Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

"Biliyor musun? Seni çok seviyorum." Gülümseyip yatağa iyice yerleştim. "İyi ki varsın Gece. Sen olmasan, bir hiçim." Yarı uyukluyordu ve uykusu arasında söyledikleri muazzamdı.. Dönüp uyukluyan sevgilimi izlemeye başladım. Kızamıyordum da ona, 'Neden uyuyorsun kalk benimle ilgilen' diyemiyordum. Sabah saatin 5'iydi. Her zaman yaptığımız gibi yine sabahlamıştık. Haklıydı çocuk uyumakta. "Seni çok seviyorum hatun." "Seni çok seviyorum adam" Gülümsedi ve yatakta bana döndü. Ufak bi öpücük kondurup devam etti, "Seni asla bırakmayacağım Gece'm, asla.."

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Ailelerinin cezalandırmaları sonucunda hayalleri Paris'e gitmek yerine Çin'deki halalarının yanına gönderilen ikiz kardeşlerin maceralarını anlatan bir hikayedir. ''Tüm hakları Duru'nun çintürkingilizcesinde Derin'in kokoş çantasında gizlidir. Derin'in çantasından almaya çalışanlar biber gazına marus kalır *,* '' ❌Eğlence amaçlı yazılmıştır. Küfür içerir. ❌

Güven ve cesaret üzerine kurulmuş olan bir kurumda hiç beklenmeyen biri hain çıkarsa ne olurdu? YADA Değer verdiğin , uğruna her şeyden vazgeçtiğin,o iyi olsun diye defalarca ölümle yüzleştiğin kişi sana ihanet etmişse ne hissederdin? VE YA Milli Gizli Servis'in şah olarak eğittiği, oyunun kilit noktası , bir anda taraf değiştirip oyunu tersine çevirerek seni şah mat ederse ne yapardın? Cevap açıktı .... Silahını kuşanır, en çok sen zarar görecek olsan da Onun eceli olurdun...

Onu gerçekten çok özlemiştim, onunlayken hayatımın en farklı duygularını hissetmiştim. Evet hayatımda geçirdiğim en güzel anlar listesinde şu an birinci sıradaydı. Aslında yaşadıklarım çok basitti, belki de bunları kafamda büyüten bendim. Ya da büyütmek istiyordum. Onun hakkında bildiğim tek gerçek şey ismi, geriye kalanlar ise benim tahmin ettiklerim ve gözlemlerimdi. İnsan nasıl olurda bu kadar alışır? Aşk ve dostluk arasında kaldığım bu çizgi artık sınırlarını aşmıştı. Onunla yürüdüğüm sokaklardan bir daha geçme fırsatım hiç olmadı. Önüme gelen hiçbir domates çorbasını da yemedim...

Benliğini bürüyen nefret, damarlarında akan kana karışırken, ölüm çığlıklarını andıran hüzünlü bir senfoniye uyum sağlayan, gözleri buğulu genç bir kadın... Ruhunun tuvalleri, göz yaşlarıyla defalarca yıkanmasına rağmen, halâ bir kar tanesini aratmayacak kadar bembeyaz. Onunla birlikte, bu uğursuz senfoniye ayak uyduran bir yabancı daha var. İhtirasla bütünleşmiş heybetli bir adam... Bal rengi gözlerinin derinliklerinde, tozlanmış acı bir geçmişten başka bir şey yok. Ve tam da şu anda, bu iki yabancının yollarının kesiştiği şu ıssız yerde, esen cılız bir rüzgar, içlerinde yeşeren son yaprağı da önüne katıp sürüklerken, şimdi onlar için mevsimlerden intikam.

Birbirlerinden güç alan iki ayrı ruha, iki ayrı bedene ve iki ayrı kalbe sahipti onlar. Bu olgular her ne kadar birbirlerinden ayrı olsa da, görünmez bir iple bağlanmışlardı sanki. Bedenleri sıkıca kenetlenen ve sonsuzluk vaat eden kalplere, ruhları ise karanfil kokulu duygulara ev sahipliği yapıyordu. ••• Karanlığında yetiştirdiği hayallerini aydınlığa çıkarmaya çalışan Başak ve gecenin hüznünde boğulmuş Gökhan'ın üzerine kara bulut gibi çöken Buğra; farkında olmadan onların kurtuluşu ararken yeniden varoluşu bulmalarını sağlıyor. Bu ikili, eğer sonlarının nasıl biteceğini bilselerdi yıldızların muazzam parıltısını izlemek yerine, ay ışığının gölgesi altında saklanmayı tercih ederlerdi. 27.06.15 • 22.08.15 「Wattys 2015'in en iyi keşfedilmemiş hikayesi」

Ephesus Yayınları aracılığıyla raflarda! Ben Bora Ateş... Ateş grubunun lideri... Sizi müzik grubumun hikâyesine davet ediyorum. Fakat dikkatli olun, buralar fazla sıcak... *Tüm hakları bende saklıdır!