Ölüm bir son değil ve son da üç harften oluşan bir kelimeden ibaret değil. Bu göründüğünden çok daha karmaşık. Ölene kadar ölümden ne kadar çok korkman gerektiğini bilemezsin. Ve öldüğünde de bunu hiçbir zaman yaşamamış olmayı dilersin, tıpkı herkesin yaptığı gibi. Ruh bedenden ayrılır ve kendini sonu olmayan bir boşlukta bulursun. Düşünceler yok, insanlar yok, hiçbir şey yok. Sadece sen ve karanlık... Korkuyorsun çünkü kalbin artık çarpmıyor. Yaşama dair en ufak umut kırıntısı dahi yok kalbinde çünkü az önce aldığın nefes verdiğin son nefesti. Özgürsün çünkü artık sınırlar yok ama cehennemin sana bir sürprizi var. Sınırlar gitti ve yerine uçurumları bıraktı. Geriyeyse sadece hatıralar kaldı, hiçbir zaman tekrar yaşayamayacağını bildiğin hatıralar. Hergün aynı şeyi tekrar ve tekrar düşünüyorsun ve acıyı son damlasına kadar hisssediyorsun. Geçen her saniye ölmekten başka bir şey istemeyeceğin bu dünyaya hoş geldin. Gerçek şu ki hangi uçurumdan atarsan at kendini inkâr edilemez tek bir gerçek var: İkinci bir kez ölemezsin.