#1 in Historical Fiction (3/09/2017) Ο Πόλεμος των Ελλήνων και των Τρώων από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξεκινά από το χτίσιμο της Τροίας και τελειώνει στην επιστροφή της Ελένης στη Σπάρτη. Δεν μου ανήκει τίποτα. Ή μάλλον κάτι μου ανήκει γιατί είμαι Ελληνίδα.

Έπειτα από πολλές εβδομάδες εγκλεισμού στο ίδρυμα, αρχίζω επιτέλους να κατασταλάζω, ν' αντιλαμβάνομαι τι μου συμβαίνει. Ο Ζίρο και τα Μαθήματα Φόνων του με βοηθούν να γνωρίσω τις μέχρι τώρα άγνωστες πτυχές του εαυτού μου, άγνωστες και σκοτεινές. Πάντοτε έτσι ήμουν, αλλά εθελοτυφλούσα. Τώρα, όμως, το βλέπω ξεκάθαρα. Ένα γεγονός αναντίρρητο, ευθεία μπροστά μου. Εγώ γεννήθηκα για την καταστροφή. Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ δημιουργώ οδύνη, χάος και όλεθρο. Και στο διάβα μου σκορπώ πτώματα. Δεν είμαι ένα απλό κορίτσι όπως όλα τ' άλλα. Όχι πια. Έχω μετουσιωθεί σε κάτι... άλλο. Σ' έναν ανεμοστρόβιλο, συντριπτικό κι ασταμάτητο. Σ' έναν τυφώνα με ανθρώπινη κοψιά. Μια θύελλα. Κάθε χτύπημα που δέχτηκα το ανταπέδωσα. Κάθε μου λαβωματιά την φορώ σαν σιδερένια φολίδα σε πανοπλία. Και γίνομαι άτρωτη.

Η Άντριαν Βάλενταϊν είναι πεπεισμένη ότι τίποτα στην ζωή της δεν μπορεί να πάει χειρότερα. Ανέκαθεν ήταν η δεύτερη επιλογή, η εναλλακτική που κρυβόταν στην σκιά των άλλων. Καθώς όμως φαίνεται η ζωή της μπορεί να πιάσει πάτο, όταν βρίσκεται υπόλογη για τον θάνατο της δίδυμης αδερφής της, Μία. Οι γονείς της τρομαγμένοι την «σουτάρουν» στο Ντέιβις Πλέις. Ένα ίδρυμα για νέους όπου βασιλεύουν η βία, τα ναρκωτικά, το σεξ, η εκμετάλλευση και οι εφιάλτες κάθε είδους με σάρκα και οστά. Η Άντριαν δεν κολλάει καθόλου εκεί μέσα, αισθάνεται τελείως καταπτοημένη με την τροπή των πραγμάτων και πασχίζει να ενσωματωθεί σε μια κοινωνία πολύ διαφορετική από εκείνη που γνώριζε. Και όλα αυτά προτού οι φωνές αρχίσουν να μιλάνε μέσα στο κεφάλι της. xΧx "Λες ότι οι φωνές στο κεφάλι μου δεν είναι πραγματικές, οτι είναι φανταστικές, ανυπόστατες. Πρέπει, όμως, να το παραδεχτείς, καμιά φορά, έχουν πολύ καλές ιδέες. Όπως τώρα για παράδειγμα, τώρα μου ψιθυρίζουν να σας σκοτώσω όλους". Don't copy this story©

