En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.

Ruhlarının saflıkları kalplerinin siyahlıklarında yok olmuştu. Kapanmaya yüz tutmuş yaralar yeniden açılmıştı. Hatalıydılar. Ve kendi hatalarını bir başkalarının günahlarıyla kapatmıştılar. Prangaların birbir açıldığı, tabuların tek tek yıkıldığı bir oyuna; binlerce kez hissetmeye var mısınız? Binlerce His Sizlerle... ❤️ "Herkesin hikâyesi vardır ama herkesin şiiri yoktur, der Özdemir Asaf. Sence bizim şiirimiz var mıdır?" "Kim bilir, Talay. Belki de uzaklarda bir yerde, mum ışığının altında mürekkep lekeleriyle bezeli yabancı parmaklar, dolma bir kalemin raks ettiği bir saman kâğıdına bizim şiirimizi yazıyordur. Ya da çoktan şiirimiz yazılmış ve kitap raflarına konuk olmuştur." "Nasıl başlardı bizim şiirimiz?" "Buzdan kalpli bir kızla, çocukluğunu kaybetmiş bir oğlan çocuğu nasıl anlatılabilirse öyle başlardı."

Bir yanım siyah, bir yanım beyaz. Gri bir rengim yoktu. Ya bu dünyada var olacaktım, ya da leş ağzıyla yediği bir kurban.. Bir adam, kanayan yaralarım ve çaresizliğimle.. Evet, hikâyem başladı.

The passionate story of Tessa and Hardin continues as family secrets, deep betrayals, and career opportunities threaten to tear them apart.

This is the sequel (continuation) of After. Hardin and Tessa's relationship will be tested in ways she never expected, but he knew of all along.

kisa kisa olan hikayeler çoğu zaman öğüt verici olabilir . bazende duygulanabilirsiniz . okuyun bir hikaye beş dakikanizi bile almaz ama belki de bir ömrünüzü değiştirebilecek kararlar alabilirsiniz . iyi okumalar :-) ( Hikâyeler alıntıdır.)

♠️Epsilon Yayınları ile raflarda yerini alacak. ♠️ /Tüm hakları Epsilon Yayınları'a devredilmiştir. İsim, konu çalıntısında yasal işlem başlatılacaktır. / Dudakları dudaklarıma değerken ikimizinde gözleri hafif aralıktı. Ben pes edip gözlerimi kapattığım zaman hayatımdaki en tehlikeli şeyi yaptım. Hissettim. Araladığım dudaklarımı ele geçirdi , ellerini yavaşça bedenime sararken beni daha çok kendine çekti. Etrafımızda sadece saatin 'tik tak' sesleri ve heyecandan atan kalbimin sesi vardı. Titreyen ellerini ve dudaklarını benden çekince hafif yaşlı olan gözlerini yavaşça açtı ve beni kavuran o kelimeleri söyledi... "Seni öyle seveceğim ki kadın; Kalbimde ki mührü sana bahşeden melekler bile kıskanacak... " // " Bir karanfil gibi solma sevgilim." ♣Yazılma Tarihi : 21 Mayıs 2015♣ ♣Bitiş Tarihi : 09 Ağustos 2015 ♣ Not: Evet kapağımız bu ❤️

yaşadığımız sürece her an her şey değişebilir ve bağzı şeylerin olmasını istemesekte yapamayacağımız tek şey zamanı geri sarmaktır. Sevmesini bilmiyorsan bakma sakin gozlerime.

İnsan geçmişinden usul usul kopmaz her zaman, öyle peyderpey kendiliğinden düşen ölü bir tırnak gibi. İnsan geçmişinden bir anda pat diye kopar bazen; kesinkes yırtılır bir bağ, bir daha asla bağlanmamak üzere... Bilirsin ki hatırlamamak tek seçeneğindir. Bilirsin ki hatırlamamak kendini inkâr demektir. Bedeli göze alırsın. Ancak böyle hayatta kalırsın. Hem kendi olmak, hem kadın olmak, asıl gerçekçi olup imkansızı istemek budur. Her insan, kendi olması karşılığında topluma bir bedel öder. Az ya da çok, ama mutlaka bir bedel. Kimse bedelsiz kendi olamaz. Bu bedel çoğu kez yalnızlıktır.