Przedzierające się przez niewyobrażalnej wielkości barykady, hordy niczym ręka śmierci dosięgły większość ludzi. Kilkukrotne zwiększenie populacji zarażonych sprawiło, że ludzie oddalili się jeszcze bardziej od człowieczeństwa. Jak zwierzęta wyszarpują sobie w brutalny sposób kurczące się zasoby żywności, zwiększające się tylko z coraz rzadszymi zrzutami. Liczy się jedno - Przetrwanie. Wirus rozprzestrzeniający się od Niemiec, sięgnął swoimi nieudokumentowanymi granicami wszystkich krajów Eurazji, jednak napotkał opór. Rządy opuściły swoje kraje i wyemigrował do Anglii. Kiedy ostatnia z opancerzonych, rządowych furgonetek wjechała na granice wyspy, Eurotunel został wysadzony i zalany. Plotki roznoszą się szybciej niż wiatr, a potwierdzone falami ucieczek cywilów dały do myślenia nie tylko żołnierzom, ale i zwykłym bojownikom w Syrii. Ogłoszono zawieszenie broni, a nawet tymczasowy sojusz. Wycofane siły wzmocniły granice Izraelu z Egiptem i skutecznie odpierają hordę. USA milczy. Wszystkie ich działania są poufne. Nie pomaga w odpieraniu walk. Jedyne do czego przyznało się publicznie to fakt, że szykuje operację, która zażegna apokalipsę. W tym świecie żyje Emilia. Zmaga się z brutalną rzeczywistością trzynasty rok. Pod czujnym okiem ojczyma uczy się tego, co pomoże jej przetrwać. Zaprawione raną i brutalnością tego świata serce spróbuje zrozumieć życie przed początkiem.

UWAGA! Książka ta jest powiązana z fabułą pierwszego tomu z Serii "Dni Końca", dlatego radzę przeczytać tę książkę dopiero po dwudziestym pierwszym rozdziale "Dr. Klaus Kaiser" książki "Dni Końca Tom I" Odetchnął. Obracając się obok barierki zauważył kontynuację balkonu. Oparł się o nią. Wziął głęboki wdech. Krzyk ucichł. Dzwon mentalnego bólu w głowie odpuścił. Rozszarpane ciało było grzebane w różnych stertach. Cel uświęca środki... Proszę bardzo. Ktoś musiał wymierzyć sprawiedliwość. Nawet jeżeli miałaby go czekać śmierć w tych tunelach. Ktoś musiał się go pozbyć. Postanowili przeszukać jego biuro. Większość z nich zainteresowała się szufladą z lekami, ale chłopak miał dziwne przeczucie, że największe skarby będą przy samym stanowisku doktorka. [...] Kolejna szuflada nie skrywała skarbów a jednak coś w niej było. Notatnik. Duży notatnik. Ciekawy zawartości wyciągnął go i otworzył na pierwszej stronie. Klasyfikacja podmiotów anomalii wg. dr. Kaiser'a. W tej "książce" chciałbym przybliżyć wam wszystkie mutanty, jakie wystąpiły lub wystąpią w moim uniwersum. Wątek z doktorem Kaiser'em miałem zaplanowany znacznie wcześniej, ale chęć napisania czegoś na wzór "Bestiariusza" sprawiła, że postanowiłem wpleść ten twór w moje książki.

# 95 w Akcja # Ileż było o tym filmów.... Ileż seriali.... Tyle gier, wielkich, małych, dobrych, slabych... Książek niezliczona ilość Ich opisywała... Każdy ich znał, albo chociaż kojarzył. Od małego, po dużego. Niektórzy marzyli o ich nadejściu.... Niektórzy w to nie wierzyli.... Większość zaś się z tego tylko śmiała... Nikt z nich nie przypuszczał, że przyjdą naprawdę.... Że na ich własne życzenie, Skąpią świat we krwi

Między ruinami zniszczonych domów, za barykadami i w niewielkich obozach... Gnieżdżą się niedobitki ludzkości. Wszyscy ich znali. Nikt nie był gotowy - Zombie. Z każdym dniem śmierć zbiera coraz większe plony, a ludzie panicznie chwytają się wszystkiego co może przedłużyć ich życie choć o ułamek sekundy. Niebezpieczeństwo jest wszędzie. Każdy musi uważać choćby na najmniejszy szmer, żeby ten nie okazał się ostatnią rzeczą, którą usłyszy. W dzień jakoś można sobie poradzić, w nocy nastają większe niebezpieczeństwa... ale najgorsze są otchłanie tuneli. Bohaterem się nie rodzi. Bohaterem trzeba się stać. A takich nam tu właśnie brakuje. Ludzie już dbają tylko o siebie, a tej umiejętności w tym świecie, nie koniecznie trzeba zaliczać do wad. W świecie gdzie kiedyś cudowne budynki, obróciły się w gnijące ruiny z suwającym się stropem. Ludzie kurczowo będą trzymać się życia, do takich właśnie należy też Dawid, brutalnie oddzielony od rodziny. Kiedy TO się zaczęło nikt nie był przygotowany, a wszystko działo się tak szybko. Tępo ucieczki zwalnia tylko co jakiś czas, nie dając nawet chwili na złapanie tchu. Czy Sokołowski odnajdzie bliskich? Czy dożyje tego momentu? Ile jest w stanie poświęcić, dla dobra własnej sprawy?