yaşam, iki kırık kalp.. Mecburen birleşen iki hayat.. Elif.. İstanbul'da doğup büyümüş, dinine bağlı, doğu kültürüyle yetişmiş fakat , özgürlüğüne düşkün, asi, inatçı bir genç kız. Ömer.. Kıratlı aşiretinin genç ağası. Kadınların ezildiği bir ortamda yetişmiş, harama bulaşmış, hırçın, her isteğinin yapılmasına alışık biri. Klişeden uzak, sürprizlerle dolu tahminlerinizin sınırını zorlayacak bir yaşam hikayesi.. Wattpat hikayelerinden değil, gerçek hayatlardan alıntılarla yazılmıştır. O yüzden yazılanlar ağır gelebilir. BERDEL değil BEDEL hikayesidir. Spiritüel içinde #1 (HİKAYEDEN KISA ÖZETLER İÇEREN KESİTLER ADLI BİRİNCİ BÖLÜMÜ OKUMADAN KARAR VERMEYİN) İnstagram sayfamız "bedelinyazari"

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

-Yarım kalmış bir hikâyedir. Bunu bilip ona göre başlamanızı tavsiye ederim. "Belime dolanmış kolları hareket ettirmemeye çalışarak tek hareketle döndüm usulca. Kalbimin kanatları gösterişli bir şekilde çırpındı. Güzel yüzü tam karşımdaydı işte şimdi. Altı yıldır hiç bıkmadan izlediğim, bedensel olarak asla yaklaşmaya cesaret edemediğim.. En acısı da gözlerinin rengini bile bilemediğim adam şimdi yanımda alıyordu en derin nefeslerini. Gece mavileri yanımda kapanmıştı sakince. Oysa ki şimdi gözlerinin içinde dönen her tonu, ara sıra arasına serpiştirdiği siyahları en iyi ben biliyordum. Onun kirpiklerini bile tek tek sayacaktım ben hayatımdaki en büyük uğraş buymuş gibi."

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

DÜZENLENİYOR... *Kitabın değiştirilmeden önce ki ismi; MÜHÜR: Damga* «"Hayatım başlı başına bir kaosken çıkıp gelen kötü sürprizler beni hiç hoşnut etmemişti. Başıma bir bela olarak çöken Sarp Poyrazoğlu, ondan kurtulmamın tek yolunun ölmek olduğunu söyledi. Ölemesem bile yaşarken bir ölüden farkım yoktu."» «"Herkesi önünde diz çöktüren Poyrazoğlu, bakalım kendisi gibi olan kadına diz çöktürebilecek miydi? Yoksa kendimi diz çökecekti?"» Süregelen sırlar, yıllardır saklı oldukları tozlu rafından çıkıp geldi. Onca yıldır tanıdığını sandığı insanlar, eski ihanetlerine bir yenisini daha ekledi. Defalarca ihanete uğradı. En sonunda onu bu ihanetler ve sırlar azılı bir katile çevirdi. Poyrazoğlu ailesi karşılaştığı onca zorluğa ve ayrılığa dayanmışken, bunda yıkılacak mıydı? Yeniden dirilen sırlar, etrafı kan gölüne çevireceğinin habercisiydi. Bayan Poyrazoğlu dibe batacağı kadar batmıştı, ancak çıkışının olmadığının o da farkındaydı. Yüzüne savrulan sırlar karşısında neler yapacaktı? Onu öldürmek için an kovalayan ihanetçilerine ne yapacaktı? Dahası, Poyrazoğlu Ailesi mutlu olacak mıydı? 14.08.2018 ✔ Yayım tarihi. 14.08.2019 ✔ 1. Yıl. 14.08.2020 ✔ 2. Yıl. 14.08.2021 ✔ 3. Yıl. İlk hedef; 100 Bin. 10 Şubat 2019 ✔ İkinci hedef; 500 Bin. 05 Haziran 2019 ✔ Not ve Uyarı Niteliğindedir! •Kurgusu 2014'e dayanır. Yazıma ve yayıma geçmesi 2018'e. •12 yaşında (2014) olan bir kız çocuğunun hiç görmediği ve bilmediği bir yaş grubu olan bir kadına ve bir adama kurgu bakımından hayat vermesi oldukça zordur. Bunu dikkate alarak eleştirilerinizi saygı çerçevesinde yapınız. •Kişiden kişiye değişecek olan rahatsızlık unsurları -şiddet, argo, cinsellik, eşcinsellik- bulunmaktadır. •Düzenleme aşamasındadır, yazım hataları varsa, affola.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Sabah uyandım ve içseslerimin bana birşeyler anlatmaya çalıştığını farkettim kendimi dış dünyamdan alıkoyup iç dünyama odaklandım. İçimde bulunan 4 karakter vardı 3 benden çok farklı davranan 1 ise bana benden daha yakın herşeyimi bilen içsesim vardı. Sen bizi fark etmeden önce biz senin içindeydik ama egon bizi bastırıyordu dedi. 4 içsesim in arasında çok büyük rekabet vardı. Sanki biri kazanırsa istediği herşeyi bedenime yaptıracak gibi hissesdiyordum uykumda ise onlarla elle zifiri karanlıkta yürüyordum güneşten daha parlak birisi gelip içseslerim ve bana dokunup kalbimizi kurtarak öldürüyorlardı. Uyandığımda ise içseslerim yok olmuşlardı

Sabah saatleriydi cennet ayakları altında serili bir anne. Nurdan bir çocuk dünyaya getirir. Çocuk büyür bir kıza aşık olur. Araları bir iyi bir kötüdür. Okulun son günlerine yaklaştıkça çocuk onsuz ne yapacağını bilemez. Okul lar tatil olur. Çocuk sevdiğini çok özler kızda onu özler. Kız okulunu değiştirir görüşemezler. Çocuk büyür ve işini eline alır kızda büyür iş sahibi olur. Çalıştıkları iş sayesinde karşılar ve birlikte olurlar ilerleyen yıllarda ise evlenirler. Güzel bir evlilik süreci geçirirler. Çocukluk aşkı olduklarını ise geç de olsa öğrenirler. Daha sonra birlikte hayali olan ölüm onların kaçınılmaz sonları olur...