Świat po Wielkiej Wojnie zaczyna się odbudowywać. Rząd Federacji czuwa nad porządkiem przy pomocy tajnej Agencji. Jej żołnierze to armia przywróconych do życia samobójców, maszyn, które nic nie pamiętają i są posłuszne rozkazom Dowódców. Pewnego dnia ktoś się buntuje. "- Skaczesz? - Nie wiem skąd pojawił się głos, tak jak i jego właściciel. Zaskoczył mnie. Złapałam się mocniej barierki na wypadek, gdyby chciał mnie stąd ściągnąć. - Nie musisz na to patrzeć i nie próbuj mnie powstrzymywać - rzuciłam cicho odwracając głowę. Dostrzegłam tylko jego oczy, złote obwódki rozjaśniały ciemność nocy. Przelewały się, skrzyły, żyły nienaturalnym życiem. - Nie zamierzam - odparł. Poczułam tylko jego dłoń na plecach. - Zamierzam ci pomóc - i silne pchnięcie strąciło mnie wprost w otchłań czarnej rzeki." Zdjęcie do okładki ze strony tapetus.pl Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane nici" organizowanym przez @adriananitaniteczka

Jaki jest Hades? Kora zdążyła do poznać, bywa trudny. Tajemniczy, zaborczy i nadopiekuńczy, szczególnie jeśli chodzi o kainitów. W dodatku o niczym nie mówi wprost. Otacza się strasznymi istotami i bywa okrutny. Czy jednak spodziewalibyście się czegoś innego po władcy piekieł? #1 w kategorii paranormalne

#1 w kategorii paranormalne Jestem Annabell - popularną nastolatką w gimnazjum. Miałam brata, który, niestety, popełnił samobójstwo. Mówił, że widzi duchy, ale nikt mu nie wierzył. Po jego śmierci ja uwierzyłam. Zaczęłam widzieć dziwne rzeczy, istoty... duchy. Nie powiedziałam tego mamie, bo pewnie wysłałaby mnie do psychiatryka, tak jak zrobiła to z Davidem. Ojciec uciekł od nas, gdy dowiedział się, że mama jest ze mną w ciąży. Podła świnia! Jednak wszystko wskazuje na to, że jest kimś więcej. Kimś innym. Kimś nadprzyrodzonym. I ja także...