Şubat ayının ruhsuz bir gecesiydi hayatıma girdiğin zaman.Sen benim hayatıma girdiğinde tırnaklarımla kazandığım onurumu,grurumu,aşkımı,ailemi herşeyimi acımasızca öldürdün.Elimden aldığın şeylerin yasını bile tutamadım...ama unutma benim her yıkılışım bir yeni doğuşuma haberci...
"Bana Yaşamayı Öğret" dedi Bende onu tüm hücrelerine kadar sevdim...sevdimki yaşamayı öğrenebilsin
Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadı...
Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!