«Έχεις νιώσει ποτέ την καρδιά σου να σπάει; Να χωρίζεται σε εκατοντάδες μικρά θραύσματα και να σκορπίζεται σ' ολόκληρο το κορμί σου, για να σε παραλύσει και να σε βουλιάξει και να σε πνίξει μέσα σε μια στιγμή μονάχα; Έχεις φανταστεί, ως συνέπεια αυτού του πόνου σου, το μυαλό σου ν' αχρηστεύεται και το κορμί σου να λιώνει; Να θέλεις όσο ποτέ άλλοτε να σβήσεις, να εξαφανιστείς; Εγώ το έχω νιώσει. Εκείνη τη νύχτα η καρδιά μου διαλύθηκε δυο φορές. Μια με την λάμψη στις καφετιές του ίριδες που έσβησε μόλις μας είδε, κι άλλη μια όταν μου έκλεισε το μάτι, μου έστειλε ένα φιλί από μακριά και απομακρύνθηκε. Κι έχει μείνει έτσι από τότε· σπασμένη και με τα θρύψαλα της θλίψης μου να ρέουν σ' όλο μου το αίμα». Σ' ένα δυστοπικό μέλλον όπου η κοινωνία υπαγορεύει οτιδήποτε αφορά στα άτομα που την αποτελούν, μέχρι και λεπτομέρειες του ιδιωτικού τους βίου, μια κοπέλα προσπαθεί ν' αναδειχθεί νικητής στον δικό της προσωπικό πόλεμο. Την ίδια στιγμή ένας μοναχικός στρατιώτης της μαθαίνει πόσα της έχουν στερήσει, μέσα από την συνειδητοποίηση του ότι δεν μπορεί πια να επιλέξει ούτε το ποιον θα ερωτευτεί.

Βασισμένη σε πραγματικά πρόσωπα, με μία δόση μυθοπλασίας. Μπορεί να μην ήταν η μητέρα της πρωταγωνίστριας που τη δυνάστευε και μπορεί ακόμα και η ίδια, ούσα υπαρκτό πρόσωπο, να μην ήταν τόσο απόλυτη απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, αλλά αυτή είναι μία εκδοχή, που θα μπορούσε να είναι εξίσου πραγματική.

Ιστορία με αφορμή το διαγωνισμό από τους TellYourStoryGr, με θέμα το "Το στοιχειωμένο κοστούμι".

Τις μισούσα τις πεταλούδες. Τόσο εύκολο να τις δελεάσεις και να τις πιάσεις με μια σου μόνο κίνηση. Και ύστερα να τις λιώσεις μέσα στο χέρι σου, αφήνοντας τη σκόνη τους να την παρασύρει ο αέρας και όλοι να ξεχάσουν πως υπήρξαν ποτέ. Μα αυτό δεν έγινε με σένα, βλέπεις. Όχι....εσύ ήσουν κάτι το διαφορετικό. Εσύ ήθελες ακόμα να πετάξεις, παρόλο που τα φτερά σου είχαν κοπεί. Και στο τέλος, τα κατάφερες.

Οι πύλες άνοιξαν. Τα σκοτεινά πλάσματα της κολάσεως, απειλούν να εξαπλωθούν σε όλη τη γη. Κανείς δεν γνωρίζει τις συνέπειες. Η ανθρωπότητα έχει τρομοκρατηθεί και οι άγγελοι βρίσκονται σε ετοιμότητα ανά πάσα στιγμή. Στο τρίτο βιβλίο της "Επίγειας κόλασης" η Ιθούριελ βρίσκεται στην ίδια την κόλαση με τον Ραφαήλ -τον αγαπημένο της- να την ακολουθεί εκεί. Ενώ οι υπόλοιποι της παρέας των προηγούμενων δύο βιβλίων έρχονται αντιμέτωποι με τα "Επίγεια" προβλήματα.

Τι συμβαινει όταν από ενας απλος δεκαεξάρης ανακαλύπτεις πως καταγεσαι από έναν μακρινο τόπο στον οποιο όλα τα παραμυθια είναι αληθινά; Φανταζει καταπληκτικο......ή μηπως όχι;

Ο μικρός δεν κοιμάται τελευταία. Φταίει η σκιά που περιφέρεται στον διάδρομο και του ψιθυρίζει τις νύχτες. Η τέταρτη από τις έξι ιστορίες της συλλογής διηγημάτων "Κάτι για να Φοβάσαι". Τα διηγήματα είναι αυτοτελή, αλλά καλό θα ηταν να τα διαβάσετε ξεκινώντας απο το πρώτο ("1. Όνειρα Γλυκά"), το οποίο θα βρείτε ως ξεχωριστή ιστορία στο προφίλ μου. Οι αριθμοί δε βρίσκονται τυχαία στους τίτλους... Διακρίσεις: 19/2/2017 - "#6 What's hot - Τρόμου" 19/2 - 4/3/2017 - "What's rising - Τρόμου"