DURU Hayatım bir dylan'da biterdi ta ki "onu" görene kadar. RÜZGAR Aşka inanmazdım ta ki "onu" görene kadar. EDA Erkeklere saygım çok, sevgim yok ta ki "onu" görene kadar. EFKEN Buzdan kalbimi çözebilen yok ta ki "onu" görene kadar. YAZAR Mucizelere inanamazdım ta ki "bu" kitabı yazana kadar... Sizde mucizelere ve aşka inanmıyorsanız kitaba şimdiden başlayın derim.

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

#1 Romance (18.03.2019) #3 Love (28.03.2019) Wattys2015 & Wattys2016 Kazananı ❝Mayıs Sinekleri, ilk sevişmelerinde ölürlerdi. Eşlerine son armağanları, son nefesleri olurdu. İhanet nedir bilmezlerdi onlar, birbirlerine sadık kalarak göçüp giderlerdi bu dünyadan. Mayıs Sinekleri, aldatılmış bir adamın tek tesellisiydi âdeta. Geçmişi, hislerini köreltirken bir kalbi olduğunu unutmuştu o adam. Yenik düşmüştü, çaresiz kalmıştı, kimsesizliğe mahkûm edilmişti. Kimseye güveni yoktu onun, o duygularını çelikten bir mezara gömmüştü. Dengesizdi, vurdum duymazdı, korkutucuydu. Yaşadıkları onu bambaşka bir adam olarak yeniden yaratmıştı. Bütün kadınlar onun gözünde aynı kefedeydi artık. Kurnazlardı, yalancılardı ve acımasızlardı. Her birinden nefret ediyordu. Fakat bir gün kader onun karşısına bambaşka bir kadın çıkarttı. O bir armağandı, ama adam her defasında o armağanı acımasızca kırdı. Önyargıları gözünü bürümüştü, bu yüzden gerçekleri göremiyordu. Oysaki o kadın, ihanet nedir bilmeyen, son nefesine kadar adama sadık kalacak kişiydi. O kadın, adamın Mayıs Sineğiydi.❞

Lena okulun popüler kızlarından, 3 yıldır deliler gibi sevdiği bir sevgilisi var, erkek kardeşi okulun en yakışıklı ve en popüler erkeği, bir sürü arkadaşı var. Kısacası hayatında yolunda gitmeyen tek bir şey bile yoktu. Mezuniyet gününde yaptığı konuşmaya kadar....

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

HERKES BAKSIN BİR :)

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Hayalim olan ve hayatımın en güzel zamanlarını geçireceğimi düşündüğüm üniversiteyi kazanmak için en yakın arkadaşımla atıldığım bu maraton karşıma neler çıkaracaktı bilmiyorum.Değişecek şeyler elbette ki olacaktı.Peki baştan sona hayatım buna dahil miydi?Beni kendi limanının dışında bir gemi gibi rotadan çıkaracak ve bilmediğim duygularla yaşamamı sağlayacaktı. SİZCE HAYATTA KALABİLECEK MİYİM?

Dörder kişilik iki arkadaş grubu. Aşka inanmayan kızlar ve onları inandırmaya yeminli erkekler. İlk olarak, kızlar. Beste, grubun çılgını. Müzik ve siyah delisi, yemek yemeden duramaz. Ayrıca İlayda'yı sinir etmeye bayılıyor. Sürekli değişen ruh halleri yüzünden de bayağı dengesiz. İlayda, grubun dahisi. Biraz agresif bir tip. Koydum mu oturturum tarzında birisi. Kolay sinirlendiği için anlık tepkiler tam onun işi. Fena laf sokar ayrıca. Çağla, grubun garibi. Tahmin edilebilir birisi, mızmız, kolay fikir değiştiren. Onu kandırmak hiç zor değil. Beyza, grubun entelektüeli. Cırlamak onun için var olmuş, sürekli her şeye karşı çıkar. Bu diğer grup üyelerini güldürür. Ayrıca fazla duygusal. Her şeye rağmen, onlar birbirleri için varlar, kopamazlar. Ve, gelelim erkeklere. Pars, grubun korumacı ve sahiplenici manyağı. Hırçın, hastalık derecesinde kıskanç ve aşırı dengesiz. Tepkilerini önceden sezmek çok zor. O adam olmaz. Egemen, grubun zekisi. Bir insan matematik sınavından 100 alır mı? Egemen alıyor. Az miktar romantik, eğlenceli. Doruk, grubun mızmızı. Her şeye bir kusur bulup diğerlerini deli ediyor, özellikle Pars'ı. Ne yapıyor, ne ediyor kimse bilemedi ama her defasında diğerlerinin gönlünü alıyor. Poyraz. Grubun mantıksal çalışanı. Sahip olduğu deli cesareti başını az belaya sokmuyor. Ama her defasında sıyrılıyor, hadi bakalım. Bu, dostluğun hikayesi. Bu, aşka inanmayanların hikayesi. Her şey yeni bir şehir ile başlıyor, bakalım nasıl devam edecek. *Kapak tasarımı için Girlstory789'a teşekkürler.*