Bazı dönüşümler bir seçim değildir. Bazıları bir suçtur. Vera, geçmişinden kaçtığını sanarak küçük ve sessiz bir kasabaya taşındığında, dokunduğu insanların zihninde gördüğü karanlığın normal olmadığını henüz bilmiyordu. Onu kimse kontrol edemiyordu. Ta ki o gelene kadar. Her vampiri ve her insanı zihniyle yönetebilen alfa, Vera üzerinde hiçbir güç kuramadığında merak, takıntıya... takıntı ise yasak bir dönüşüme dönüştü. Bir büyücünün vampire dönüşmesi yasaktı. Ölümcüldü. Türler arası barışı yıkacak kadar tehlikeliydi. Vera hayatta kaldı. Ama artık hiçbir yere ait değildi. Vampirler onu sahiplenmek istiyordu. Büyücüler onu kullanmak. İnsan dünyası ise onu geri istemiyordu. Ve uzaktan izleyen biri vardı... Özgürlük bir ödül değildi. Bir bedeldi.

O sahiplenmez. Hükmeder. Kağan, Mira'nın kaderini tek bir cümleyle çeviren adam: "Artık benimle yaşayacaksın." Mira kaçmaya çalıştıkça karanlık büyüyor. Kağan ise tek bir şey istiyor: Onun sessizliği. Onun korkusu. Onun kalbi. Ve bu hikâyede geri dönüş yok. Miranın karşısında duruyordu; "Artık beni yazmana gerek yok" dedi sesi tenimdeydi "Bu hikayeyi de seni de artık ben yöneteceğim"

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

Hayatım babam bizi terkettiğinde bitmişti, bir süredir kendimi toplamaya çalışıyordum Kendime daha gelememişken annemin yaptığı evlilik beni sarsmış olmasına rağmen hiçbirşey belli etmemiştim İşim git gide zorlaşırken birde üvey kardeşlerim çıkmıştı başıma Ben bu kardeşlik ilişkisini nasıl yürüteceğime dair bir fikrim yoktu özellikle birinden ilk görüşte etkilenmeye başlamışken *** "Benden etkileniyorsun kabul et" dedi ve hafif sırıttı "Hayır " dedim ve bakışımı kaçırdım "O zaman bunu yapmamın sakıncası yoktur" *** Bölümlerde +18 yerler olucaktır İyi okumalar