(TAMAMLANDI) Hayat.. Bazı şeyleri kafana vura vura,bazı şeyleri de kalbini kıra kıra öğretir. Ben kalbi kırıla kırıla öğrenenlerdendim.Adam sanıp yüreğimi verdiğim,bununla yetinmeyip hayallerimi,ümitlerimi ve en önemlisi sevdamı emanet ettiğim kocamdan yemiştim en büyük darbeyi.Hiç bırakmayacakmış gibi tuttuğu ellerimi bir anda bırakmıştı.Başka bir kadının ellerinden tutarken acımamıştı bana. Ne yaptıysam olmadı.. Kirletti sevgimi,ihanet etti güzel bakan gözlerime. Bana elveda demekten başka bir şey bırakmadı.. Bende gittim..Ardıma bir daha bakmadım.Aldırmadım acı veren sözlere.Tek başıma devam ettim yoluma.Bir Allah bir ben..Ta ki gözlerim güzel bakan bir adamın gözlerine takılıncaya kadar..

28.06.2023 TARİHİNDE KALDIRILACAKTIR! Burnunun ucunu boynuma yaslayarak çenemden yanaklarıma doğru çıktı. "Bu kadar güzel olmamalıydın. Her yeri emip, dişlemek istiyorum." Boğuk, git gide kalınlaşan ve kabaran arzusu ile gözlerine bakmaya korktum. Yanaklarımda duran dudakları ile içine derin bir nefes çekti. "İki gün. Tam iki gün beni bu kokudan mahrum ettiğin için sana öyle öfkeliyim ki!" diye soludu. Burnunu tenime yaslayıp kokumu derin derin çekti içine. Bana bu kadar yakın olduğundan faydalanarak bende onun kokusunu çektim içime. "Hak ettin." Tutku ile aklımda dönüp duran çok şey vardı. "Sevgilim yok. Söylediğin sözleri hangi boktan kim uydurdu bilmiyorum ama," Kirpiklerimi aralayıp ona baktığımda gözlerini kapatmış olduğunu gördüm. Yalandı. O sürtük bana yalan söylemişti. "Yandığım biri var." "Hı?" dedim alık alık. Korhan'ın dudaklarını kıpırdattığını fark ettim ama ne dediğini duyamadım. Böyle işlevimi kaybetmişken kendimi oldukça boş hissediyordum. Korhan dudaklarını dudaklarımın üzerine getirerek gözlerimin içine baktı. "Sana bildiğim tek doğruyu söylerim üvercinka. Yandığım biri var. O da sensin." & Argo kelimeler ve yetişkin içeriklidir. 18 yaşından küçüklerin ve rahatsız olacakların okumaması tavsiye edilir. Tüm hakları saklıdır!

Gözyaşım bile kirpiklerimde asılı kalmış, düşmeyi reddederken ben bu durumu kendime nasıl yedirebilirdim bilmiyorum. Boş bir parkta, dün gece yağan yağmurun ıslaklığını taşıyan bir bankta başım Nisan'ın omzunda oldukça aciz görünüyor olmalıydım. Görünmesem bile öyleydi ya durumum, acizdim.Karşımdaki manzara bana zevk vermiyordu, bana verdiği tek şey amansız bir acıydı. Yine de gözlerimi alamıyordum. "Küp Şeker hadi kalkalım buradan. Hasta olunca hiç bir şey düzelmeyecek." "Belki de çok ağır zatürre geçirip ölürüm." Dedim sesimdeki acının aksine dalga geçiyordum. O kadar kolay kurtulamayacağımı biliyordum. Nisan "Allah korusun. Anlamıyorum. Daha önce de Poyraz'ın sevgilisi oldu. İlk kez olan bir şey değil ki bu. Neden bu kadar yıkıldın?" Diyince karşımızdaki Poyraz ve çok değerli sevgilisine daha da dikkatli baktım. Onların bizden haberleri yoktu. Gerçi Poyraz'ın benden ne zaman haberi olmuştu ki. Onun için kız kardeşten öteye ne zaman ge çebilmiştim? "İlk kez." Diye mırıldandım. "İlk kez Poyraz birini bana karşı savundu, haklı olmama rağmen Nisan. İlk defa bize yalan söyledi. İlk defa onun birine olan hislerini ben bile hissedebiliyorum ve en önemlisi ilk defa ona bakınca kalbim hızlanacağına duracakmış gibi oluyor Nisan. İlk defa kendimi küp şeker gibi değil de şeker yapılan pancarın posası gibi hissediyorum." 💧💧💧💧💧💧💧 *Ben aslında sadece bu grubu değil, kendimi de terk ediyorum. Tüm anılarım siz doluyken bu terk ediş o kadar da kolay olmayacak farkındayım ama ne yapabilirim ki? Anılar acılarımı körüklerken, içimdeki yangın git gide büyürken yaşamaya başka nasıl devam edebilirim? Tüm hayatımı sana kurmuşken, senin başkası için atan kalbini nasıl sevmeye devam ederim?* Tüm hakları saklıdır.

