''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Adımlarım hızlanmaya başlamıştı. Korkuyu iliklerime kadar hissederken ne yapacağıma karar veremiyordum. Uzun zamandır peşimdeydi, sadece arabayla takip etmesine rağmen artık beni ürkütmeye başlamıştı. Kim olduğunu benden ne istediğini bilmiyordum. Sadece hayatımda benden habersiz var olduğunu biliyordum. Ve olacağını!

Dikkat Etmeyin Bağımlılık Yapmaz. "O sabah Ziya Holding'te her şey alışanın aksine ilerliyordu. Durup dururken çıkan tartışmaların ardından değişen konumlar; Güney ile Zeynep'i bir araya getirdi. Bütün holdingi sert tavırlarıyla etkisi altına alan adamın enteresan alışkanlıklarını kontrol edebilmek için direnen Zeynep'in kendince katı kuralları vardı. Mesela, kimse onun mavi saçlarına karışamazdı. Ama Güney bunu yapmış, sıradanlaşmasını sağlamıştı. Ya da, olmak istemediği yerde tutmuş; bunu ona zorunluluk saymıştı. Daha doğrusu, şıkları elemesinde yardımcı olarak; doğru yol olarak saydığı kendisine bağlamıştı kızı. Habersiz çekilen fotoğraflarını paylaşmış, gizlice evine girmiş, eğer bir eşyası kaybolursa sorumlu olmadığını söylemişti. Anı defterini doldurmasında da çok yardımcı olmuştu. İlk sarhoşluğunu yanında geçirdiği adam, Zeynep için özel sayılırdı. Peki, ona hayatını adayabilir miydi? Her sabah içki içerek güne başlayan bir adamla yaşayabilir miydi? İşten başka hobisi olmayan, sevdiğinde ne yapması gerektiğini bilmeyen Güney'in çabaları sadece kendi içinde devam ediyor, kendini kimseye kanıtlayamıyordu. İkisi de, uğurlarına biçilen gökyüzünden haberdar değildi. Genlerine dahi karışan alışkanlıklar günü geldiğinde yok olur muydu, bilinmez ama; Kesin olan tek şey, bu efsanenin sıradan olmayan bir sonu hak ettiğiydi. 🎊 "Tesadüf denen şeylerin, mucizelere uydurulmuş kılıflar olduğunu da göz önünde bulundurursak, başıma gelen en güzel mucize sensin sanırım?" 21.05.2016:#775 Mizah 15.09.2016: #1 Mizah (Ver mehteri ver!) 16 Mayıs 2016- 2 Şubat 2017 (02:50) ©Tüm hakları saklıdır. Wattpad Platformunda ki ilk ve tek Çılgın Asistan adını taşıyan hikayedir!

*** Bu koridoru da geçtiğimde boş ve sessiz bir koridor karşıma çıktı. Koridorun sonundaki tabelada 'yoğun bakım' yazısını görünce adımlarımı oraya çevirdim.Tabeladaki ok işaretini parmağımla takip edip karşıma çıkan beyaz kapıya baktım.Merakla kapıya yaklaştığım anda açılınca zıplaya zıplaya elimde çilek kesemle içeri girdim.Karşıma camdan oda çıktı ve daha da meraklanıp yürümeye başladım. Gördüğüm şeyle nutkum tutuldu.İçeride tahminen benim yaşlarımda bir çocuk üzerine bağlanmış kablolarla uyuyordu."Vay canına ne kadar da yakışıklı!"Pamuk prenses üvey annesinin verdiği zehirli elmayı yediğinde sonsuz bir uykuya dalmıştı.Cüceler onu cam bir tabuta koymuşlardı.Nedense aklıma bu masal gelmişti.Tek fark ikisinin cinsiyeti farklıydı. Tam çıkacaktım ki son anda vazgeçip sinsice sırıttım ve kapısına yaklaştım.Otomatik kapı açıldığında büyük bir mutlulukla yanına koştum. Bir filmde görmüştüm.Adam hastane odasında uyutuluyordu.Baş ucuna sevdiği kadın geliyordu ve bir mucize gerçekleşiyordu.Kadın ağladığı anda adam gözlerini açıyordu.Belki bende bir mucizeyi gerçekleştirebilirdim... *** Olur da bir gün;çok yaklaşmışken hayaline...Dayanamayacak kadar çok yaktılarsa canını...Göğsün sıkışıyorsa durup dururken...Nefes almayı sürekli unutuyorsan...Elini kalbine koy ve gözlerini kapat.Hala hayattaysan vardır bir umut.Unutma sakın!Her şeyi unutabilirsin ama bunu asla. *** İlk bölümler düzenlenmeye alındı.Okumaya yeni başlayanlar için bir sorun olmaz.Amma ve lakin...Ön yargılı yaklaşmadan sonuna kadar okuyun.

