Jak usłyszeć niemy krzyk wśród zamkniętych czterech ścian? Czyż nie wystarczy jedynie z kimś porozmawiać? Oni myślą, że tak. Osiągnięcia opowieści: #1 w Relacja (20.10.2018r) #1 w cp (30.01.2019r) #2 w jasonthetoymaker (05.05.2019r) #2 w creepypasta (05.05.2019r) #4 w hetero (05.05.2019r)

Oryginał stworzony przez artystę z Deviatntarta: Oktaviana Przetłumaczone z angielskiego na polski przez: ERNRiddle "Things Unsaid" to creepypasta na temat chyba mało znanej postaci, którą jest Christine Meyers. Postanowiłam ją przetłumaczyć, ponieważ uznałam, że jest nawet spoko w dodatku chyba jeszcze nikt na Watt tego nie zrobił. Miłej lektury życzę ^^

❝Alienacja (wyobcowanie) - poczucie izolacji od społeczeństwa, nieutożsamianie się ze społecznością lokalną i ponadlokalną [...]❞ Oto Étienne Daquin. Nawet zadowolony z życia architekt i niewolnik czarnego kota Gasparda w jednym. Można powiedzieć, że jest zwyczajnym facetem o zwyczajnych zainteresowaniach. Ma zwyczajnego kota, którego wyróżnia jedynie białe uszko. Je zwyczajne posiłki, śpi w zwyczajnym łóżku. Miasto, w którym mieszka, także jest zwyczajne. Możemy się zastanawiać nad jednym... Skoro tak jest, to dlaczego właśnie jego spotkał taki niezbyt zwyczajny los? _________________________________________ | Alienation | Kasper the Satanist fanfiction | one-shot | © neptunioa, 24.08.2017

Oryginalny tytuł: Morderczyni|Zabójczyni(c-pasta) - Zasady szaleństwa. Wzdycham cicho i kładę nogi na stole. - Wyjaśnijmy sobie jedno - szepczę. - Nie znajdziesz tutaj romansidła, w którym oddaję dziewictwo w trzecim rozdziale. Nie znajdziesz tutaj wielkich wyznań, pustych słów, głuchych zdań. Nazywam się Laly Loo i w przeciwieństwie do tych... dziewczynek jestem osobą inteligentną. Jeśli szukasz czegoś, czym zabijesz nudę, zaczniesz patrzeć na coś inaczej... to zapraszam. Śmieję się psychicznie. No co? Przecież jestem mordercą, mój mózg jest uszkodzony. - Ale nie obiecuję w tym wypadku, że cię nie odwiedzę. - Rozciągam się i prostuję, gwałtownie ściągając nogi ze stołu. Spoglądam na ciebie, wiem, że jesteś ciekaw. - Wejdź w mój świat i poznaj ich z innej strony. Ze strony, po której oni myślą, czują, wiedzą. On wie. - Laly... - Słyszę jej szept. Ty też ją słyszysz, ponieważ cię wpuściłam. - Cholera - klnę cicho pod nosem. - Zbieraj się. I to już. - Ale... - zaczynasz, ale ci przerywam. - Zdania nie zaczyna się od "ale" - upominam cię. - Kim jesteś? - Nazywam się Laly Loo - odpowiadam ci. - Mam siedemnaście lat. I staram się przeżyć. A teraz uciekaj. Ona idzie. - Kto? - pytasz, nieświadom zagrożenia. - Mój koszmar - szepczę i wyrzucam cię za drzwi, a po chwili słyszysz mój wrzask. Wiem to. -------------- Jednak nic nie jest tym, na co się wydaje. Opowieść Katieriny Morozow, która ukrywając swoją prawdziwą tożsamość, powoli zaczyna pojmować sens... (Skończ pieprzyć i wyczyść klawiaturę). ... Zapraszam do czytania. (Dziękuję). Niemiłaś, Laly. Najlepsze wyniki: #16 miejsce w opowiadaniach(16.03.16r.) #20 miejsce w opowiadaniach(01.06.16r.)

(polish only!) Jason nie pamiętał kiedy ostatnio bawił się w berka. Miał wrażenie, że zapomniał jakie są zasady. Przypomniał sobie w jednej chwili widząc idealną towarzyszkę zabawy. (inspirowany piosenką Melanie Martinez pod tym samym tytułem) (of course - used character and art are not mine. Credit to the rightful owner, Krisanyl.)