Yasemin, bir şahin gibi avını izleyen Evren Giray'ın etkisinden çıkamamış bir şekilde bir grup kızın yanında duruyordu. Lisedeki gençler arasında düzenlenen bir yılbaşı partisindelerdi ve Yasemin, ünlü futbolcu Evren partiye gelmeden önce neredeyse sıkıntıdan ölecekti. Ancak şimdi gece yarısına bir saat kala varlığıyla partiyi şereflendiren adamın bakışlarının altında güçlükle nefes almaya çalışıyor, ondan etkilendiğini belli etmemek için adeta çaba harcıyordu. Onun bakışlarından kaçmaya çalıştığı her seferde, ona yakalanıyordu. Aralarındaki kıvılcım patlak vermek üzereydi. Nihayet gece yarısı olduğunda ve ışıklar kapatıldığında Yasemin elini saran bir sıcaklık hissetti. Avuçlarına bir peçete tutuşturuldu ve ardından dudağının kenarından öpüldü. Karanlıkta bunu kimin yaptığını göremiyordu ama O'nun yaptığını biliyordu. Kalabalık ondan geriye doğru saymayı bitirdiğinde ışıklar yandı. Yasemin Evren'in olduğu tarafa baktığında onun çıkışta durmuş kendisine baktığını gördü. Birkaç saniye sonra da arkasını dönüp gitti. Yasemin çığlık çığlığa bağıran kalabalığın arasında peçeteyi sıkıca tutarak açtı. Evren Giray, küçük tatlı bir not ile numarasını bırakmıştı. - Tek bölümlük bir hikayedir. +18 içerir.

Kalpsizler de aşık olabilir ... Hırçın, acımasız bir Ali ve onun masum kırılgan gelini... Dans ediyorduk. Beni kollarında çeviriyor, sertçe göğsüne çarpıyor, benden hızlıca uzaklaşıyor ve aynı hızda bana doğru geri geliyordu. "Bir gün gelecek Ali," dedim bağırarak... "Becerdiğin bütün kadınlar için benden özür dileyeceksin. Şuan bunun mümkün olduğuna ben bile inanmıyorum ama Allah'ın ilahi adaletine inanıyorum! Bütün kadınlar için.." nefesim kesiliyordu sanki.. söylerken boğazıma dikenler batıyordu. Tekrar ayrıldık ve gözlerimin içine ifadesiz bir yüzle bakarak hızla beni kendine çekti.. Dudakları dudaklarımdaydı. (15.Bölüm) *** "Seviyorum seni!" dedi kükrer gibi. Koltuğunun altına iyice sıkıştırdı Elif'i ve göğsüne bastırdı sımsıkı. Bir eliyle de çenesini tutup yüzüne bakmaya zorladı sevdiği kadını. Gözlerinin içine bakarak heceleyerek konuştu. Üstüne basa basa. "Seni seviyorum. Bunu o güzel aklına sok ve bir daha hiç çıkarma." Sonra kızın çenesindeki elini çekip, göğsüne koydu. Elif onun göğsüne dokunması ile kalbinin daha da hızlandığını hissetti. Nefesini tutmuş bir şekilde Ali'ye bakıyordu. "Burası da kabul etsin beni," dedi Ali. Gözlerini bir an bile kaçırmadı sevdiğinden. Kızın elini tuttu ve kendi kalbinin üzerine koydu. Elif onun hızla atan kalbini hissetti. Kalbi sevinçle kanat çırptı. Bu kalp kendisi yüzünden bu haldeydi öyle değil mi? "Burası, senin için atıyor. Anladın mı beni?" Elif öylece bakmaya devam edince dudaklarına doğru fısıldadı. "Bana anladığını söyle." Güçlükle konuştu Elif. "Anladım." (29.Bölüm) Hikayedeki "Aslı - Mehmet"li bölümler, başka yeni bir hikayedir. Yani serinin devamı. Ali ile Elif'in kızı olan Aslı'yla, Hayal ve Kenan'ın oğlu olan Mehmet'in hikayesi. Okumanızı tavsiye ederim. Sanaldan Gerçeğe isimli hikâyeme de bir bakın derim.

