Kitap olacağı için bölümlerin bir kısmı kaldırılmıştır. 🌱 "Sen benden uzak durabilecek misin?" dediğimde sesim kısıktı. Bedeni gerilirken devam etmeye zorladım kendimi. "Bak," deyip elimi çenemin üstündeki elinin üstüne yerleştirdim. "Elin tenimde gözün gözümde." Gözlerindeki ifade kararırken yüzümü biraz ona doğru yanaştırdım. Dudaklarımız arasındaki mesafe öyle azdı ki... Dudakları yavaşça dudak kenarıma dokundu. Nefes nefese kalmış bir vaziyette, daha fazlasını istiyor, elleri arasında milyonlarca parçaya ayrılıyordum. Gözlerim kapanırken dudağımın altındaki çizgiyi öptü. "Ben seni tüketirim, ben seni yeşertemem Zeynep. Sen benden yeni filizlenen bir çiçeği koparıp atmamı istiyorsun. Yapamam be Zeynep. Yapamam. Bunu sana da kendime de yapamam." 🌱 Amcası tarafından geneleve satılan Zeynep Kızıl, başına kötü bir şey gelmeden önce İstihbaratçı Vural Alazoğlu tarafından kurtarılır. Geçmişindeki acılardan sıyrılamayan Vural, Zeynep'in hayatına bir ışık gibi doğmuştur. Zeynep kalbini Vural'a kaptırdığında kendini aşk ve tutku dolu bir ikilemin ortasında bulur.

Gecenin bir kuytusunda, yarı ölüm halinin pençesinde gerçekleşti kehanet. Yeni yaşamı lanet gibi bahşedildi kadına. Sol kaburgasında, kalbinin hemen üstüne işlendi lanetin emaresi; gövdesi kuzguni siyahı, kanatları safir mavisi bir kelebek... "Tenim, tenine Feraşe..." Bu isimde yazılan ilk ve tek kurgudur, çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Aşk her dilde sen "Viyan" Seni sevmeyi seviyorum ben Êz jıte pır hêzdıkım.. (Ben seni çok seviyorum...) Başlangıç Tarihi 10.01.2019

#1Bilimkurgu #4Fantastik Serinin ilk iki kitabı bir aradadır. BİRİNCİ KİTAP-ZEUS'UN KIZI Büyüdüm. Omuzlarıma her gün yeni bir yük yerleştirildi. Bazen farketmedim bile omuzlarıma konunanları,bilsem dur demez miydim, kaçmaz mıydım? Ama en büyük yük ben daha annemin rahmindeyken konulmuştu gelişmemiş omuzlarıma. Bir Tanrının Kızı olarak kanıma işlenmişti sorumluluklar. İKİNCİ KİTAP-YASAK. Lucas'ın bakışları Allison'nun yattığı yeri bulduğunda dudakları aralandı. Genç kız ayaktaydı. Bedeninin her yerinden akan kanla dimdik duruyordu. Gözleri lacivertin en koyu tonuna dönmüşken gözünün kenarından başlayan yarıktan akan kan dudaklarını kırmızıya boyamıştı. .. "İşte asıl sevgi buydu. Sevdiği insanı kendine göre değiştirmek onu kontrol etmek değil. İki tarafında karşısındakine göre kendini kontrol altında tutmasıydı. Birbirine, birbirinin değer verdiklerine zarar vermeden sahiplenmekti." • ● •●• YAZARDAN:Bu hikaye güçlü kadınların ve gerçek adamların bulunduğu bir hikaye. Güçsüze şiddet, taciz, kuma gibi toplumu kötüye teşvik eden bir hikaye değildir. Gerçek sevgiyi asla unutmamanız dileği ile... KİTAPLAR HAKKINDA YORUM "Tanrının Kızı kitabın çok güzel eğer ayrıca bu kitabı bitirip bastırmıyı düşünüyorsan bence çok satar eğer film olsaydı en az 15 kere izlemiştim çok akıcı bir kitap izin verseler evlenebilirim" ﹏ Ve bunun gibi bir çok yorum daha. Yunan mitolojisinin baba sevgisi, aşk ve savaşla harmanlanması sonucunda oluşan Tanrının Kızı serisine davet ediyorum sizi. ❗❗ 1 TEMMUZ 2019 A KADAR ASKIYA ALINMIŞTIR. 1 TEMMUZ İTİBARİYLE HİKAYE EN BAŞTAN DÜZENLENİP YAYINLANACAKTIR. 04.01.2016

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

Ruhsuz bir adamla evlendim. Ruhsuz, duygusuz, gaddar, kaba ve insanlıktan yoksun bir adam... Artık Karahan konağında o ruhsuz adamla bir ömür geçireceğim. Ben beyaz gelinlikle annemin evinden çıkarken herkesin gördüğü gelinlik değildi, üzerimdeki... Kefenimdi... O gelinlik üzerimden çıktı ama kimsenin görmediği kefenim hâlâ üzerimde. Kimse görmese de ben görüyorum. Ben her gün öldüğümü sanırken, aslında o adamı gördüğüm gün öldüm ama bilemedim. Ben kim miyim? Hande İnanoğlu. Kerem Karahan'la evli, hayatı cehennemden daha cehennem sıradan biri... Çok sevdiğim arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla.. Sonsuz teşekkürler NOT: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR!

