Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

3 Milyon okunmayla şimdi yeniden Wattpad'de. ....... Bu Demir yürekli Yusuf ile ürkek yürekli Erva'nın hikayesi. Demir annesi gittiğinden beri Yusuf yanını kaybetmişti. Öfke ve nefret sanki anne karnında kalbine yerleştirilmiş gibi her yanını kuşatmıştı. Kalbi intikam hırsıyla buz kesmişti. Soğuktu artık Demir. Annesi'nin oğlu değildi. Zaten onu yola getirecek, ona doğruyu gösterek anneyede sahip değildi. Şimdi eceline, annesine gidene kadar, onun rahat uyumasına yardım edecekti. Kararmış kalbi daha fazla ne kadar kararabilirdi? Onu bu hale insanlar getirmişti.... *************** Erva; Hayatı seccade ve kalemlerinin arasında gidip gelen tertemiz bir kır çiçeğiydi. Onun gözleri asla tam açılmaz, dünyayı pembe gözlüklerle görmezdi. (UMUT SERİSİ 1) Her ne kadar farkında olmasa da imtihanların en zorunu yaşıyordu. Sabır dolu kalbi hiç bir sıkıntıya isyan etmiyor, mütevazı başı asla hiddetle dikelmiyordu. Tek sırdaşı kağıtları, kalemleri ve kumaşlarıydı... Edep timsaliydi Erva. Bakan gözler ar eder, bir daha bakmaya yürek isterdi. Ama onun kendini kapattığı bir kafesi, prangalarla susturduğu umutları vardı. Umut zehirli bir yılandı. Sinsice yaklaşıp, en acı yerinden vuracaktı Erva'yı. Ama umudun panzehirini bulacaktı genç kız. O gece başına gelecekleri bilse iner miydi o bahçeye?Kurulur muydu her zaman ki salıncağına? Allah bilirdi... Ama Allah onun kaderini çizmişti, Erva'ya da ancak teslim olmak düşerdi. Yazım tarihi: Eylül 2014

"KARAMEL & SARI" Hayatına ellerinin çamuruyla giren, onu oyun arkadaşı, kız kardeşi ilan eden Sarı'sı vardı Ece'nin. Ağabeyi Oğuz sayesinde tanıdığı bu kirli sokak çocuğu, çocukluğunun şövalyesi, gençliğinin ise en büyük imtihanı olacaktı. 15'ine basıp günah defteri açıldığı an, ellerini, gözlerini, tebessümünü bile çekecekti Ece, Ali'den. "Ağabey" demek zorunda olduğu bu genç adam, Ece'nin en korkulu rüyası, en büyük günahıydı. Hiç bir erkek; Ali kadar tehlikeli değildi Ece'nin gözünde. Çünkü Ali haram olamayacak kadar yakın; helal olamayacak kadar uzaktı Ece'ye. (Düzenlenecek)

DÜZENLENDİ. Güneşin öptüğü Kardelen, kusurlu bulduğu kusursuz güzelliğinin farkında olmayan, özgürlüğüne düşkün bir bey kızıydı. Kızıl saçları ve çilli yüzüyle ovasında ki tüm kadınlardan farklı, açık mavi gözleriyle ise bu zamana kadar görülmemiş, büyülü bir güzelliğe sahipti. Ancak onun bu görülmemiş güzelliğini kötüye yoran, onun lanetli olduğunu düşünen zihniyetler kızına düşkün babanın bir önlem almasına sebep oldu. Kızının güzelliğinden haberdar olan baba, genç kız büyüyüp serpilmeye başladığı an, saçlarını sarıklarla, yüzünü ise peçelerle saklamaya başlamıştı. Bu önlem genç kızın hayatını tamamen değiştirecek, onu efsanevi bir varlığa dönüşmüş Kara'nın pençelerine atacaktı. Hiç kimseye boyun eğmeyen, güneşin öptüğü bir Çerkes kızı... Ve onu pençelerine alan, adı gibi karanlık; ömrü boyunca annesinden başka kadınla konuşmamış, ürkütücü denecek kadar iri bir Osmanlı askeri. Onları bekleyen uzun bir yol... Kardelen, Kara'nın karanlığından heyecan duyarken, Kara kendine karşı gelebilecek kadar cesaretli bu tuhaf kızın gizeminde kaybolacak, onun çirkin yüzünü saklamak için taktığını düşündüğü peçeyi düşürecekti. Ama bilmediği bir şey vardı. O peçe düştüğü an kendisi de genç kızın ufak ama güçlü pençesine düşecekti.

4. Baskıya girdi! Günnur suskunluğunu bozan bu adama tahammül edemiyordu. Hiç bir insan, hiç bir erkek onu bu kadar zorlamamış, onun sessiz kişiliğine saldırıda bulunmamıştı. Oğuz... Çapkındı, haylazdı, vurdum duymazdı. En beteri ise inatçıydı. Bu günlerde ise tek istediği bu kızın bakışları, ses tonu, iç dünyasıydı. Günnur içindekilerin dökülmesinden hiç bu kadar korkmamıştı. Oğuz ise hayatında ilk kez gördüğü o mercan mavisi, parlak gözlerin neler sakladığını ölesiye merak ediyordu. Bu gizem çözülecek, bu kız konuşacak, bu adam aşık olacak, bu mavi gözler onun olacaktı.

18 yaşında, annesiz ve babasız, yetimhanede büyüyen, hayata tutunmaya çalışan hayattan sıkılmış yaşlı bir kız, yetimhaneden kaçarak saklanmaya çalışırken nasıl zorluklarla karşılaşacak....

Her şeyden çok sevdiğin ailen mi yoksa kalbini çalan biricik aşkın mı ? Bunu bi düşün ya da boşuna kafanı yormak yerine vakit kaybetmeden hikayeyi okumaya başla! Cünkü bu masumiyetin hikayesi,heycanın,aşkın,sevginin hikayesi.Dostluğun,intikamın,hüzünün,mutluluğun hikayesi.Cünkü bu ukala bir prensesin hikayesi...

Komşuluk yiğidin kamçısı derler yiğidim...yok yok seksili bir giriş yapmalıyım. ben azra, nutellanın sadık yari, halaybaşlarının kralićesi. Ukala vr yakışıklı bir komşu herkesin hayali olmalıydı. hele bu komşu ünlü bir oyuncuysa. midem halay çekmeye başladığında bir haltlar dönmeye başladığına emindim. Tek takibim ADANA MERKEZ PATLIYOR HERKES.