On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Aslinda herşey o öğrendikten sonra başlamıştı... Okulun ilk günüydü. Heycanliydim. Okula ilk adimimi attığım da güzel anilar gecirecegimi hissederek girdim. Koridordan geçiyordum. Belliki bazıları yeni değildi. Havali havali yürüyüşü ve sesli bir sekilde "O kim ki!?!" lafini bastirarak bana bakmasini mi havali bulmam lazimdi anlayamamistim. 8/B sinifina girdim. Belliki zeki bir sinifti. Koridordan geçerken diğer siniflari gozlemliyordumda bu sinif belliki uslu bir sinifti. Hepsi gözlüklü hepsi kafasini test kitaplarina dayamisti. Hiç benim tipim değil. "Ama onlarin su an test çözmesi ve gözlüklü olmasi onlari inek yapmaz dimi?" diye düşünmüştüm. Hemen içeri girdim bir tek boş sira vardi mecburen oturdum. Gözleri findik gibi açık kahverengi, cilleri vardi ama bazen yok oluyordu o güzel gozlerine dikkatlice bakinca. Gözlükleri onu şirin yapiyordu ağzı küçüktü ama açınca hayret oluyorsun ki ne laflar cikiyordu...

SAVAŞTAN SONRA ...Bellanın gözünden... Aro ve takımından kurtulmuştuk.Kızım renessme çok iyiydi.Renessme artık liseye başlamalıydı.Ben ve Edward kızımızı liseye yazdırdık.Jacobla birlikte gidecekti.Jacob ve Renessme sevgililerdi.O yüzden liseye birlikte gideceklerdi.Ben ve Edward kızımız okula gidecek diye mutluyduk. ...Renessme gözünden... Annem ve babam beni liseye yazdırdı.Jacobla birlikte gidecektik.Ben Jacobı çok seviyordum o da beni.Ben bunları düşünürken uyuyakalmıştım.Sabah olunca annemin sesiyle uyandım.Üzerime sportif giysi giyerek aşağıya indim.Jacob kahvaltı sofrasında beni bekliyordu. Jacob: -Günaydın sevgilim bugün birlikte okula gideceğiz. Renessme: -Günaydın evet kahvaltımızı yapıp çıkalım. Birlikte kahvaltımızı yapıp çıktık.Jacobla birlikte okula vardık sınıfa geçip oturduk.Hoca derse girdi.Dersi anlatıp çıktı.Bizde eve doğru yol aldık. ARKADAŞLAR ÇOK KISA OLDU DEVAMI GELECEK YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.....

Violetta hakkında herşey var

Bu hikaye bir genç kızın ailesinden reddedilmesiyle başlıyor genç kız yatılı bir okula kalmaya gidiyor ve macera başlıyor!!!

Yazar: Serhat ~ @allesening