"Bak oğul, benim hiç karım olmadı, sevdim kavuşamadım, başkasını da istemedim. Karına kızmadan önce anlamaya çalış, onun yerine koy kendini. Sen ne kadarına razıysan o kadarını iste ondan. Ha ben erkeğim o kadın diyeceksen, onca memleketi boşa gezmişsin, o okulları boşa okumuşsun derim sana. Yüreğin kadını erkeği yok, sen düzene teslim olarak karına ihanet ettin. İmam nikahını karının yüreğine anlatamazsın, zaman ver, kendi içinde sindirebilirse şanslı bir adamsın. Aslında hiç kimse, hiç bir kadın kumayı kabul etmez, bunu unutma! Her türlü acı çekecek, sen de öyle, bir karın daha var artık. Onu da düşüneceksin." Yaşlı adam, diyeceğini demiş, başını önüne eğmişti. Demir'i düştüğü çukurdan kurtaracak bir nasihat yoktu. Kim, ne dese boştu bundan sonra. Demir'in yüreği kor olmuş yanıyordu. Leyla'yı bir başkasıyla hayal dahi edemezdi, böyle bir şeyi düşünemezdi. Bunun düşüncesine tahammülü yokken; o elleriyle, Esma'ya dokunduğu ellerle, sarıldığı kollarla karısına dokunmak istemişti. Kızamazdı, sadece kaybettiği karısına ağlayabilirdi.

"Bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma.. Köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan.. Öyle kolay değil rüzgarın önüne kapılıp gitmem.. Son ana kadar 'vazgeçmem' yaşamaktan.. Ne fırtınalar koptu benim hayat dallarımda.. Hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan içimde kıyametler kopsa da.. Ben baharıyım yarınlarımın,çiçek açarım her kışın ardından" (Nazım Hikmet) Her okuduğumda kendimi buluyordum bu mısralarda.Ne kadar kırılsamda, kuru bir yaprak gibi rüzgarın oyuncağı olup bilinmez sonlara doğru savrulsamda şairin dediği gibi hiçbir zaman vazgeçmemiştim yaşamaktan.. İçimdeki virane olmuş harabelerime kimseyi misafir etmemiştim yıllardır ne kadar çok yıkıldığımı kimseler görmesin,kimseler acımasın diye.Çünkü bu hayatta beni ben yapan şey kazandığım savaşlar değil kaybettiğim,acımasızca kaybetmeye zorlandığım savaşlardı. Ben Cansu.. Sevdiği adam tarafından nedensiz bir şekilde terkedilen ve hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam eden kadın.Ta ki bedenen kusurlu,ruhen kusursuz biriyle tanışıncaya kadar..

Onlar Sevdaya mahkum yüreklerin kahramanlarıydılar! "Her kalbin vurgun olduğu bir sevdası vardır.. Onların da vardı.." İlk hikayem Kaderimin Peşinde'nin kahramanlarının evlatları ve onların dostlukları yer alır.Kurgu olarak bağımsızdır.. Her kalbin aşkını,arayışlarını,tesadüflerini, eğlencelerini merak ediyorsanız,klişelerden bıktım hem gülüp hem aşkı hissedip okumak istiyorum diyorsanız işte size fırsat! Zaman kaybetmeden başlayın.. :)) Ve aşık olmaya hazır olun.. ^-^

Çaresiz insanlar büyük yalanlara inanmaya hazırdır, razıdır. Neden biliyor musunuz? Çünkü bizim yalan dediğimize onlar umut derler. Umut insanı ayakta tutar, hayatta tutar. Hayal de umut etmek istiyordu, yalanda olsa inanmak. Ayakta durması için tek çaresi buydu. Ya tüm olanlara kulaklarını sağır edip göz yumacaktı ya da her şeyi olduğu gibi bırakıp kendi hayatına bakacaktı. Bunun için aşık olduğu adamdan vazgeçmesi gerekiyordu. Bu onun için ölümdü ama zaten yaşadıkları onu ölmekten daha beter edecekti. ###NoT### Bu kitap bir kuma kitabıdır. Fakat alışılmışın dışında, kuma gelen kadının yaşadıklarını anlatmamaktadır !! Bu kitap; üzerine kuma gelen Hayal Karen'in hikayesidir.. Sizde AŞK BİR HAYAL ailesine katılın & Keyifli okumalar dilerim..

