Omzumun üzerinde gezinen parmak beni duvara doğru iterken gözlerimi gözlerinden ayırmadım. 'Duvarlarla ilgili sorunun ne senin' dedim fısıltıyla. Sonra da 'Peki ya şimdi?' diye mırıldandım. 'Şimdi...' dedi 'Şimdi seninle iyi polis , kötü polis oynayacağız.' Üzerime doğru eğilirken gülümsüyordu... Öneri = Ön yargılarınızın kapılarını aralayın. Kirpiklerinizin altından bakmış olduğunuz bu hikayede çok daha fazlasına ihtiyacımız olabilir.

İtiraf etmek hiç bu kadar zor olmamıştı

Tanrıça Serisi-1, devamı Buzdan Cehennem'de. Avcı ve element kullanıcıları olmak üzere ikiye ayrılıyorduk. Ben ikisine de dahil olamıyordum çünkü avcıların aksine bir element kullanabiliyordum ; Ruh. Element kullanıcılarına dahil olamayacak kadar hızlı ve çeviktim. Ben bir Tanrıça Çocuğuydum hatta bundan da fazlasıydım. Hades'in ihaneti sonucu yıkılan tahtına ben geçmiştim , ben Son Tanrıçaydım. Titanlar ve onlarla birlikte olan tanrılara karşı , Olimpos'u son nefesime kadar koruyacaktım. Sevdiğim kişilerin yaşamaları için ; ya ölecektim ya da öldürecektim. Fantastik'te #4

Lütfen Dikkat! Bu hikaye Yalın Serisi'nin üçüncü kitabıdır. Hikayeyi anlayabilmek adına ilk iki kitabı okumanızı tavsiye ederim. İlk kitap Efsane, ikinci kitap ise Esmerim'dir...

''Senden sadece beni bırakmamanı istedim. Yanımda olmanı istedim. Çünkü sen farklıydın.Kalbimde ritim değişmesine,sesimin titremesine,saçma sapan gülümsememe sebep oluyordun.'' ''Geri döndüm işte. Yine yanındayım. Bırakmadım seni.'' ''Beni bıraktığın gibi, geri döndüğünde aynı bulacağını sanıyorsan sanma, çok saçma.'' ''Sen hala aynısın. Değişmediğini biliyorum. Hala bana aitsin. Ve ben, benim olanı asla kaybetmem.''

(TAMAMLANDI) Yıkılan bir dünya... Ve vampirlerin hüküm sürdüğü bir yeraltı ülkesi... Sepulcrum... Kurt adamların işgalleri başlamışken artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. İki vampir savaşçı büyük bir görev üstlenirken yeraltı tünellerinde onları ummadıkları tehlikeli bir yolculuk bekliyordu. Avcılar... Kurt adamlar... Gri şeytanlar... Yeryüzü Koruyucuları... Cadılar... Ve kendi ırkları, belki de tehlike en yakınlarıydı. Tüm bunların üstesinden gelip görevi başarıyla tamamlayabilecekler miydi? Ya da gerçekten ortada bir görev var mıydı? ♧ °Şimdilik sizin kurallarınıza göre oynayalım. Sıra benim oyunuma da gelecek. O zaman benim oyunculuğum gözlerini kamaştıracak ve siz kurtlar dolunayda bile bu ışığı bulamayacaksınız.° ♧ Post Apokaliptik sonrası distopik bir toplumun hikayesidir. !!! Tüm hakları tarafıma aittir.

FanficsTR Purgatory Kazananı... °°° "Seni Purgatory'ye göndermeyeceğim. Unut bunu!" "Tek şansımız bu Dean, sen de biliyorsun! Şeytanlara güvenmediğimizi kendin söyledin ama buradan çıkış yolumuz da onlar gibi görünüyor." "Umurumda değil." İşaret parmağını tehditkârca iblise doğrulttu. "Sen umurumda değilsin. Purgatory'de barbekü partisi yapan cambion sevgilin umurumda değil. Bu boktan evren umurumda değil." Şeytan boynunu hafifçe yana yatırdığında gözlerindeki alev sanki harlandı. "Sen umurumda değilsin," dedi şeytan. "Şeytan kanı içen kardeşin umurumda değil. Hatta melek arkadaşın da umurumda değil." Sonra tıpkı Dean'ın yaptığı gibi işaret parmağını ona doğrulttu. "Dikkat et Dean Winchester! Burası senin dünyan değil ve bu dünyada benim kurallarım geçerli. Şunu da unutma! Şu andan itibaren ben size değil, siz bana muhtaçsınız!" °°° Wattpad FanficsTr hesabının yarışması üzerine yazılmış kısa hikayedir.

" Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" " Bekliyorum" " Neyi?" " Sana aşık olmayı, demiştin ya yedikten sonra dikkat et aşık olma diye" Dudaklarımı büzerek baktım " Şimdiye olman lazımdı ne yapalım kısmet değilmiş" ... " Az evvel sana elim bile değmemişken etkilendin mi?" Bu nasıl bir soruydu böyle? Buna cevap verebilmem için ekstra cesaret hormonuna ihtiyacım vardı. Kahvemi içerek sustum ona bakmıyordum kararlı sesiyle gözlerimi kısarak ona diktim " Fulya etkilendin mi?" Çok kızmıştım ve kendime engel olamadan sesimi biraz yükselterek cevap verdim " Allah Allah ne dememi bekliyorsun sen, bayıldım sana hadi evlenelim falan mı ( tam olarak böyle düşünüyordum ama maalesef söyleyemezdim) ben İtalya'da yaşıyor olabilirim ama Karadenizli bir ailenin kızı olduğumu unutma, böyle yakınlaşmalar evlenmeden bize ters" ... " Pardon da sen nasıl karar verebiliyorsun benim kiminle yemeğe çıkacağıma ya da çıkmayacağıma! Farkında mısın bilmiyorum ama seni tanıyalı daha ne kadar oldu da sen benimle böyle konuşabiliyorsun?" Dudakları keyifle yukarıya doğru kıvrıldı ve ayaklarını sehpaya uzattı tek kaşını havaya kaldırarak soruma cevap verdi " Seni öptüğümde, öpüşümün nasıl hissettirdiğini sorarken beni kaç gündür tanıdığının hesabını yapmıyordun" Aile Bağlarının, Dostluk ve Kardeşliğin, Doruklarda Yaşanılan Aşk'ın Anlatıldığı Enfes bir Serüvene HOŞGELDİNİZ...