Witaj w świecie pozbawionym wszelkich zasad i reguł, gdzie rzeczywistość to pojęcie względne. Każdy jest pod czyjąś kontrolą bez względu na to kim jest, nie wywlecze się z krępujących jego uczucia sznurów losu. Inni walczą o żywot całym sobą, a niektórzy bezwładnie opadają na dno. Każdy początek jest praktycznie taki sam, tylko droga inna. Na każdej z osobna mogą pojawić się niewykreowane przeszkody których nikt nie przewidzi. Wszelki mały ruch w przeszłości może zaważyć o dalszej rozgrywce w przeszłość. ON - mężczyzna z pozoru wydający się być jedynie wytworem czyjejś niezrównoważonej wyobraźni, lecz od tego jak go potraktujesz zależy czy będzie twoim przyjacielem czy raczej stanie się istnym koszmarem. Lepiej go doceń, nie lekceważ tego kim ktoś wydaje się być. Nie zapomnij. ONA - dziewczyna upozorowana pod społeczeństwo z czasm wykazuje swoje dostosowanie do "innych". Obłąkanie to przecież nie rzecz która zdarza się tylko jej, lecz ona jako jedyna dała rade od najmłodszych lat posunąć swój pionek na przyszłość w dość intrygującym świetle dalszych wydarzeń. Ona nie zapomni. Jedno jest pewne - nie zapomnisz. Psssst, okładka od vongrell_ KC max moja loszko

Lisabell to młoda dorosła, która od roku musi poradzić sobie bez rodziców. Oprócz pięcioletniego brata nie ma żadnej rodziny. Stara mu się zapewnić dobrobyt w jakiejkolwiek postaci. Pewnego razu otrzymuje paczkę z zabawkami. Nie wiedziała jeszcze że przez znajdującego się tam pluszowego królika, jej świat runie jak za pstryknięciem palca.

Wiecie, praca żniwiarza, tudzież shinigamiego, jest pieruńsko nudna. Nic tylko trupy, cinematic record i ostrzenie kosy śmierci. Ale tego dnia do naszego biura nie dość, że zawitała japońska delegacja żniwiarzy na czele z dziwacznym miłośnikiem jabłek - Ryukiem, a Ronald Knox zaprosił mnie na wieczorną imprezę z okazji międzynarodowej integracji, to mój przełożony William T.Spears skazał mnie na kolejne nadgodziny... I tak miałam osądzić duszę seryjnego mordercy Jeffreya Woodsa, czyli Jeffa the Killera... Ale zanim to nastąpi muszę zabrać go w podróż przez wspomnienia i lepiej poznać. Tylko wtedy mogę cofnąć go do żywych, albo... Rachu, ciachu i do piachu!

Odkąd pamiętam moim największym marzeniem było wzięcie udziału w weneckim karnawale. Od dziecka projektowałam maski i stroje, strojąc w nie laleczki z porcelany, które kolekcjonowałam. I kiedy wreszcie mój sen miał się spełnić, kiedy miałam tańczyć na Placu Świętego Marka i rozkoszować się lekkim kołysaniem gondoli... ...Lecz wyśniony sen zamienił się w najgorszy z koszmarów... Gdziekolwiek się pojawiłam, ciągnęłam za sobą mroczny cień, a weneckie kanały znaczyły strumyki krwi...

Lizbett Moreen, młoda kobieta cierpiąca na zaniki pamięci, od niemalże roku przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Trafiła tam po wydarzeniach, które rozegrały się pewnej czerwcowej nocy. Wydarzeniach, które obudziły w niej to, co przez lata starano się wymazać z jej pamięci... Sara Hoover, ambitna i dociekliwa agenta FBI, oraz jej partner Tom Barton zostają wezwani do miejsca masakry, która rozegrała się w szpitalu psychiatrycznym. Pośród ofiar nie znaleziono ciała Moreen i Hoover, która schwytała ją w pamiętną czerwcową noc. Agentka przysięga, że schwyta swoją nemezis i drugi raz nie popełni tego samego błędu i nie okaże litości... Co wydarzyło się w zakamarkach szpitala psychiatrycznego? Jaki to związek z wizją mężczyzny o białej, pozbawionej narządów twarzy? Jaką rolę odegrali seryjny morderca o wiecznym uśmiechu, doktor w białej masce przesłaniającej usta i jego młody pomocnik zasłaniający blizny?