+18 içerir .... + 18 içerir BU hikayede +18 içerik vardır. Rahatsız olanlar okumasın... ''Peki şimdi ne olacak '' diye geçirdi içinden , bundan sonra bu evde mi yaşayacaktı.Nasıl biri ile uyuyacağım diye düşünürken bir den aklına daha kötüsü geldi .Kapıyı anahtarla açmaya çalışanlara bakarak günün bittiğine üzülürken içindeki korku kat kat artıyordu , sesleri duymuyordu sanki herkesin sesini uğultu gibi duymaya başlamıştı. '' İyi misin '' diyerek kolundan tutdu Ayhan ... - iiyiyim Ayhan AA dedi ve kaldı yutkundu ve iyiyim .. diyebildi. Yıllarca abi dediği insana bir tek isim ile ifade etmek çok zordu yine düşüncelere dalmaya başladığı sırada ''Hadi geçin artık içeri ''diyen kişiye odaklandı Fidan.Erhan Amcası yanı kayınpederi gülümseyerek onlara bakıyordu. ****** Yıllar ne kadar acımasız geçiyordu,bazen mutlu etmiş,bazen üzmüş,şimdi ise...

17 ne güzel bi yaş. Ne 16 kadar çocuksun ne de 18 kadar sorumluluk sahibi.. Sen benim 17 yaşımsın.. Deli çağımsın. İlk şiirim, ilk kavgam, yaşamı ilk fark edişimsin.. Aynaya ilk bakışım, evden ilk kaçışımsın.

Henüz altı yaşında öz ailesi tarafından yetimhaneye verilen masum bir çocuktum ben... Adım Yiğit. Benimde hayallerim vardı. O yaştaki çocuklar oyuncak araba, balon isterken bense beni kollarının arasında güvende tutacak Anne ve Baba istedim... Çok mu şey istedim. Beni elimden tutup parka götüren, geceleri yatmadan önce bana masal anlatan, saçlarımı okşayan bir aile , sadece Anne ve Baba diyebileceğim iki insan. Ama yok işte, elimi tutan, bana masal anlatan, saçlarımı okşayan o iki insan yok. Benim anne ve babam yok. Taki o güne kadar...