Sequel in "Moonlight". Επέστρεψα πίσω για εκείνον. Και μόνο για εκείνον. Πίσω στον καλύτερο μου φίλο που ερωτεύτηκα δίχως φόβο ή δισταγμό. Μηδένισα κάθε μίλι, κάθε απόσταση μεταξύ μας, μα τελικά η καρδιά του ήταν εκείνη που είχε φύγει πραγματικά μακριά. Ποτέ δε θα κρατούσα το φεγγαρόφωτο ξανά στην αγκαλιά μου με τον ίδιο τρόπο, ποτέ δε θα έλαμπε ξανά για εμένα. Είχε ξημερώσει μες τις ψυχές μας και το φως του ήλιου έλαμπε πλέον δυνατά. Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη αγάπη προς τον ήλιο, γι'αυτό και πληγώθηκα. Είχε πλέον το φως του ήλιου στο πλάι του. Φεγγάρι και ήλιος έγιναν ένα, μα εγώ ήμουν το αστέρι που πάντα θα έλαμπε πλάι του αλλά αυτός και πάλι αναζητούσε τον ήλιο που δεν ήταν ενίοτε εκεί. All Rights Reserved © annalazou Μάρτιος 2017 - Ιούλιος 2017 [Βιβλίο 2 από 2]

Ακόμη τον αγαπώ. Ήταν από τους πρώτους φίλους που είχα ποτέ. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μου πρόσφερε τον κόκκινο μαρκαδόρο, το οποίο είναι το αγαπημένο μου χρώμα, έτσι γίναμε αχώριστοι . Ήμασταν σε μερικά μαθήματα μαζί, στις ομαδικές δραστηριότητες ήταν πάντα εκεί να με ενθαρρύνει και να με κάνει να χαμογελάω/γελάω και ενίοτε από τότε δεν υπήρχε τρόπος να είμαστε χώρια. Θυμάμαι τις ημέρες όταν φτιάξαμε το δενδρόσπιτο μου, να πηγαίνουμε για βόλτες στα πράσινα χωράφια του Holmes Chapel, ακόμη να μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την φωτογραφία. Χαμογελάω καθώς τα θυμάμαι όλα αυτά, χαμογελάω καθώς τον θυμάμαι τότε. Δυστυχώς μεγαλώσαμε και τα πράγματα άλλαξαν, τα συναισθήματα έγιναν περίπλοκα... Γιατί ποτέ δεν ήξερα, ποτέ δεν ήξερα, ότι θα μπορούσε κανείς να κρατήσει το σεληνόφωτο στα χέρια του, μέχρι εκείνο το βράδυ που τον κράτησα. All Rights Reserved © annalazou Οκτώβριος 2016 - Μάρτιος 2017 [Βιβλίο 1 από 2] Βραβείο 𝘛𝘩𝘦 𝘍𝘢𝘯𝘧𝘪𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘈𝘸𝘢𝘳𝘥𝘴 2018 - 𝐌𝐨𝐨𝐧𝐥𝐢𝐠𝐡𝐭: 𝐁𝐞𝐬𝐭 𝐈𝐧𝐭𝐞𝐫𝐧𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜

Lena: Δεν θα με χασεις, επειδη ποτε δεν με ειχες. Του ειπα αποτομα και απομακρυνθηκα απο κοντα του κοιτωντας τον με ενα βλεμμα που ξεχείλιζε απο μισος. Jason: Τιι; Απόρησε ξαφνιασμενος απο το ακουσμα της δηλωσης μου. Lena: Αυτο που ακουσες! Δεν μπορεσες να με κανεις να σε ερωτευτω, δεν μπορεσες να με πληγωσεις επειδη ησουν και θα παραμεινεις ενα τεραστιο μηδεν στην ζωη μου. Πιστευες αληθεια πως σου έχω συγχωρέσει ολα αυτα που μου εκανες και εσυ και η μαλακισμενη σου παρεα; Ποτε δεν τα ξεχασα. Το μονο που καταφερατε με ολες αυτες τις προσβολες, ηταν να σας μισησω ολο ενα και περισσοτερο. Jason: Μα.. νομιζα πως.. Lena: Νομιζες τι; Οτι σε αγαπουσα; Οτι σε ερωτευτηκα; Τι ηλιθιος που εισαι! Χαχα βαλε να δουλεψει το μυαλο σου λιγο! Ποιος θα αγαπουσε αυτον που τον εκανε να μισει την ιδια του την ζωη; Ποιος; Ποτε δεν σε αγαπησα! Ολα ηταν ενα τεράστιο ψεμα. Ετσι ακριβως οπως επαιζες εσυ μαζι μου, ετσι ακριβως έπαιξα και εγω μαζι σου! Hope you like it!!! Επιτεύγμα: 3η θεση στην κατηγορια Ρομαντικη [08/05/2017]

