Ordan burdan şurdan... herkesten bir parça ... en büyük parça yüreğimden ; yüreğimde garip bir sızı , inceden kağıt kesiği acısı. Kulağımda arsız şeytanın fısıltısı '' o dönecek o dönecek' ! üzülme . Yalnız değilsin bu hüzünde o sensiz gecelerde kimsesizliğini hissedecek ve DÖNECEK !
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
Hava durumunu kontrol etmediğim için yağmura hazırlıksız yakalanmıştım. Ardından üzerim yeterince kalın olmadığı için sonbaharın vazgeçilmezi olan soğuk algınlığına da hazırlıksız yakalanmıştım. Bir keresinde canım istemediği için çalışmadığım ülkeler coğrafyasına, sınıfta, herkesin içinde öğretmenimizin sorduğu o zal...
''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...