she dreads to get to school because of one name. ; high school au, tsundere!taehyung lmao » under edit » #4 in fanfiction on 171222

Jeden strzał. Pocisk wbija się w twoją klatkę piersiową, a ty padasz martwy. Ale czy zawsze tak jest? Co jeśli coś sprawi, że nadal będziesz żywy? Na takie Błędy, wywołane tajemniczymi drżeniami, poluje Archanioł. Firma ta, pozornie zajmująca się kosmetykami, tak naprawdę ma za zadanie badanie i unicestwianie wszystkiego co paranormalne i nadprzyrodzone. Jednak każdy chce przeżyć i zrobi to za wszelką cenę. Szczególnie osoby, które miałyby umrzeć już po raz drugi. Mamy rok 2016. Obecne pokolenie Błędów okazało się problematyczne, a to za sprawą niezwykle uzdolnionego kodu x0. Nikt nie spotyka go więcej niż raz, ale to dzięki niemu tak wiele z nich przeżyło. Jednak pozostaje jedno pytanie. Co się stanie, gdy obie strony zdadzą sobie sprawę z konsekwencji pozornego nie istnienia w czasie i przestrzeni? Zdobywca nagrody The Wattys 2016 w kategorii TRAILBLAZERS.

5 Days before I say goodbye ~~ Love and Regrets sequel No plagiarizing intended. All Rights Reserved © 2016 - Taekooksbabygirl fanfictions

Siedemnastoletni Jimin nie sądził, że kiedykolwiek ponownie będzie mógł spojrzeć w oczy mężczyzny, który sprawia, że jego ciało ogarnia szaleństwo.

**Officially published as Clique Bait with HarperTeen!** Payment is usually a part of a basic transaction. You give and then you take. But, at Arlington Preparatory, people take at their leisure. They take their entertainment in the form of humiliation. They get what they want at the expense of their pawns. But they never pay. Chloe Whittaker has a hit list. But not exactly the murder kind. After her best friend is ripped from Arlington, punished for her fascination with climbing the hierarchy, she knows she has to end them. One by one. Revenge is sweet, and inflicting it is even sweeter. Only, what if someone she's determined to destroy, starts to win over her heart? Highest rank: #1 in teen fiction cover by @supernovass

Rok 1093 po wydarzeniu tak ważnym, że zaczęto po nim liczyć lata. Ludzie już dawno skolonizowali Księżyc i Marsa, trwa proces oczyszczania Ziemi i zasiedlania Wenus. Zakazano budowy maszyn samoświadomych. Przewidywana długość życia wydłużyła się trzykrotnie. Ludzie nie rozmnażają się już płciowo. "Urodzić się" to już tylko zgrabna metafora. A ja urodziłam się na farmie dzieci. __________________________ Rozdziały dodawane co tydzień, w weekendy. #57 Science-Fiction - 10.02.2017 #18 - 12.02.2017 #13 - 14.02.2017 #5 - 02.03.2017 #3 - 06.03.2017 #2 - 29.05.2017 - *-*

Opowiadanie jest już skończone. Dwójka przyjaciół, dużo przygód.

✖ zawieszone Ty - dziewczyna z przeszłością i zniszczoną psychiką. Cicha, samotna. On - przystojny zwiacowca o ciepłym spojrzeniu. Miły, przyjacielski. Czy można zamienić demona w anioła? Czy ból przeszłości zostanie przełamany?

❝I'm horny❞ ❝And what do you want me to do about that?❞ In which Taehyung and Jungkook begin talking online. Not to mention the fact that they're horny fuckers. [an out of date, cringy fic that i wrote during my young, koreaboo stage for the love of god dont read this]

Don't let me drown* Tytuł: „What doesn't destroy you, leaves you broken instead.” Bring Me The Horizon — Drown Gatunek: Dramat, Psychologiczne, Romans Kategoria: Naruto OC, SasuKarin, SasuSaku Opis: „Who will fix me now? Dive in when I'm down?” — słowa piosenki odbijały się od ścian pokoju, a my milczeliśmy, choć ja tak bardzo chciałam krzyczeć. Ciernie przeszłości wrosły mocno w serce, których usilnie starałam się pozbyć. Zrozumiałam, że przed tym nie mogłam uciec. I choć próbowałam, nie byłam w stanie zapomnieć. Jego piękne oczy świdrowały mnie na wskroś, czułam, że wiedział wszystko. I widział; widział jak cierpi moja dusza. Szyderczy śmiech zakłócił nasze milczenie, wywołując miliony niekontrolowanych krzyków, tlących się w umyśle ofiary. MOIM PIEPRZONYM UMYŚLE. — Wróciłem. To jedno słowo zrujnowało wszystko, co do tej pory budowałam. Nie dałam rady uciec przed przeszłością; uciec przed N I M. Wybuchnęłam gromkim płaczem. — No, Sakura, nadal jesteś tak popieprzona, jak kiedyś, nic się nie zmieniłaś. WITAJ MOJA DEPRESJO. WITAJ PRZESZŁOŚCI. ŻEGNAJ ŚWIĘTY SPOKOJU. Nazywam się Sakura Haruno i jestem pieprzoną paranoiczką. Witajcie w moim świecie. Świecie pełnym złudzeń i obaw. W świecie pełnym krwi. MOJEJ KRWI. *Tytuł pochodzi z utworu Bring Me The Horizon — Drown Opowiadanie można znaleźć również na: http://dont-let-me-drown.blogspot.com/ Art z okładki: http://funkyimg.com/i/21fVw.jpg