"Kızlar ne kadar rahatsiniz geç kaliyoruz" dedim sanki hiç bilmiyor muşum gibi ama onlar kıkırdamalarini kahkahaya çevirdiler gülmekten konusamayacak duruma geldiler. "Ahahaha mira biz ahaha senin alarmini 1 saat ileriye aldik ahaha" "Bunu anlamam lazimdi ya nasil olur" "Öküz gibi uyursan tabi anlamazsin kızım. Ecrin bi ara bıyık çizmeye bile basliyacakti da ben durdurdum o telaşla okula öyle gidersin diye ahahaha" Gerçekten melis hakliydi o anda öyle bile gidebilirdim. O telaşla nasil göründüğume bile bakamamistim. En iyisi gülüp kahvalti yapmaliyim yoksa bu sefer cidden geç kalacaktim. "Tamam kizlar siz kazandiniz ama cidden komik ya" Dedikten sonra kahvalti yapmaya basladim...

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

Kızın peşini bırakmayan sapık. Kıza aşık olan gizli sadist Hangisini seçmeli?

Saraya adımını atan herkes, karşısındaki ihtişama kaptırıyordu kendini. Hırs gözlerini boyuyor, ölümsüz hissettiriyordu... Sarayın kapıları bu defa geçmişine koşmaya çalışan birine açılmıştı. İhtişamında hapsolmak yerine kaçmak istemişti saraydan. Hayalleri uğruna her şeyi göze alacak kadar inatçı olsa da, saray aldığını bırakmıyordu bir türlü... "Tarih kitapları yalnızca imparatorları, kraliçeleri, prensesleri ve komutanları anlatır. Bilinmeyen kahraman anneler ve koca yürekli çocuklar hep unutulur." "Mutsuz bir imparator, hırslı bir imparatoriçe, yalnız bir prenses ya da istenmeyen bir prens olup tek alevle yok olacak o kitaplarda başarılarının olması, seni hayattayken ne kadar etkileyebilir ki! Sen, koca yürekli çocuğun kahraman annesi olarak kalbimde destan yazarken ne önemi var, kâğıt parçalarında yer almanın" #19 (Tarihi Kurgu) ✏ 08.07.2016 #18 (Tarihi Kurgu) ✏ 16.07.2016 #17 (Tarihi Kurgu) ✏ 19.07.2016

Tam anlamıyla bir öykü değil gibi Jeanne. Her bölümü ayrı ayrı okunabilir halde olmasına karşın, bir bütünlük de sağlanıldı. Fransız kahramanın öyküsünü bize anlatan Loyalty isimli bir şövalye. Şimdi Jeanne d'Arc zamanı aşıp, tekrar yorumlanan öyküsü ile canlanıyor. Duygulara önem verdiğim yazılarımı sizin için yayınlıyorum. Sesler Kime ait olduklarını bir kere sormuştum Ona. "Sesler kime ait Jeanne." Birkaç saniye bekleyip, yüzünü güneşe çevirecekti. Ben ise sabırla bekledim, bu ilk konuşmamızdı. Sonra bana bakıp gülümsedi: "Melekler konuşabilir biliyor musun?" Hiç bir şey söylemeden, yüzümdeki en ciddi ifadeyi, gülümseyerek süsledim. Ona inanmak istiyordum. Jeanne, eskiden beri konuştuğu melekleri, yüzüne yansıyan ışıkta taşıyordu. Ve güneş ışığı bile bir farklıydı şimdi. Onu yalnız bıraktım. ... Gözyaşları sonsuz nehir olarak, gözlerinde birikmiş iken gördüm onu. O günkü çatışmadan dönüyordu. Onunla at süren şövalyeler, kamp alanına girdiğinde herkes geldikleri yöne bakacaktı. Yere adımını attığında, o güzel yüzünde artık yaşlar vardı. Gözyaşının anlamını biliyordum, işte o anda, zırhlar içindeki bu kızın anısına, defterime bir kır çiçeği daha kurutulmak üzere ekledim. Onun gözyaşını, en ağır zırhları için yazdığım notu şöyle bitirecektim: "O şimdiye kadar gördüğüm her şeyden farklı ve aynı zamanda aynıydı. Tüm bildiklerimi tamamlayan bir lütuf olmalıydı. Gözlerindeki yaşları sildi ve gülümsedi. Etrafında toplandılar, onu görebileceğim anlar tamamlanmıştı. Adını söylediler, tekrar ve tekrar. İşte bu çiçek, bana o anı hatırlatsın." Kapak Resmi: http://www.donatoart.com/joanofarc/

Her şeyiyle meraklı ve bir o kadar da her şeye karşı olan Prenses.. Lucianna Swan Greentown vadisinin Kralı olan Robert Swan'ın en küçük kızı.. On sekiz yaşına basması ile birlikte kendisi için seçilecek olan savaşçısının sırrını çözebilecek mi? pekii bir kalp birini severken başkası için de atar mı? Bütün hikayesi o gün yerde bulduğu bir madalyon ile başlayacaktı...

İntikam uğruna kaçırılmış genç bir İngiliz Leydisi, kalbi buzla kaplanmış İskoç bir adam...Sonsuz nefretten aşk doğacak mıydı peki?

Zoraki evlilikle sınanan iki yüreğin hikayesi.

Amelina İngiltere'ye evine geri dönüyordu. Yolda dinlenmek için durduklarında onlara bir ayının saldıracağını nereden bile bilirdi ki? * Hilofry babasının ona verdiği görevi yerine getirmek için harekete geçmişti ama karşısında duran güzel kadının aklını başından almasıyla her şey tersine dönmüştü. Herkesin korktuğu 'Kızıl Ölüm Meleği' bir kadının elleri arasındaydı ve Amelina'nın bundan kesinlikle haberi yoktu. Bir İngiliz olan Amelina ona öğretilenlere rağmen onu kaçıran yabancıyı her şeyiyle istiyordu. Bir İskoç olan Hilofry ona verilen sert emirlere rağmen güzel kadının bedeninde ve ruhunda kaybolmak istiyordu... Engel olamadıkları arzuları ve onları bırakmayan kötü kaderleri bu iki aşığı nereye sürükleyecekti... Kapak için Tolga kardeşime teşekkür ederim <3 :)