-29.BÖLÜMDEN BIR KESÌT- Önümü göremediğimden el yordamıyla kanepeyi buldum. -Patch? dedim çekingen bir sesle Uykulu bir sesle homurdandığında "Uyuyamıyorum" dedim.Kıpırdandığında kanepede yana kaydığını anlamıştım.Beni kendine çekerken "Gel buraya "diye mırıldandı.Üstünden geçip yanına yattığımda kanepeyle Patch'in arasında kalmıştım. Içimdeki korkunun ve tedirginliğin benden uzaklaştığını hissettim.Karanlıkta yüzünü tam olarak göremesemde seçebiliyordum.Kalp atışlarım ve nefes alış verişlerim sıklaşırken "Kalbin." Dedi gözlerini açmadan "Çok hızlı atıyor." Kalp atışlarım vücudumdaki her bir hücrede daha fazla hissedilirken yanaklarımın kızardığına emindim.Hızla çekilmeye yeltendiğimde kollarını bedenime sıkıca sarıp çekilmemi engelledi -uzaklaşma cevap vermediğimde yaklaştı.Burnunun ucu burnuma değiyordu.Iki kesik nefes aldım. -Hâlâ korkuyor musun? "Artık değil"diye fısıldadım uykuya dalmak üzere olan sesimle.

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Kim olduma biliyorum bir vampire aşık olduğumu biliyorum.Bir vampire aşık olduğumu biliyorum.Ölmek üzereyim ama ölmeyeceğim asla.

Lise üçüncü sınıf öğrencisi Ece, yeni hayatının ve yeni okulunun ilk gününde Emre ile tanışır. Üstelik Ece'nin ailesi de akılalmaz bir şekilde Ece'de şüphe yaratmaya başlar. Bu şüphe ile bir cevap arayışına giren Ece, ailesine ait eski bir defteri bulup okumasıyla hayatı altüst olur. Ailesinin Ece'ye yaptığı lanet bozulur ve melez olduğunu öğrenir. Hem cadı hem de vampir olan Ece, Emre'nin de vampir olduğunu öğrenmesiyle Emre'den dersler almaya başlar. Yeni maceralara yelken açan Emre ve Ece, yeni arkadaşlar da edinip, peşi sırası bitmeyen belalardan da uzak duramazlar. Ve aşk tüm engellere rağmen yine de kazanır...

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Merhaba ben ursula.. Abim alvin ile beraber hayatta kalmaya çalışan iki muhteşem varlığız. O bir kurt ben bir vampirim. Koruyucu olmak için gittiğimiz bu okul da hayatımız çok ama çok değişti. Çok şey öğrendik. Aralarında en önemlisi sadakat; idi. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Karanlık peşimizi bırakmayacak BENDE ÖYLE.. ©tüm hakları saklıdır

Mitolojide kelebek ateşi simgeler, ateşe koşan pervane böceğinin yanıp ateşle bağdaşmasıdır. Eski Yunan'da ise ruhun beden üzerindeki etkisini ve bu etkinin yarattığı büyük değişimleri simgeler. Mavi kelebek, saf ruhu simgeler. Bu, monoton hayatını sürdüren sıradan bir insanın hikayesi. Bu, o sıradan insanın hayatının bir anda nasıl değişebileceğinin hikayesi. İnançlarınızı sorgulayın. Çünkü en büyük maceralar en akıl almaz şeylere inanmakla başlar.

Alacakaranlık serisindeki anlamlı sözler ve bilinmeyenler