Doktor Annabelle Clarke, dönemin en ünlü ruh sağlığı merkezi Windsor Kliniği'ne kabul edildiğinde, sadece hastalarla başa çıkmak için değil, kendi içindeki karanlıkla savaşmak için de hazırlıktaydı. Kliniğin sessiz koridorlarından yükselen gizemli fısıltılar, onu içine çekeceği bir dünyanın kapısını aralıyordu. Akıl sağlığını korumak artık yeterli değildi; Annabelle, merkezin unuttuğu sırları ve gölgeleri keşfetmek zorundaydı. Aksi takdirde, bu klinikte gerçekten neler olduğunu öğrenemeden, kendi ruh sağlığını da kaybedecekti. 96 numaralı odada kalan hasta, isimsiz, tekinsiz. Yıllarca bir başına kaldığı odada dünyadan bihaberdi, ümitsiz vakaydı. Ya da sadece öyle düşünüldü. Annabelle, onu iyileştirmekte kararlıydı. Ancak bu, gerçekten istediği bir şey miydi? Wattys2018 Hikaye Ustaları Ödülü Kazananı 🏆

"Biliyordun." diye mırıldandım. Pürüzlü boğazımı temizleyip kurumuş dudaklarımı ıslattığımda fark bile etmediğim gözümde biriken yaş kendini aşağı bırakmıştı. "Hepsini biliyordun." Çenesinin kasıldığını görmüştüm. Silahı tuttuğu eli sıkılaştığında gerginliği koyulaşan gözlerinden belli oluyordu. Mekanik bir şekilde başını yukarı aşağı salladıktan sonra gözlerini kaçırmıştı. Utanmış mıydı? "İşte bu yüzden evet demek zorundasın. Yaşamak için bir sebebim olmalı." "Vicdanını rahatlatmak için demeliydin." diye düzelttiğimde gözlerini hışımla bana çevirip birkaç adım atmıştı. Elimi kaldırıp silahı tutmamı sağladığında korkuyla yutkunup gözlerimi kaçırmadan öfkeli gözlerine baktım. "Hiçbir vicdan seni ölüme götüremez Sude!" Elimi çekmeye çalıştığımda hırsla göğsüne götürünce gözlerim irileşmişti. "Kürşat ne yapıyorsun?" Titreyen sesimi önemsemeden sadece gözlerime bakmaya devam etmesi gözyaşlarımı hızlandırmaya başlıyordu. Elimi çekmeye çalışıyordum ama öyle sert tutuyordu ki silahın patlamasından korkuyordum. "Yapma." diye mırıldandım acıyla. "Ne yapmamı bekliyorsun? Seni öylece bırakmamı mı? Bunun nasıl hissettirdiğini sen yokken anladım Sude. Her yer parlıyordu ama ben sadece alev görüyordum."

Koştu kız. İstanbul'un en ücra sokaklarından aydınlığına doğru koştu. Çıplak ayaklarının taşlı yollarda çıkardığı ses boş sokakta yankılanıyordu. Ne kendini uykunun kollarına bırakmış bedenler bunu duyacak kadar ayıktı , ne de kız bunu duyacak kadar sakindi. Yırtık kıyafetleri , dağılmış saçları ve bacaklarından yere süzülen kan çaresizliğin beden bulmuş hali gibiydi. Bilmeden karşılaştığı bu adam ya onun kurtuluşu olacaktı ya da sonu. "Lütfen , lütfen bana yardım et."

Bu Mektuplar 'O Kız' okusun diye yazıldı ..