"Hurma ağacı." "Efendim?" "İsminizin anlamı diyorum, hurma ağacı." "Ah, evet.Babannem koymuş. Bana bıraktığı en büyük miras benim için.İsmimi çok seviyorum.Ama ailem ve arkadaşlarım Buğlem ismimi kullanır.Lina'yı kullanan sadece babannemdi onu da kaybettim malesef." "Başınız sağolsun.Güzel bir miras bırakmış size.Benim artık çıkmam lazım.Allah'a emanet olun." Not: Bu, ilk hikayem, ilk deneyimim, ilk heyecanım. Dolayısıyla çok acemiyim. Başka platformlarda, hatta bir kağıda dahi bir hikaye yazmadım daha önce. O yüzden sabırla okumanızı tavsiye ediyorum.

Kendi kurduğu iki hayat arasında sıkışmıştı. Gece bir kedi kız gündüz dört göz bir inekti. Aşık olduğu adama Alp'e sırlarını anlatamazken hiç hesapta yokken her şeyini öğrenen başka biri vardı okulun playboyu Tolga. İki hayat arasında kalmışken şimdide iki erkek arasında kalmıştı. Ama asıl sorun daha sonra başlıyordu. Hiç bilmediği bir düşmanı vardı. Ve bu düşman tek bir şey istiyordu. HAYATINI. Kapak için; Elvis_ce ye çok teşekkür ederimmm...

Yazardan Mesaj: Instagram'da gördüğüm bir yorum üzerine tekrar düzenleyip yayınlama kararı aldım. Hikayede olabildiğince genel hatları bozmadan, tutarsızlıkları düzeltip saçmalıkları ortadan kaldırmaya çalışıyorum :) Sekiz dokuz sene önce yazılmış bir hikaye olduğunu unutmayın. Pamuk Şekeri sizler için geri döndü :) *** -"Duygu ben..." -"Umut gidebilir miyim?" -"Önce beni dinle." -"Gitmek istiyorum..." -"Neden..?" -"Seninle konuşursam eğer kendimi affederim. Ama affetmek istemiyorum. Neden diye soruyorsundur şimdi. Çünküsü de bana kalsın. Şimdi izin verirsen gitmek istiyorum." -"Çünkü neden..?" -"Lütfen Umut..?" -"Duygu..?" -"Çünkü... çünkü bana haram olan birine, sana sevdiğimi söyledim. Ve günaha girmiş oldum. Eğer seni dinlersem kendimi affeder günahımda amel defterimde öylece kalır..." -"O zaman helalim ol..." DEVAMI HİKAYEDE... Yıllaaar önce yazılmış bir hikaye, hata varsa affola 04.10.15

Wattys 2016 kazananı! Yarı Texting. 2017'de Epsilon Yayınevi ile basıldı. 21.02.2022 tarihinde bölümler Wattpad'e yeniden yüklenmeye başlandı. Bahar on yedi yaşında kanser hastası bir genç kızdır. Tüm gününü odasında yalnız bir şekilde geçirmekle meşguldür. Okula gitmez, dışarı çıkmaz, ailesi dışında konuştuğu tek bir kişi bile yoktur. Hastalığı nedeniyle bir çok şeyden mahrum kalmıştır. Bir gün telefonunun rehberine kendisinin uydurduğu bir numarayı kaydeder ve ardından Whatsapp'tan o kişiye mesaj atar. Kimliğini açıklamaz. Hakkında bilgi vermekten kaçınır. Çünkü hastalığı ilerlemiştir ve insanların ona bağlanmasından korkuyordur. Rehberine eklediği o numara Doğukan'a aittir. Tamamen şansa dayanan bir tanışma ve ardından usulca gelen bir aşk. Onlar Yaprakçık ve Biri... *** "Fotoğrafımı görsen ne olur görmesen ne olur sanki?" yazıp yolladım. "Sen benimkini görüyorsun. Ortada büyük bir haksızlık var." "Ne yapayım? İlk sen yazsaydın bana da görseydin fotoğrafımı." "Bak sen... Çıkardın pençelerini anında." Gülerken bacaklarımı bağdaş yaptım. Parmaklarım ekranda gezindi. "Beni sen bu hale getiriyorsun." "İyi işte! Bana benziyorsun." 07.07.22 Genç Kız Edebiyatı #1 07.07.22 Fantastik #15 09.10.22 Bilimkurgu #13 (EYLÜL 2014)

? Fırtına YAMAN - Huzur YAMAN ? Seven göz müydü yoksa kalp miydi? Evliliklerine karar kılınan iki kişi... Biri Huzur... Diğeri Fırtına... Biri hayatımızda sakinliği, mutluluğu simgeler iken, Diğeri yıkımları, çöküşleri, acıyı simgeliyor... Kızın adı Huzur... Adamın adı Fırtına... İsimlerini yan yana getirdi kaderleri ve Huzur' un Fırtına' sı oldu... Yayınlanma Tarihi: 24.11.2015