KENDIMDENBIRI
KAMELYA
Başta her şey çok güzeldi. Mutlu ve klasik başladık hikâyemize sonra yavaş yavaş acıtmaya başladı. Elimdeki son umutlarım da terk etti beni. İşte o umutlar gittiğinden beri ismin gözlerimi doldurur oldu.
ALYA
Zor güvenir insan bir defa düşünce. Düştüm işte ben de en ağır şekilde. Sonra beni düşürdüğün gibi kaldırmaya geldin yine, inandım.
Sonrası mı ? Hayır düşmedim, vazgeçtim inanmaktan ve işte şimdi buradayım...