Vampir Okulundaki Tek Kız'ın isim değiştirmiş halidir. Bölümler düzenlenmektedir. Düzenleme bitmeden yeni bölüm gelmeyecektir. Sevgiler. Dipnot: Güncelleme öncesi kızın ismi Taylor Black, sonrası Katherine Moore. . Tüm hakları saklıdır. © Katherine Moore... 17 yıllık hayatının ilk 8 yılı zihninin karanlık raflarında saklanırken kalan 9 yılı onu evlat edinen vampir ebeveynlerinin yanında geçmiş, vampirlerin dünyasını birinci perdeden izlemişti. Ve şimdi oturduğu sandalyeden kalkıp seyirci olduğu vampir dünyasının içine dalacaktı.

Eğlencesine başlayan bir hikaye... Ne güzelliğinin ne de gücünün farkında olmayan, kalbi zıhlı bir kız... Yaşamı eğlenceden öteye gitmemiş, Her istediğini elde etmiş bir erkek peki ya yolları kesişirse? İyi okumalar :) :) :)

Dünyada 100-den fazla yaratık vardır. İster insan, ister vampir, isterse de kurt olsun. Binlercedir. Daha onların ismini bile bilmezken onlar tam etrafında dolaşırlar. Bunların hepsi 'İnsan' adını taşıyarak dünyada yaşarlar. Şüphelendirmeyi sevmezler. Bizimse bu yaratıklara inanmamamızın sebebi çok dikkatli olmalarıdır. ✔ Tüm Hakları Saklıdır.

Bir kadın;bazı gerçekler ile düzeni bozulmuş,duyguları ağır bir darbeye maruz kalmış,yalnız hissetmiş,acı çekmiş,ama sadakatini kaybetmemiş. Gerçekler bir yana;onu büyüten insanlar,ki o çekinmeden ailem diyebiliyor,bir yanaydı. Dolun,güvendiği kişiler için canını bile feda edebilirdi. Bir adam;öğrendiği 'saklı' bir gerçekle her şey değişti.Bir anda olgunluk seviyesi artmış,sorumlulukları büyümüş,düzeni kökten değişmişti;ama şikayetçi miydi..Kesinlikle hayır. Selim;yeni tanıştığı oğlu için canını bile feda edebilirdi. Küçük bir çocuk.Etrafta olanları anlamak için çok küçük,küçücük.Konuşmayı bile çözememişken,anlamak güneş kadar uzaktı. Ama iki kalbin birleşmesi için zemindi,onun küçük elleri,yüreği,gözleri..Kısaca tamamı..Kağan Üvey olduğunu öğren Dolun,oğlunun varlığını geciktirmeli öğrenen Selim ve kitabın prensi Kağan... 'Bir baba en çok neyle mutlu olurdu?' 'Çocuğunun tebessümü ile.'

İçindeki kocaman boşluk hissiyle yeni bir şehire taşındı, Duru. Bumerang gibi kendini tekrarlayan günlerden biraz olsun kurtulmak istiyordu. Öyle de oldu. Yeni şehir beraberinde gömülü sırları getirdi. Hayatın acımasız gerçekleriyle ilk kez karşılaşan Duru'ya iki kişi destek oldu. Birisi yakışıklı mı, yakışklı; Çağan. Diğeri ise gözlerinde gökyüzünü taşıyan; Atlas. Peki, aşk tek kişilik miydi, Herkese güven olur muydu? İşte bu soruları Duru'ya gelen gizemli mektuplar cevapladı. Duru'nun hayatının yıkılış ve yeniden inşa edilme hikayesi!

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Kavgadan sonra küçük bir aşk başlar ve bu küçük şey büyük olaylara yelken açar...