Ela gözleriyle baktığı herkesi etkileyen Ahu Aladağ. Gri mavisi gözleri olan ve sert duruşuyla Ahu'nun gözlerine vurulmuş Yaman Beyoğlu. İki farklı insan, iki farklı hayat nasıl oldu da bir ormanda kesişti? Beyoğlu'nun çetrefilli ve zor hayatı Ahu'ya bambaşka bir dünyanın kapılarını aralayacaktı. Sonunda aşk kazanacak mıydı? İlk yayınlama tarihi: 8.5.21

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Yankı gökyüzünü izlemeyi seviyor. Yeşil gözleri, gün batımında alev alan Anka'yı arıyor. Ona inanıyor. Yirmi iki yaş efsanelere inanmak için geç değil, ama kız çocuğu olmak için geç, biliyor. Zihninde bir karanlık; onunla aynı adı taşıyor. Onun olduğu yerde nedense hep yağmur yağıyor. Hissediyor; yağmur daima dilinden anlıyor. Giray az önce ortadan kayboldu. Zaman, onun için tersine akıyordu. Önünde gelecek değil, geçmiş duruyordu. İçinde bir yangınla doğdu, dumanı onu önce sardı, sonra boğdu. Yalnızlığın bıraktığı yakasını Yankı tuttu, adı anneye benziyordu. Ama gri gözler annesini hatırlamıyordu. Hesaplıyordu; yirmi yedinci yaşına mezarda basıyordu. Genç kadın yürüdü. Yeşil gözleri, yağmur için toplanan kurşuni renklere takıldı. İçindeki karanlık, ona belirsizliğin adını fısıldadı. O buradaydı. Yalnız kalmış bir çocuk gülüşü, geçmişten kopup geldi. Zaman geçti, yağmur yağdı. Bulutlar yeryüzüne çöktü. Yeşil gözlere duman yansıdı. O buradaydı. Dumana benziyordu. Ne kadar da belirsiz... Zamana karışıyordu, ne kadar da belirsiz. Geçmişten geliyordu, ne kadar da belirsiz. O buradaydı. Gözlerinin rengi gri, ne kadar da belirsiz... O kesinlikle buradaydı. Güneş battı. Anka'nın kanatları alev aldı. Yangının izleri gökyüzünde yankılandı. Ay karardı. Zaman geriye aktı. Geçmişte bir çocuğun sıkıştığı yalnızlık dumandandı. - Görebiliyorum, yaşın büyük. İçin çocuk. Giray, biliyorsun vicdanın kulakları sağırdır. Çocukken vicdan dilsizdir. Dedin ki insanla doğar vicdan, yalnızdır. Bir çocuk kadar güçsüz ve çiğdir. Daha büyümedin, bu çocuk kalbine dardır. Merhametin ıslak ve kirlidir. Vicdan insanın içindeki tanrıdır. Bilirsin, tanrının çocuklarla arası iyidir. - Bu kitap sizi gülmekten öldürmez ama eğlendirir. Sizi hüzne boğmaz ama eser miktarda ağlatabilir.

Ben onyedi yaşında Nalin Çavdar. Bu konakta beş yıldır kalıyordum ancak hiçbir aile ferdi beni kendinden bilmezdi. Ben hep ötekileştirdikleri, bir günah bildikleri kızdım. Burada herkes bana düşmandı. Hemde herkes. Çavdar'lara çalışanlar bile beni bir şey sinmezdi ve ben bu duruma artık alışmıştım. İlk günden beri üç maymunu oynar, bana yapılan ve söylenen hiçbir şeyi umursamazdım. Bekliyordum. Onsekizimi doldurmayı bekliyordum ki üzerimde hak iddia edemesinler. ••• "Aynı konakta yaşayacak, aynı odada kalacak, aynı yatakta yatacağız." Konuşurken bir yandan da yavaşça kuşağı çözüyordu. Zaten tek bir düğüm atmıştım ama o kadar yavaş hareket ediyordu ki böyle giderse saatler sürerdi o kuşağı çözmesi. "Ben söylediğimin aksine hiç sabırlı değilimdir. Bana, aileme ve soyadıma bir saygısızlık yaparsan asla affetmem. Bu evliliği istemiyorum. Tam şu anda odadan çıkıp gitmemek için kendimle savaşıyorum. Eğer en ufak bir yanlışın olursa töre dinlemem, Çavdar konağına atarım seni. Yaşın küçük, bazı şeyleri anlamıyor olabilirsin. Git büyüklerinden akıl al. Burada çok yaşamamışsın ama bu sana tolerans göstereceğim anlamına gelmez." Kuşağı çözüp belimden çektikten sonra avuçlarında ezmeye başladı. Gözleri tam gözlerimin içine bakıyordu. "Dediğim gibi, ben sabırlı bir adam değilim ve bu konakta huzurlu yaşamak istiyorsan attığın adımlara dikkat et." ••• Nalin Çavdar & Fıraz Şahoğlu Yayımlanma Tarihi: 17.10.2021