Artık Alev için her sey değişmişti. Eskiden onla dalga geçenler yok artık! Timucini sevdigini sanarken en çaresiz anında Buğra çıka geldi, ve hayatında çok büyük değişiklikler oldu. En çok değişey şey ise duygularıydı. Ama duygularıyla baş edebilecekmi? Ya da duygularını dizginleyebilecekmi? Bu kitabın içeriği çirkiniken, güzel olan. Başından beri sevdiği kişiyi bu evrim sayesinde etkileyen bir kızın hikayesi değildir!!!! Bu kitap güzelliğin'in yanı sıra iyi'iken, kötünün. Acınacak halde'iken, acıma duygusunun yok olduğu bir kızın hikaye'si dir... Şimdi size sorarım. Tek şansınız kötülük olsaydı siz ne yapardınız?

Sizce bi kız için mutlu olmak zor mudur? Yada zor olmalı mıdır? Aslında herkesin kendine göre hayatı zordur... Belki biri fakirdir ama şanslıdır... Aşk maşk aslında hiç dir. Önemli olan ailendir. Ailen kötüyse en mutsuz ve en şansız kişisindir. İnsanın yüzü gülse de önemli olan gözleri gülmez. Gülümser ama mutlu olamaz. Aslında mutlu olmakla gülmeyi karıştırılar... Gülen insanları mutlu sanırlar... Ama gerçekten hayatında biri olur ve senin içini okuyabilir. Senin mutsuz olduğunu bilebilir hissedebilir.

İki yaralı kalbin hikayesi

Birçok şey yaşamalarına rağmen geçmişini hatırlamayan bir adam.Sevdiği adamı öldü zanneden kanser bir kız.Ya tünelin sonundaki ışığı takip edicekler ya da hiçbir şey yaşanmamış gibi hayatlarına devam edecekler.... "Biliyor musun sana acıyorum.Şu haline bak.Sen bu hayatta gördüğüm en aciz insansın.Sen bu hayatta sevilmek nedir bilmeyen bir insansın." Beni susturan şey tokadıydı.Söyledikleri kalbimi yakıp kül etmişti. "Sen bana acıyacağına kendine acı.Seni sevmeyen seni hatırlamayan bir adama aşıksın." Umarım beğenirsiniz...

#24.03.2016

"Sen... sen nasıl olurda..." cümlemi tamamlayamamıştım. Çünkü en mutlu günümde en mutlu olduğum adamlayken, çıkıp gelmişti işte. "Asyaa bırakamam seni." Sesi öyle sessiz çıkmıştı ki, zor duymuştum. "Bu zamana kadar nasıl dayandın peki? Bana söz vermiştin, unuttun mu? Sözünden dönmeyecektin!" Bağırmıştım. Fazlasıyla. "Sensiz yapamıyorum. Bunu bana yapma..." elindeki silahı bana doğrulttu ve "Affet beni, ölsek bile ruhlarımız yaşayacak. Seni seviyorum." Sözleri bittiğinde beynimde yankılanan silah sesi artıyordu. Kulaklarım çınlıyordu. Halsiz hissediyordum...

Hayallerim... Hayatım boyunca hayallerimin peşinden koştum. Kimseye engel olmasına bile izin vermemişken bu da neydi? Kalbimi ağrıtan, gözlerimi dolduran bu şey... "Aşk" diyor uzaklardan bir ses. Kulaklarımı okşayan o ses. Yanıma yaklaşınca elim ayağım bir birine giriyor sanki. Tüm benliğimle onu istiyorum. Kokusunu içime çekmek, ellerini tutmak, dudaklarını öpmek istiyorum... Sanki hiç bitmiyecek bir şarkı gibi, sanki sonsuza dek dans eden bir dansçı gibi. Evet sanırım bu hissin karşılığı bu... Tam üç harf... Aşk... "Züppe!" diyorum karşımdaki okyanus gözlere doğru. "Uyuz kız" diyor çok sevdiğim gülümsemesi ile. "Seni seviyorum Züppe'm" "Seni seviyorum Uyuz Kız"

#GençkenYapılmasıGerekenler

Rahat olun asdfgh