Yunanistan'dan Osmanlı imparatorluğu'na göç eden Yunanlı ailenin kızı Defne, Yunanlıların kızıl insanları cadı olarak görüp öldürmesinden dolayı çocukluğundan beri saçlarını gizlemek zorundaydı. Bu durumdan ne kadar nefret etse de hayatta kalması için başka çaresi yoktu. Annesini öldürmelerinden dolayı Yunanlılara nefret duyan, acımasız ve öfke dolu Padişahın en iyi askeri olan Ömer, öfke ve nefretten başka bir duygu bilmiyordu. Fakat bir gün rastladığı bir çift göz ona tanımadığı duygular getirene kadar...

Herkes uyuduğunda, uykularına şahit olan tek şey cılız bir sokak lambasıyken yaşanılan bir hayat...Rüyayla gerçek arasındaki çizgide kaderinle tanışmak...Bir düş peşinde, düşten güzel bir kader ortağı bulmak...

''Oturduğum apartmandan telaşla işe yetişmek için çıkarken , rastladığım buz gibi bakan kömür gözlerin sahibinin fırtınam olacağını nereden bilebilirdim ki ? -Defne Topal''

"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim." "Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlardı. "Yapmamam gereken bir şey yaptım. Cezalandırıldım. Kanatlarımın yolunmasına razı gelemezdim, sürgünü seçtim." Dedi Daphne. Birden elini yüzüne kapatıp hıçkırmaya başladığında Ömer'in üzerine verdiği ince battaniye kaymıştı. Ömer bir telaşla battaniyeyi tutup kaldırdı, başını havaya doğru kaldırıp yanaklarını şişirdi. "Ama şimdi ben sana nasıl.. kıyafetlerini üstünde bile tutamıyorsun!" "Sana minnetlendim, artık benden ne istersen dileyebilirsin! Lütfen beni dışarı atma, ne yaparım hiç bilmiyorum!" dedi Daphne. Ömer dudaklarını ısırdı, peri olduğunu iddia eden bu kızı zaten nasıl bir vicdanla sokağa atabilirdi ki? Tuhaf tavırları, saflığı, kıyafetleri değil de çıplaklığı doğal gören kafasıyla dışarıda başına çok kötü şeyler gelebilirdi. Ömer bu kıza sahip çıkıp 1 sene boyunca yanında tutmaktan başka seçenek bulamıyordu. "Defne bak.." "Daphne." Dedi kız şirin şirin gülümseyerek. "Birincisi; senin adın artık Defne. Daphne ismini kimse ciddiye almaz. İkincisi; benim evim, benim kurallarım. Üçüncüsü; kıyafet giymek zorunlu!"

"Dinle şimdi." dedi. Sesi sanki bir şeyleri incitmekten korkar gibi çıkıyordu. Şaşkınca etrafıma bakındığımda dudakları yavaşça yukarı doğru kıvrılırken elmacık kemikleri belirginleşti. Öyle güzel gülüyordu ki... Gülüşü kapkaranlık kumsalı aydınlatıyordu sanki. "Duyuyor musun?" dedi beni kendime getirmek için. "Neyi duyuyor muyum Elçin?". Başını yavaşça omzuma yasladı. -Sessizliği Barış, sessizliği. Ne anlatıyor? Ne anlatıyor? Durup dinledim bir süre. Neredeyse ayaklarımıza kadar gelen dalgaları, şehirden uzak olmanın sessizliğini, Elçin'in düzenli bir şekilde alıp verdiği nefesini... Gözlerimi kapatıp sessizliği karşıladım onun yaptığı gibi. Başımı başının üstüne dayadığımda duyduğum tek şey vardı. -Seni.. Seni anlatıyor.

Gurur ne ki bu ilah gibi kadının yanında? Onun kokusunda cehenneme bile gözüm kapalı giderim ben. Güzel kadın, aşk kadın, aşktan kadın....

Hangimiz yasak dansa cesaret edebiliriz ki?

Ailesinin katiline aşık olmuş bir genç kız... Defne Topal İntikamın hırsıyla gözleri kör oluş bir genç adam... Ömer İplikçi Tahmin edilemez bir şekilde kalplerinin oyunuyla baş başa kaldıklarında genç kızın göz yaşlarının hesabını sorma vakti gelmişti. Genç adamdan intikam almak istiyordu ve bir zamanlar onun yaptığı gibi, ona olan zaafından yararlanmaya çalıştı. Yapamadı... çünkü genç adamın canını her yaktığında canından can gidiyordu. Kalbindeki katil önce ailesini, sonra da kalbini ele geçirmişti. Ondan merhamet mi dilemeliydi? Hayır, genç kız yalvarmazdı... Tahmin edilemez bir şekilde kalplerinin oyunuyla baş başa kaldıklarında genç adamın af dileme vakti gelmişti. Genç kızın kalbini istiyordu. Ve bir zamanlar genç kızın ona olduğu gibi sırılsıklam aşık olmuştu. Yapamadı... çünkü genç kızın güveni tepetaklak olmuş, onun deyimiyle 'kalbi ancak nefretle ' dolmuştu. Genç adamın kalbindeki aşk tıpkı nefreti gibi olabilirdi. Önce kendini sonra genç kızı yakabilirdi. Peki, genç kızdan vaz mı geçmeliydi? Hayır, genç adam, onun olandan vaz geçmezdi... Sonlarını getirecek uçuruma doğru hızla sürüklenirken ikisi de birbirlerinden paraşüt bekliyordu. Ama bilmiyorlardı, adamın içindeki katil, pençelerini ortaya çıkarırsa ikisi de biterdi... -Kalbimdeki Katil yeni okuyucularını bekliyor, iyi okumalar!-

"...Ya biz birer yıldız oluyorsak?"

18+ bir kurgudur. Tesadüfen hayatına giren bir adam seni ne kadar değiştirebilir? Nasıl bambaşka biri yapabilir?