Merhaba kimsenin haberi olmadığı üyelerinin birer kimliksiz olduğu suç örgütüne Çöplüğe Hoş Geldiniz. Kimliksizler den biri ama aslında Kralın ( Çöplüğün Kurucusu) kızı olan Nil'in çevresinde dönen olaylar zinciri sizi bekliyor. Step sayesinde Çöplüğe katılan Nil'in ilk amacı annesinin intikamını almaktı fakat hiçbir şey beklediği gibi gitmedi. Annesinin intikamını almak için girdiği Çöplük de yaşadıklarından sonra yeni bir amacı daha vardı. Çöplüğü yok etmek. Amacını gerçekleştirmek için her şeyi göze almışken onu kendi çıkarlarına göre yönlendirmek isteyen Patron (Arda)'nın da farklı planları vardı. Herkesin kendi çıkarlarına göre birbirini yönlendirdiği ve arkasından iş çevirdiği arı kovanını merak ediyor musun? O zaman Oku :)

Cadı. Her zaman korunmaya ihtiyacı olan bir cadı. O süpürgesiz bir cadı. Diğer cadıların aksine çenesiyle korkutuyor insanı. Laz Cadısı! Bense onun kavalyesi. Onun çenesine,cadılığına,kaprislerine ve en önemlisi abilerine katlanan,ondan başka kimseye tolerans göstermeyen,buna ihtiyaç dahi duymayan kavalye. Onu daha önce bir kere kırdığı için,bir daha kırmaya korkan bir korkak. Herkese gürler tek ona titrer kavalyenin sesi. Herkesi korkutur onu kırmaktan korkar kavalyenin yüreği. Beni ilk gördüğü yerde levye ile dövmeye çalışan bir Cadıya aşık oluyordum. Ben Cadı'nın Kavalyesi ve O sadece Benim Cadı'm!

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡

Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!

Hayat dediğin nedir ki? İlk gördüğün yakışıklıya aşık olmak mı? Sırf okulun popüler çocuğu diye 'Ayy ben ona aşığım' diyip sadece onu beklemek mi? Aşkını bulduğunu düşünüp terk edilmek mi? Umut dolu hayattında ki tüm umutları öldürmek mi? İşte bu sorularının hepsinin cevabı bende. Bu hayatta bir çok hata yaptım. Çok saftım ve evet çok salaktım . Kullanıldım ,terk edildim, babamı kaybettim ,ailemi kaybettim , en yakın arkadaşımı yüzüstü bıraktım , yanlış kişiye aşık olup doğru kişi olduğunu düşündüm , gerçek aşkımı bulup kaybettim ,sürüyle belaya bulaştım , anormal hayatıma yeni anormallikler ekledim, eski iyi kişiliğimi bir kenara atıp bambaşka bir insan oldum. Ruhen öldüm ben. Sadece yok olacağım, gerçekten öleceğim günün gelmesini bekleyerek yaşamaya başladım. Sadece ölümü bekleyerek. Sadece girdiğim bu karanlık durumdan kurtulmayı bekledim ben. Sadece yaptığım aptallıklar sonucu kaybettiğim insanları son umudumla bekledim. Şimdi istesem kaybettiğim gerçek aşkım gelir mi geri? Bu karanlık hayatımdaki güneşim olur musun prensim? Yaptığım tüm hatalara karşı beni yeniden affeder misin? Yeniden Prens ve Prenses olabilir miyiz? Yeniden Bana 'SEN BENİMSİN' dermisin? - Hikaye Tanıtım Videosu; / https://www.youtube.com/watch?v=lahgh69omZw Facebook sayfamız ; https://www.facebook.com/wattpadSennBenimsin/