Wyobraźcie sobie, że wasze największe marzenie właśnie się spełnia... Tak właśnie czuje się Byun Baekhyun - typowy licealista, kiedy jego idol, najidealniejszy ideał i miłość życia wraz ze swoim zespołem gra koncert w jego mieście. Dodatkowo przypadkiem Byunowi udaje się wygrać dwutygodniowy pobyt w dormie ukochanego zespołu. Cóż, szkoda tylko, że zamiast uwieść swojego idola, Baekhyun wpada w oko jego zespołowemu koledze. W skrócie historia o zakochanym, dziewczęcym fanboy'u, który zrobi wszystko, by spełnić swoje marzenie o wielkiej miłości. Uwagi: wulgaryzmy, sceny +18

Byun Baekhyun zawsze marzył i wierzył, że kiedyś osiągnie swój cel. To wszystko jednak miało koniec w Hollywood, miejscu, w którym zakopał wszelkie nadzieje na lepszą przyszłość. Opowiadanie napisane na podstawie prawdziwej historii - Peg Entwistle. Główną inspiracją jest piosenka Lany Del Rey - Summertime Sadness (której cytaty i motyw zostały wykorzystane w opowiadaniu).

Wydarzenia rozgrywają się 5 lat po zakończeniu historii w pierwszej części! OPOWIADANIE PISANE Z 4 PERSPEKTYW: V SUGA JIMIN J-HOPE ILOŚĆ ROZDZIAŁÓW: 29

To tylko wiadomości, którymi wymieniali się po zakończeniu wakacji. Pisane wspólnie z @vssi95 ILOŚĆ ROZDZIAŁÓW: 20

Kiedy to chłopcy wraz ze swoimi siostrami wyjeżdżają na wakacje do rodzinnego miasta Jungkooka i Jimna. Piękna pogoda oraz młodzieńcze hormony sprzyjają zawiązaniu się nowym przyjaźniom. Opowiadanie pisane z trzech perspektyw: Taehyung, Yoongi, Jimin ILOŚC ROZDZIAŁÓW: 43

- Powinienem zjawiać się tu częściej - V krzyknął z loży, przyglądając mi się ze swoim charakterystycznym krzywym uśmieszkiem. Zważyłam smyczek w ręce. Gdyby nie był taki drogi pewnie już leciałby w kierunku chłopaka. Należało mu się. Chociażby za to, że zjawił się tu znowu. - Mówiłam ci już, że masz tu nie przychodzić - odparłam, znów kładąc skrzypce na ramieniu. - Myślałem, że uzgodniliśmy parę rzeczy - wyglądał na zaskoczonego. - Na przykład to, że nie jestem wzorowym słuchaczem - znowu ten uśmieszek. - A ja wyrozumiałym okazem spokoju - westchnęłam zirytowana. - Co muszę zrobić, żebyś dał mi w spokoju ćwiczyć? Uśmiechnął się, jakby tego pytania oczekiwał od momentu, gdy tu przyszedł. -Wspaniale, że pytasz - wyglądał na zadowolonego. A nie mówiłam? - Umów się ze mną. Patrzyłam na niego zdziwiona, stojąc jak słup soli przypadkiem postawiony na środku sceny. Nie minęło pięć sekund, kiedy smyczek poszybował w kierunku loży. Błagam, żeby trafiło go w oko i umarł, błagam, żeby trafiło go... V złapał pocisk i przyjrzał mu się z konsternacją. - Dzięki, zawsze chciałem mieć taki - powiedział to w taki sposób, że prawie uwierzyłam w jego wdzięczność. - Co ty... - zaczęłam, ale szybko urwałam, kiedy wybiegł z loży ze śmiechem i skierował w stronę wyjścia z sali. - Czekaj! - krzyknęłam za nim, zrywając się do biegu. Zamorduję!