Bedenim su ile bütünleşmişti sanki;ruhum sıcak, bedenim soğuk. Beni temsil eden o küçük cam kırıklarında bir şeyler gizliydi. Birinde ruhum,birinde aklım,birinde de kalbim.Hepsinin ayrı sözleri vardı geleceğe...

Annem "ne olursa olsun hayatımıza sarılmalıyız" derdi.Ne yazık ki ben hayallerime bile sarılamıyordum çünkü hayatım ve hayallerim bir yalan üzerine kuruluydu. Ben aydınlık ve karanlık arasındaki ince çizgiydim ve kopmak üzereyim...