Arkadaş serisinin 5. kitabıdır :)

28.06.2023 TARİHİNDE KALDIRILACAKTIR! "Yanıyorum..." diye fısıldadığında gözlerim daha da irileşti. Başını hafifçe yana eğerek gözlerimin içine büyük bir açlıkla baktığında yutkunarak adem elmasını gösterdi bana. Gözlerim açıkta kalan göğsüne değdi, damağımın yavaş yavaş kuruduğunu hissettim. Kalbim adeta ağzımda atıyordu, yüzüm kıpkırmızı kesilmişti. Zira dudaklarım zonkluyor, midemde tuhaf bir kıpırdanma hissediyordum. İçim gıdıklanıyordu sanki kulaklarım uğulduyordu. "İsteyerek yapmadım..." diye fısıltıyla konuşurken birden çenemi kavrayan parmakları yüzümü kendine doğru kaldırdı. Kıpırdanmadığımı fark edince dişlerini birbirine sürttü. Dilinin ucu ile alt dudağını yalayarak kirpiklerini usulca araladı. "Şuan ne kadar kötü bir durumda olduğumu anlayamazsın, zar zor duruyorum. Şimdi kalk altımdan." dedi, dili bu sözleri zorlukla söylüyor gibiydi. "Yiğit..." diye ismini fısıldadığımda yüzü yüzüme sanki mümkünmüş gibi daha da yakınlaştı. Burnumun ucu burnuna değdi. "Elini tutup, yaslamak istiyorum." dediğinde, tir tir titredim bedeninin altında. Aklıma sızan düşünceler ile utandığımda, kasıklarıma doğru inen sızıyı hissettim. Sebepsizce bu sızı tüm bedenimi uyardı. Dudakları yanağıma çarptı, sıcak nefesini bilerek üfledi oraya. "Sadece küçük bir dokunuş beni ne hale getirdi görmek ister misin?" diye arsızca dillendirdiğinde onu vurup altından kaçmam gerekiyordu ancak hiçbir şey yapamadım. İnme inmişti galiba bana. Parmaklarım kemerine takılınca hırıltılı soluğunu duydum. Zor dayanıyor gibiydi. Avuç içimi kendi bedenine denk gelecek şekilde çevirerek kendini ansızın avuç içime yasladığında boğazım düğümlendi. "Sikeyim!" diye yüksek sesle adeta kükrediğinde, dudaklarından büyük bir inilti kaçtı. 🌸 1950'lerde geçen bir aşk hikayesi... Argo, yetişkin içerik barı

Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı... Gözlerini kırpıştırarak derin bir nefes aldığında, Emir'in gözleri bir şeyler arıyormuş gibi etrafta geziyordu. Ve işte tam o anda göz göze geldiler. O an sanki, başka kimse ama kimse yoktu orada.İkisinden başka kimse ama kimse yoktu. Emir'in gözlerine baktığı an, onun gözlerinin en derinine baktığı o an sanki dünya durdu. En baştan bu yana, tanıştıkları andan bu yana yaşadıkları her şey ama her şey gözlerinin önünden geçerken, gözüne batan yaşlar usul usul süzülmeye başladı. Bu gerçek değildi, bu gerçek olamazdı. Sanki ayaklarının altından yer kayıp gidiyordu, sanki bir anda dünyası tersine dönmüş gibiydi Efsun'un. # Efsun Sargun, azimli, çalışkan ve güzel bir genç kızdır. Sadece bir gün içinde hayatını değiştiren o adamın; Emir Karaaslan'ın karşısına çıkmasıyla hayatı bir anda bambaşka bir yola girer.Emir Karaaslan gizemli ve yalnız hali ilgisini çekerken,Karaaslan ailesinin, Sargun ailesinden biriyle bağlantısı olduğunu bilmeden yola girer. O yolda öğreneceği büyük gerçekle büyük bir yıkıma uğrarken,tanıdığı o adamın bambaşka bir durumu olduğunu görünce işler iyice karışır.Emir Karaaslan'ın sakladığı bu sır karşısında ondan vazgeçmek istemez, ancak her şey ortaya çıktığında bir karar vermek zorunda kalacaktır.Bu karar ise her şeyin baştan yazılmasına sebep olacaktır. 🌼 01.11.2020

Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam , aşkımın küçüklüğüne değil çaresizliğimin büyüklüğüne inan. Bade & Esved İyi okumalar dilerim.

''Taksi şoförlüğünden, şirket CEO'luğuna uzanan bir hayat...'' - Selim babasını çok küçük yaşta kaybettiğini sanıyordu... Bir gün evine gelen takım elbiseli iki adam sayesinde öldüğünü sandığı babasının iki gün öncesine kadar yaşadığını öğrendi. Daha bunun şokunu atlatamadan babasının Türkiye'nin sayılı zenginlerinden olduğunu ve tüm mal varlığının kendisine kaldığını öğrendi. Selim'in taksi şoförlüğü yaparak geçimini sağladığı hayatı bir anda ters düz olmuştu. Üstelik yeni hayatında fazlasıyla aç kurtlar vardı. Ya bu aç kurtlara yem olacaktı ya da onları yiyen aslan...