Mardin'in 3 kapısı vardı.Birinci kapı girmek için,ikincisi Mardin'den çıkmak için.Üçüncü kapısı ise Konağa girmek için.Ama bu konağın çıkışı yoktur. Siz aşık oldunuz mu? Yandınız mı? Peki ya onun aşkı? Onun aşkı yaktı her şeyi kül etti bütün Mardin'i, konağı. Ayaz ağa sevdiği kız için her şeyi göze alabilirdi.

Aydos; ayrılmaz dostlukların mahallesi, masumane aşkların yeriydi. Kimi kirli geçmişleriyle yüzleşir, kimi de geleceğe sisli bir yelken açardı. Her semtin bir delikanlısı olurdu; her mahallenin bir ağır abisi. Bu mahallenin de ağır abisi Hızır Ali idi. Geçmişi karanlık, geleceği sisliydi. Hayattan beklediği pek çok şeyi kazanmış, bir anda kaybetmiş olan adamın tek tutunacağı dalı atan kalbiydi. Kalbinde ise kocaman bir yangın yanmış, geriye paslı küller kalmıştı. Hızır Ali ne külleri üfleyebilmiş; ne de yeniden yakabilecek birini tanıyabilmişti. Bu kalbi de birine kaptırdığında geriye ne kalacaktı? Ya da o kalbe geçmişinden başka ne sığdırabilirdi ki? Küçük bir kızı kalbine sığdırmaya da gücü var mıydı? Peki ya o küçük kızın küllerden yangın çıkarmaya gücü? "Sevda dedikleri; bir kalpte yanmak değil midir? O kalpte küllerinden yeniden doğmak..." |19.04.2016|

Elise, Çıplak omuzlarına tutkularını saran Günâhkar Kadın! Doyumsuz ruhuna feda edeceği insanları, kibri ve açgözlüğününe kurban edecek... Arsız bedenini kullanmaktan çekinmeyecek, güzelliği tek silahı olacak Elise'nin... Mustafa, Yakut kırmızısı dudaklara mahkum edilen kurban, benliğini kontrol edemeden kapılacak Elise'nin kasırgasına. Esir düştüğü ihtirasların cefasını ödemeden duramayacak, yine de pervane gibi tutuşacak Elise'ye... Anlatsan dinlerdim, duymazdım ama yine de dinlerdim. Gönül gözüyle sevdim. Sağır kulağımla işittim. Hıçkırıklarımla bezedim. Mahremini teneffüs ettim. Ve sonunda seni hafızamdan sildim.

Ilık yağmur damlaları düşüyor üstüme. Saydam taneleri okşuyor tenimi, senden kalanı taşıyor sol yanıma. Bana ait olmayan bir kalpte her saniye adın zikrediliyor; Mani olamıyorum ! Bir rüyanın peşinde sürüklenerek dayanıyorum kapına. Kovsan dahi gidemem ! İstemeyerek kabullendiğim emanetin şahidi sensin. Bana kimim diye sorma ! Ben senin en çok sevdiğinin yâdiğarını yağmalayan bir hırsız olabilirim !!!

Gece "Bu yara bende kanadıkça, affın yok yüreğimde" demişti. İhanetin ateşini içine düşüren sevdiği adama. Gece kaybettiği canın derdine düşmüş yaralı bir kadındı artık. Ona can veren iki kişinin birini toprağa diğeriniyse kalbine gömmüştü. Sinan "Biliyorum hakkım yok ama seni bırakmaya da gücüm yok"demişti sevdiği kadına. Güzel giden hayatlarını kendi hatası yüzünden mahfetmişti. Sinan toprağa koyduğu canıyla beraber ona hayat veren karısını da kaybetmek üzereydi. Hayatını geri alabilmesi mümkün müydü ?

Sus Ne olur inandırma Aşkına Senden sonra gidecek yer bulamam, yurdu yuvası olmayan bir kuşum Mavilerini küçüçük ellerimle taşıyamam orada kendime yer bulamam.. EYLÜL Yapma Arkana bakmadan gitme Gör sensiz fırtınalarımı sen dindirirsin ancak geçmeyen acılarımı Sonbaharımsın Eylül, izin ver yurdun, yuvan son nefesin olayım ... EZRAK

Doymayacağımı sanma, vereceğin en ufak zerreye ihtiyacım var. Sakın benden uzak durma ! Senden başka gidecek yol aramam. Pes edeceğimi düşünme, kaçtıkça yanında bulacaksın beni. Hayata bir sıfır yenik başladığını düşünüyorsan bende senden haylice değilim bunu bil. Kader mahkumlarının paylaştıkları hüznü iki ayrı kutuplarda yaşadık, benim payım dan fazla aldığını iddia edemezsin. Küçük yaşlarımın dokunulmazı, izin ver yaklaşmama. Bir başkası anlayamaz gözlerinin gerisinde sakladığın seni ...