Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösteremem...
Kolay sinirlenebilen,inatçı,aşırı derece olmasada egolu,şanslı görünse bile şansla alakası olmayan.Bu benim.Nasıl görünüyorsam oyum.Değişmem. Ve buda benim hayatım.Nereye gidiyor bilmiyorum ama sanırım başımı belaya sokmayı çok iyi biliyorum. Ha birde okunmaya değer olduğunu. -WinchestersNeverDie -İlk kitabı okuduktan...