Wattys 2018 Kısa Liste :) •°•°•°•°•°•°• "Beş yaşında falan olmalıyım..." dedi önce ve sonra yutkundu. Gözlerini kısa bir an için kaçırsa bile ardından tekrar bana bakarak kararlılığını ispat etmişti. "Ölmenin ne demek olduğunu bilmeyen bir çocuk pencere kenarında ölmeyi diliyor. Her gece oraya oturup cılız kollarıyla karnına çektiği dizlerini sarmalıyor ve kafasını kollarına yaslayıp karşıyı seyrediyor. Bir umut arıyor sanki..." "Neden ölmeyi istiyor?" dedim titreyen sesimin el verdiği kadarıyla. Bir an sözünü kestiğim için bana kaşlarını çatsa da ardından tebessüm edip cevabını vermişti. "Hatırlamıyor çünkü o anda yaşadığı şeyle hayatının geri kalanı sıfırlanıyor." Burada devreye girdiğimi hissettiğimde kirpiklerimi kırpıştırdım. Merakla onu bekliyordum ama o sanki sindirmemi istiyor gibi yavaştı. "Yine o günlerden biri. Pencere kenarına oturup karşı evin yanıp sönen renkli bahçe ışıklarını seyrediyor. Sonra bir anda evin içinden bir kız çocuğu fırlıyor. Üzerinde kırmızı bir prenses elbisesi, saçlarında papatyalardan bir taç ve uzun dalgalı saçlarıyla etrafa neşe saçıyor. Büyük kahverengi gözleri baktığım yerden bile belli oluyor. Dilinde bir ıslık... Öyle güzel bir melodisi var ki donakalıyorum. Hayatımda duyduğum hiçbir şarkıya benzemiyor. Farkında olmadan şarkının ikinci kısmına bende eşlik ediyorum." ... •°•°•°•°•°•°• Devamı içeride... Çetrefilli bir aşk hikayesi belki de masalı, Eisen ve Prensesi onların hikayesini dinleyecek insanları bekliyor :)

OKURSANIZ PİŞMAN OLMAZSINIZ... Her zaman yakın, bir o kadar uzaktaydı. Her zaman etrafımda, ama gölgeleriyle. Her zaman karanlık ve gizemli. Siyahtı ama içinde başka renkler olduğunu biliyordum. "Neden buradasın?" "Neden etrafımdasın?" "Bilmek ister misin?" "Evet" "O zaman ilk olarak adının Angela olmayışından başlayalım..."

~Fligran Yarışması Gizem/gerilim 2.~ ''Hikayen Keşfedilsin yarışma gizem gerilim 2.'' ''Hayatında her şeyi kaybettiğinde , yeniden bulacaksın.'' Her şey sonu baştan belliydi tabi anlayabilirsen... 26 Ocak // İLK YAYIM TARİHİ

*okuyacağınız yazılar , denemeler profesyonelce yazılmış yazılar olmamakla birlikte hepsi hayatımdan birer parça taşıyor. *Umuyorum ki sizde hayatınıza dair birçok şey bulacaksınız bu sayfalarda.. *17 yaşında bir genç kız olarak yapabileceğimin en iyisini yapmaya çalıştım inşallah beğenirsiniz :) *EĞER HAZIRSANIZ SAYFALARCA KÜÇÜK ERGEN BİR KIZIN İÇ DÜNYASINI OKUYACAKSINIZ (:

Karga ile kelebeğin aşkının zülmü mü daha büyüktür? Galata ile Kız Kulesi'nin mi? Bir zamanlar mutluluğu arayan iki genç vardı. Kız yalnız, erkek ise çaresizdi. Birbirlerinin yüzünde gülümseyen huzuru buldular... İki asır birbirlerini bırakmamaya karar verdi onlar... Kız çok severdi masalları ama sevmezdi mutlu sonları. Son olsun istemezdi hiçbir şey. Aşkın zorluğunu, Sevginin inceliğini, Huzurun özgürlüğünü, Öğrendiler beraber... Yeniden başlamayı, Sonuna kadar sevmeyi, Her an yaşamayı öğrendiler. Ve birgün... Ağlamayı, Çaresiz kalmayı, Dayanmayı öğrendiler. Ama bu sefer çok farklıydı... Her şeye rağmen hayatın onlara hediyesi ise; Sayılı günlü ömürlerine rağmen, "Mutlu sonsuz" oldu.... (28.01.2016 Tarihinde yazılmaya başlanmıştır)

Size kalan tek şeyi AİLENİZİ gözlerinizin önünde katletseler ne yaparsınız? Sizi bilmem ama Efsun yemini tercih etti. BİR ÖLÜM YEMİNİ etti. Her tehlikeyi göze alıp öldürmeyi ve ölmeyi seçti. Çünkü; Efsun bu intikam yolculuğunda iki mezar kazdı biri kendine ait ve diğeri ise ailesini katleden aileye.... BU HİKÂYE ;18 YAŞINDA ACIMAYI UNUTAN KIZIN HİKÂYESİ BİR İNTİKAM HİKÂYESİ Efsun'a göre hayat ilk başta güzeldi... Bu hikâyede mücadeleyi göreceksiniz...