"İsminin anlamını biliyorsun değil mi?" Kız, sessiz kalmayı tercih ederken başını usulca olumlu yönde salladı. "Azra..." dedi ismini tekrarlayarak. "Ayak değmemiş kum demek." "Çok doğru." dedi genç adam Azra'yı sarhoş edebilecek kadar harika gülümsemesiyle cevap verirken. Azra onu belki de ilk defa bu kadar içten gülümserken görmüştü. Genç adam derin bir nefes aldı ve kızın deniz mavisi gözlerine bakarak tekrar konuşmaya başladı. "Ben o ayak değmeyen kumda kendimi kaybetmek üzereyim Azra. " Azra duydukları karşısında şaşırmış bir ifadeyle bakıyordu adama. "Ama-" Arat işaret parmağını kızın dudaklarına bastırıp onu susturdu. "Hiçbir şey söyleme sadece seni sevmeme izin ver." #02 Romantizm (01.02.2016) Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 13.02.2015

-Bu ilk hikayemiz biraz acemice gelebilir ama umarım hikayemizi beğenirsiniz:D- Aşk her insanın kapısını bir kez çalar bu hayatta.Birçok sevgilin olur ama kalp tek bir kişide ritim değiştirir. Murat...Onu ilk gördüğü andan itibâren hızlandı kalbi.Sevdi.Sevmek acıttı canını ama o acısıyla da sevdi. Ayşem...Gerçek aşkı yanlış bedenlerde aradı.Ama kader onu istemediği,umudunun tamamen son bulduğu bir zamanda gerçek aşkla tanıştırdı. Emre ve Esra...Onlar her hikayedeki yasak aşıklardı,peki her hikayedeki gibi mutlu sonu görecek miydiler? Aşka inancı kalmayan insan yeniden aşık olabilirmiydi?Yoksa aşk sadece seven insanın uydurduğu bir rüyaymıydı?Her altını çizdiği kelimede adam sevdiği kadını bulurmuydu?Her kokladığı parfümde kadın sevdiği adamı anımsarsmıydı? Ve en önemlisi...Aşk var mıydı? _SUDE VE PINAR_