Ο βραβευμένος διαφημιστής της Αμερικής Τζέικ Μάνφιλντ παίζει την καριέρα του κορώνα- γράμματα για ένα στοίχημα...Μα πρέπει -αν θέλει να κερδίσει- να ρίξει στο κρεβάτι του την πιο ψυχρή και αντιπαθητική γυναίκα που έχει γνωρίσει ποτέ του. Η Κέιτ Μπένεντικτ από την άλλη, συντηρητική και αφοσιωμένη μονάχα στην καριέρα της, δεν το κάνει καθόλου εύκολο για τον ίδιο... Ενας αγώνας μέχρι εσχάτων θ' αρχίσει, όπου το...τίμημα τελικά δεν το ξέρει κανείς...Νο 1 !!!! (12 & 13 & 14/5/2017), Νο 2(16-3-2017 & 25-3-2017 & 31-3-2017 κλπ!!! ) No 4 (17/6/2018 - 2, 6, 8 & 14 - 3 - 2017), Νο3 (22-3-2017) No 6 (7-3-2017) Νο 7 (24-2-2017) Νο 8 (22-2-2017)

Το 'Ποτέ' πάντα μια λέξη, την οποία τη ξεστομίζουν όλοι με ευκολία. Πόσα "ποτέ" έχει πει ο καθένας μας και ποια έχει κρατήσει τελικά; Η μετάβαση από το "ποτέ" στο "Ίσως όμως πάντα είναι επώδυνη, ανηφορική, επικίνδυνη και πάντα αποσκοπεί το τρύπημα της καρδιάς με δηλητηριώδη βέλη. Όταν κάποιος φτάσει στο ''Μπορεί'' είναι αργά, πολύ αργά για να αντιδράσει, οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί και οι ανυπόταχτες ψυχές φυλακίζονται οικειοθελώς δίχως δικαιολογίες. Σε αγάπησα στον κόσμο του ''ποτέ, λυτρώθηκα στη θάλασσα του "ίσως" και πάλεψα με τα μανιασμένα κύματα του "μπορεί"! Ποια λέξη θα κερδίσει στο τέλος;

«Τωρα φερε τις παντοφλες μου»πεταει στο ακυρο «Οριστε?» «τι δεν καταλαβες?»ρωτησε σαν να ειπε κατι τελειως φυσιολογικό «Από ότι βλεπω αγορακι , χερακια εχεις ,ποδαρακια εχεις ,ματακια εχεις ,ενταξει τωρα και ανυπαρκτο εγκεφαλο εχεις αλλα δεν νομιζω αυτό να σε σταματησει από το να πας να παρεις τις παντοφλες μου» Με κοιταξε και τα ματια του σκοτείνιασαν Με αρπαξε από το χερι και με κολλησε στο τοιχο Πρεπει να με κοιταξει γιατρος ,παλι ενιωσα ηλεκτρισμο «Μην με ξανα πεις ετσι»γρυλισε Φοβηθηκα αρκετα μπορω να πω κ «Θα σε κανω να μετανιωσεις πολύ ασχημα αν το ξαναπεις» και ξεκουμποσε τα δυο πρωτα κουμπια από το πουκαμισο μου κανοντας με να καταλαβω τι εννοούσε «σε συγχωρω όμως ,μονο και μονο επειδη εισαι καινουργια σε αυτά .Θα εισαι η προσωπικη μου βοηθος ,η σκυλα μου ,θα περασουμε πολύ καλα εμεις οι δυο »

" Υποσχέσου ότι θα είσαι δική μου για πάντα."είπε " Υποσχέσου ότι θα με αγαπάς."

Μια μικρή περίληψη βρίσκεται στο πρώτο κεφάλαιο...

Text copyright Ευαγγελία Κελαϊδή. Όλα τα δικαιώματα ειναι ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ. Κανένα μέρος του κειμένου δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε οποιαδήποτε μορφή ή οποιοδήποτε μέσο, γραπτό ή μηχανικό χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα.