Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Zıt kutuplu iki genç... Biri deli dolu Gerçek aşkı bulacağına inanan üniversite öğrencisi genç kızımız, Erva... Diğer yandan tam anlamıyla odunluk harikası, geçmişte yaşamış olduğu hayal kırıklığı ile kalbi buzlaşma noktasına gelmiş gencimiz, Yavuz... Bu iki karakter Sevdikleri uğruna anlaşmalı olarak evlenirlerse neler olur...

Beğenilen güzel sözler, İngilizce çevirisiyle :)

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

"Hani papatyalar vardır ya. Kimileri gülen suratların başına taç olurken, kimileri de 'seviyor, sevmiyor' olup ölüme mahkum edilirler. İşte bizim papatyalarımız bunlardan ibaret değil. Asla kopmayacak ve ezilemeyecekler. Çünkü cevap her zaman belli küçük hanım. Bu hiç değişmedi ve değişmeyecek. Bak bizimkisi sadece bundan ibaret; Seviyordu, seviyor, sevecek.." 21.06 --------- Ufak bir not; Hikayedeki Afra , Ayşegül, Dilara ve Gizem karakterini canlandıran oyuncuların hiç bir hikâyede olmasını istemiyorum. Teşekkürler...

Umudunuzu bir insana, bir aşka ya da bir nesneye bağlayabilirsiniz. Bu sizi güçlendirir ve bir şeye tutunma sebebiniz olur. Pes edeceğiniz zaman umudunuzu hatırlar tekrar hayata dönerdiniz. Fakat bunu yaşamayan birine anlatırsanız, sizin aptal veya deli olduğunuzu düşünür. Oysa bilmez o kişinin kendi canından vazgeçecek kadar çok sevdiğini. Fakat ben istemeden olsa bile canımı verecek kadar sevdiğim adamı yüz üstü bıraktım. Fakat kim bilebilirdi ki başıma böyle bir bela açılacağını?