''Gitmek istemiyorum!Yine aynı şeyler.Müdürün 3 saatlik konuşması.Çok özledim yapmacıklıkları.Sonra da ders.En sevdiğim!'' Cidden arkadaşlarımı (bazı arkadaşlarımı) seviyorum.Ama o yapmacık özlemeler yok mu.Okulun ''Sürtüq'' gruplarını saymıyorum bile.Ben bunlardan nasıl kurtulucam ya! Tam o sırada kafama dank etti...Bugün ben liseli oluyordum!

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

"Of Öykü! Ne uğraştırıyosun kızım beni?! Ne kampı ya?? Ben evde oturup g*t büyütecektim belki??" "Lan yeter evde oturup zıbardığın birazda beni dinlesen içine cin mi kaçacak?" "Adıyla anma gerizekalı! Çarpılcan! Çarpılcan! " "Hadi hazirlan mal! Geç kalacaz!" Çantamı ve parlak siyah bavulumu kapıp aşağı indim. He bu arada ben Damla. Sanırım fazla görüşeceğiz.. ;)))

Kendimi bildim bileli aykırı bir kızım. Boks eldivenlerime, hırsıma ve rekabet duyguma aitim. Tıpkı bu akşam olduğu gibi paramı kazanmak için rakibimi yere sermem gerekiyor. Eğer yenemezsem aç kalacağım. Eğer yenersem bana para ya da istediğim takdirde bir hafta yetecek yiyecek paketini verecekler. Her zamanki gibi yiyeceği seçeceğim. Eğer seçmezsem babam olacak pislik yine bana işkence etmeye başlar. Dünya artık böyle bir yer. Kıtlık, savaş ve ölüm var. İş olanakları çok az ve para kazanmak neredeyse imkansız. Kendini kanıtlayıp, ağırlığını ortaya koymazsan silinir ve çürürsün. Ben ağırlığımı boks yaparak ortaya koyuyorum. Her akşam kenar mahallelerde, gardiyanların cirit atmadığı unutulmuş sokaklarda yasak dövüşlere katılıyorum. Ve övünmek gibi olmasın, bir hayli ünlüyüm. Sabahları ise burs aldığım bir okulda ders görüyorum. Sabahları bir hayli sıkıcı oluyor yani. Annem geçen sene bir çatışmanın ortasında kaldı ve babam o günden beri çok değişti. Bazen odasında kendi kendine konuştuğunu duyuyorum. Bazen de ağladığını. Genelde içip insanlara saldırır, özellikle de bana. Başlamam gerektiğini haber veren ziller çalınca ellerimi yüzüme doğru kaldırıyorum. Bu akşamın sonunda ya aç olacağım ya da tıka basa tok. Ya ağlayarak ve babamdan korkarak uykuya dalacağım ya da huzurlu ve sıcak olacağım. Hayat artık bir savaş. Ve bende bir savaşçı ya da askerim. Yumruğum sağlam bir şekilde rakibimin çenesine yerleştiğinde dudaklarım yavaşça ve zalimce yukarı doğru kıvrılıyor. Kazanacağım.

O beni sevmişti. Ben de onu sever gibi olmuştum. Sever gibi olduğum adama yazdığım bu şiir, kanlı defterimin son sayfasındandı. Şimdi bu defteri de seni de elvedalarımla uğurluyorum. Sadece karanlığı seçebilen gözleriniz varsa görebilirsiniz beni Ya da kanın kokusunu içinize çektiğinizde hisleriniz coşuyorsa... Göremez her mavi beni siyahın gördüğü gibi... Sevemez herhangi bir su kanın tutkusu gibi... Dudaklarınızda nağmeler varsa lanetler yerine Gidin pas kokulu kodesler yerine pamuktan saraylara Gönlünüzce yaşayın unutmak gerekse bile efsun kokan toprağı Lakin aşk kokmasın teniniz, dillenmesin o yaren yüreğiniz

"Hazır mısın ufaklık?" "Ne-neye?" Diye kekeledim. "Kurtlar sofrasına kuzu olmaya."

17 yaşında ailesini kaybeden genç bir kız , Arya Sancak . Asi , cesur , güçlü , hızlı , yetenekli . O ailesi tarafından özel olarak yetiştirilmiş bir TGB ( Türk Gizli Birimi ) ajanı . Aynı ölen ailesi gibi . Şimdi onun için intikam vakti .

"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.

Agapi yayıncılık ile raflarda.. '' Yıllardır içinde sakladığı , kıyıya köşeye ötelediği kalbini en kuytu köşelerden bulup çıkardı bu Yeşil gözlü Prens. Önce gülüşüyle tozunu aldı kullanılmamış yüreğinin . Sonra sevdi ve sarıldı ona. O an ilk defa gerçekten yaşadığını hissetti bu deli kız. Kalbi artık buradayım der gibi deli gibi atmaya başladı.Aşık oldu. Yandı. Tutuldu . '' Ebe laz kızı sihirbaz mısın sen?. Sana bakınca etraftaki herkes kayboluyor'' Memleket yeşili gözleriyle baktı uzun uzun. Onunkilere kitlenmiş ela gözleri izinsizce dolup taşmaya başladı. Damladı yere gözyaşları.. Uzun kemikli elleriyle avuçladı yüzünü . Zeynep'in kanı çekilmiş vücudunu yaktı bu eller . ... Telif hakları Kültür Bakanlığı tarafından onaylanmış olup, tüm haklar yazara aittir. --ilk yayınlanma tarihi: 7 Kasım 2015--

- Sen beni mi izliyordun? - Hemde tahmin edebileceğinden çok daha uzun zamandır. Birden ortadan kayboldu. Etrafıma bakındım. Hayır yoktu. Gittiğini umdum ama birden sağımda belirdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Nefesi kulağımı gıdıklıyordu. - Seni izliyorum. Yeniden kayboldu. Sanki benimle oyun oynuyordu. Pis saçma ve tüm duygularımı alt üst eden bir oyun. Sol tarafımda belirdi ve yine aynı şekilde yaklaştı. Korkudan kıpırdamayı bırak nefes almayı unutmuştum. - Seni dinliyorum. Yeniden kaybolmadan önce çarpık bir şekilde gülümsediğini gördüm. Arkamda belirdi. Bu kadar yakın olması beni bir adım geri atmama sebep oldu. Ben geriye adım attıkça o beni köşeye sıkıştırmak için daha büyük adımlar atıyordu. En son sırtım duvara değdiğinde başka bir kaçış yolu kalmadı. Ellerini iki yanıma koydu ve alnını alnıma yasladı. Gülümsedi. Nefesini suratıma üfledikten sonra zarif bir sesle fısıldadı. - Seni hissediyorum. Hiçbir şey söylemiyordum. Sadece susuyordum ve tüm bunların ne anlama geldiğini çözmeye çalışıyordum. Aaron , beni,izliyordu. Düşünmek bile tüylerimi ürpertiyrdu. Peki ne zama izliyordu. Dinlemekten kastı neydi. Hissediyordu. Evet şu anda onu bende hissediyorum.