Kimse seni aramıyorsa, kaybolmuş sayılmazsın.

" Ve Nefret, başarısızlığa uğramış sevgidir."

Opelia Aça Skandiva, Brooklyn'den, memleketi İzmir'e döner. Kentin her yerinde o Çarşamba gecesini arıyordur.

Tünelin sonundaki ışığı görene kadar nasıl bir karanlığın içinde hapsolmuş olduğunuzu anlamazsınız. Umut, içinizdeki güçsüzlüğü doğurur. Işık en büyük zaafınız olur. Tünelin içi mayın dolu ve bataklıklar varken, ışığa ulaşmak mümkün müdür? Peki ya ışığa karanlık bulaşırsa O zaman ne olur? 09.10.15