Emre: Milyonlarca derdimin arasında bir de seninle mi uğraşacaktım ben? Bilinmeyen Numara:Hayırlı bir uğraş diyelim.

G: O kadar parayı bana bir elbise almak için harcamana gerek yoktu X: hayır gerek vardı X: aslında sadece X: mutlu olduğunu görmeye ihtiyacım vardı

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Bir dosta karşı yapılan fedakarlık, güneşli bir günün ortasına düşen bulutlara katlanmaktı. Aydınlığın enerjisini yok edip tüm pejmürdeliğin ve yıkımın bir arada olduğu duyguları bu koyuluğa gark eden bir renkti Gri. Eris Arıkan, siyahın ve beyazın netliğini içinde taşırken bu karışımdan oluşan Grinin karmaşasını da tüm benliğinde bulunduracaktı.O şimdi hizmetkarını içindeki gri bulutların altına hapsetmiş kötülüğün yağmurunda ıslatırken, istediği zaman ona beyazın aydınlığını bahşedecekti. Ve günün sonunda karanlık ikisinide ele geçirecekti. Eris Arıkan'ın aydınlığı ve karanlığı arasındaki o ince çizgi onları derin bir duygunun uçurumundan aşağıya sürükleyecek. ERİS ARIKAN O ne siyah ne de beyaz... O gri... Kapak Yapım : Fire Photoshop * Bölümler düzenlenmemiştir.*

DİKKAT !! BU ÖRGÜT GİZLİ BİR ÖRGÜT OLUP BİR KIZ TARAFINDAN DEŞİFRE EDİLMİŞTİR . GİZLİCE OKUYUN :D . VE SESSİZCE GÜLÜN .

/Kitap Oldu!/ Yalım, Çiçek ve annesi gidince kendini tekrardan koltuğa attı. Bir ara cebine tıktığı telefonunu çıkararak bakmadığı WhatsApp mesajlarına girdi. Başında bela varken telefonunu son bir kaç gündür ilk defa eline alıyordu. Kimden ; Yeliz "Allah seni kahretmesin! Erkek yokluğunda mı bana geliyordun!" Kimden ; Alev "Erkek arkadaşımı sen mi ayarttın? Doğru söyle. " Kimden ; Bilinmeyen numara "Demek gay oldun... Vay canına! Kırbaçlarım seni bekliyor olacak!??" Son mesajın yanında ki 'alev' emojilerine gözlerini pörtletip bakan Yalım , hattını telefonundan çıkarıp dişiyle kırdı. Söyleyenecek kelimeler çoktan beyninin en ücra köşesinde sıralanmıştı. Eyvah, siktir ve çok daha fazlası. 'Hayata , 'Eyvah!' diyerek bakan herkese.' Tüm hakları Russilexa'ya aittir?? İnstagram iletişim:asliipekli Milli Slogan?? ; "Bir kadını asla hafife alma." Not /Final olmuştur./

Tutku muydu onların arasındaki? Yoksa nefretten aşka dönüşen bir bağ mı vardı aralarında.? Genç bayanının iki sözüyle hayatı değişti ''Pardon Bayım!'' ******* ''Her seferinde içmekten vazgeç!'' diye çıkıştı kadın.Günlerdir onu arzuyla istediği bedeni kasılmıştı. Adam histerik bir kahkaha attı ve elindeki içki şişesini yere fırlattı. Cam kırıklıkları ve dayanılmaz o koyu sıvı yerle buluşunca,genç kadın korkmuştu Ama ondan.. Genç adam kıza iyice yaklaşıp ciğerlerine derince çekti kokusunu. Evet bu kokuya ölebilirdi. ''Seni kim israf ediyor?'' dedi adam.Eli yavaşça kızın elbisenin arka fermuarına ulaşınca genç kız dayanamayıp derin bir nefes aldı.Kalbi atmıyordu,durmuştu sanki.. ''Ben her zerrene muhtaçken? ### 27.12.2016 Genç kız edebiyatı 2.sıra 28 Nisan 2017 genç kız edebiyatı 1. Sırada

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Gizemli bir grup... Onları merak eden bir topluluk... Güzel kızlar... Yakışıklı erkekler... Bilinmeyen gerçekler... Hayat her zaman sıradan değildir. Hiç beklemediğimiz bir anda neler yaşayacağımızı bilemeyiz. Biz bu hikayede sıradanlığın içindeki sıradışı hayatı anlatmaya hazırız... Peki ya siz?

Kocasına ilk görüşte aşık olan bir kadın. Her zaman boşanmayı düşleyen çapkın bir adam. Ama karısı herkesin gözünde mükemmel bir eş. Anlayışlı, sabırlı iyi kalpli, iyi bir ev hanımı, güzel bir kadın. STOP! Bazı şeyler yanlış. Öncelikle sevgili gelinimiz hiçte anlayışlı sabırlı ve ev hanımı değil. Aslında hiç iyi bir ev hanımı değil. Ama bunu sadece kocası biliyor ve her ne kadar ispatlamaya çalışsa da kimse inanmıyor. Küçük bir ayrıntı: O karısından dayak yiyor. Hikaye bana aittir. Bu tanıtımı kullananlar veya senaryoyu alanlar çalıntıdır.