Bazı insanlar hayatlarını kendileri için yaşarlar bazıları ise sevdikleri için. Defne kesinlikle ikinci tip insanlardan, sevdikleri için yaşayanlardan yani. Özellikle Duru için... Ablasının vefatından sonra hem teyzelik hem annelik hatta bazen de babalık yaptığı küçük, tatlı yeğeni için...
Nasıl bir dostluktu onların ki. Birbirleri için karşılarına alamayacakları kimse yoktu ve yine ölüme meydan okuyacak kadar çok seviyorlardı birbirlerini. Biri üşengenç biri kavgacı biri süslü biri sakar biri uykucu biri de aç ayı. Ee bunların hepsi varsa başları beladan kurtulur mu? Gelin beraber bakalım. Pelin, İlknu...
"Param yokki alamayız biz ondan." Küçük elleriyle yerden destek alarak ayağa kalktı Selin. "Ben kumbaramda biriktiriyorum akıllım! Bekle alıp geleyim." Elindeki oyuncak silahı Selin'e doğrulttu ve gülümsedi Ali. "Paraları ver, küçük." Dil çıkararak evine koştu ve merdivenleri zoraki çıkarak odasına ulaştı. Her daim...