İKİNCİ BASKISIYLA RAFLARDA. Tüm masalları unutun... Büyük, kötü Ejderha belki de sandığınız gibi değildir. Belki de sadece yaralıdır ve Prenses belki de masallarda anlatılandan çok daha cesurdur. Ülkesindeki iç savaştan kaçan Zaina kadın ticareti yapan Rus mafyasının eline düşer. Burada başına gelen şeyler yüzünden tüm hayatı kararan Zaina bir de bu adamlar tarafından çok daha acımasız bir adam olarak bilinen Boryenka Nikolay Sokolov'a satılır. Nikolay, Zaina'yı zorla alıkoyarak kendi yanında tutar Zaina ise artık kaçacak cesareti kendinde bulamaz. Çünkü Zaina'nın nefreti başka bir duyguya dönüşmüş. Nikolay'ın ise içinde bir bilinmezlik uyanmıştır. "Bana iyi hissettiriyorsun küçüğüm... Sanki mutluluk mümkünmüş ve dünya yaşanmaya değermiş gibi.'' Nikolay'ın avuçlarının arasındaki bir kuştum sanki kalbim bir kuşun kalbi gibi hızlı hızlı çarpıyordu. * Nikolay bakışlarını gökyüzünden bana çevirdi ben hala yerdeydim ve o da üzerimdeydi. ''İlk gördüğün kar, bu yağan kar olsun mu?'' Yutkundum, kalbim seri atışlar yaparken tekleyerek durmasından korkuyordum. Başımı salladım. ''Olsun...'' Dudaklarını yaladı ve o dil hareketi beni hipnotize etti. ''İlk kar tanesi benimle birlikteyken düştüğüne göre bundan sonra göreceğin her kar tanesi sana beni hatırlatsın...''

"Karanlıktan korkan birine yapılacak en büyük kötülük onu aydınlıkla tanıştırmaktır. Güzelim. Sana en fenasını yapıp ışıltıyla tanıştırmışlar." "Ben..." "Sen. Ruhunu parmak uçlarından kağıda, oradadan da ışıltıya taşıyorsun." "Üzgününüm." "Öylesin." *** "Bir kadın var. Uğruna ölecek kadar değil, yaşayacak kadar cesur olan. Onu sakın küstürme. Gülün yapraklarını alırsan geriye diken kalır şayet."

04.04.2016 ... " Dünyadan uzakta bir gezegen var Vera. Gezegenin adı Opus. Opus gezegeninde bazı doğaüstü güçlere sahip insanlar var. Mesela büyücüler , seçilmişler gibi. Bu doğaüstü güçlere sahip olan insanlar belirli alanlara ayrılarak Expermus'ta bunun eğitimini görür. Expermus'u yatılı bir okul gibi düşünebilirsin ama yatılı okuldan çok daha büyük ve eğlenceli olduğuna kalıbımı basabilirim. " dedikten sonra bana güven verircesine gülümsemişti. " Opus gezegenini yöneten tanrı ve tanrıça 18 yıl önce bir kavga etti ve bu kavga sonucu Tanrıça Amel kendi yandaşlarını alıp gezegenin bir tarafında kendi Amel ırkını kurdu. Şuan Opus gezegeni 3 parça halinde. Amel ırkı, Asor ırkı ve Ortak Alan. Asor topraklarında bir adet , Amel topraklarında bir adet olmak üzere Opus gezegeninde 2 adet Expermus var Vera. " diyerek benim anlattıklarını hazmetmemi bekledi. Duyduklarımla şoktan şoka girmiştim . Acaba bu adam ve kadın benimle dalgamı geçiyordu? Adam derin bir nefes aldıktan sonra " Tanrıça Amel ve Tanrı Asor senin anneanne ve deden. " demişti. ... Bir kız düşünün. Kendini insanlardan soyutlamış. Şimdi de o kızın aslında 18 yıldır yaşadığı Dünya gezegenine ait olmadığını düşünün. Gerçeklerden kaçmak için fantastik kitaplara sığınmış o kızın aslında tam da o kitaplardaki baş kahraman olduğunu. Mina'nın deyimiyle oyun gibi olan bu gezegende Vera kendine bir yer bulabilecek miydi ?

İlk bakışta etkilendiğin bir kadının, nefret etmek zorunda kalacağın birisi olduğunu öğrendiğinde ne yaparsın? Selim ve Leyla, bir yanlış anlaşılmanın iki ucundaki genç insanlar. Acaba aşk; yanlış anlaşılmaları, kuralları ve de tabuları aşabilecek kadar güçlü bir duygu mu?

"Sen hastahanedeyken hiç yanımda yattın mı?" Genç adam karşısında ki asi kadına,karısına baktı. Cevabı gerçekten merak ediyordu. "-Oo ağam bunu o kadar mı düşündünüz?" O ağam lafını... "Aksine sana dair bir şey düşünmüyorum ama gözlerine ne zaman baksam çok tanıdık geliyor. Silüetin de öyle..." Genç kız buna alaylı bir şekilde güldükten sonra açmıştı yine o mübarek ağzını. "Bunlar hepsi beyninizin bir oyunu ağam " dedi kinayeli bir şekilde. Bedirhan ağa sinirlerini zar zor zapt ettikten sonra kızın arkasına geçti. Şuan nefesi kızın saçına vuruyordu. Bir elini kızın beline yerleştirip kendine çekti. Burnunu kızın bahar gibi kokan saçlarına daldırdıktan sonra mırıldandı... "Peki bu koku? Bu kokuyu da mı beynim uydurdu ?"