Czasem ci, którym najbardziej ufamy mogą okazać sie naszymi największymi wrogami. Wtedy mamy już wszystko gdzieś. Nawet konsekwencje swoich czynów.

Oboje siebie nienawidzą i oboje o tym wiedzą. Tyle nienawiści, ale dalej są blisko i nie mogą się uniknąć. Może najwyższy czas z tej odwiecznej walki wyrosnąć? Co się stanie, jak jeden moment zmieni wszystko? Jest to kontynuacja opowiadania ''Mój mały mężczyzna'' z perspektywy Jane. Chciałabym ZAZNACZYĆ, że w tym opowiadaniu znajdują się liczne błędy, jak i w pozostałej serii Mój mały chłopczyk - Kochamy siebie. Pisała to zbuntowana 16-latka, której na tamten moment w głowie była tylko zabawa. Mimo że teraz patrzę na to z zażenowaniem, jest to cudowne wspomnienie mojej młodości. Zdecydowałam pozostawić wszystkie powieści w oryginalnej wersji, ponieważ są częścią mojej przygody z pisaniem. I z tego miejsca chciałabym Ci życzyć, abyś się nigdy nie poddawał. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ○ Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz liczne ilości wulgaryzmy Najwyższe notowane #1 w Romans - 28.10.2016 ♥

Vivian znajduje się na wymianie studenckiej w Anglii. Zostaje zatrudniona jako pomoc kucharza w pałacu, gdzie poznaje sekrety i grzeszki rodziny królewskiej, w tym rozkapryszonego następcy tronu, którego ulubioną rozrywką jest robienie na złość władczej, surowej matce. I część Trylogii Royal

Pierwsze fan fiction, coś dla miłośników Johnlocka! Nie zrażajcie się początkiem, z czasem się rozkręca.

Po śmierci Sherlocka, John decyduje się założyć profil na portalu randkowym. Wchodzi w związek na odległość z enigmatycznym mężczyzną, który przypomina mu Sherlocka w każdy możliwy sposób. LINK DO ORYGINAŁU https://www.fanfiction.net/s/10838084/1/Dear-John Zakończone.

Trzecia część serii : SMS z wrogiem. ''... skąd ty możesz wiedzieć, jak bardzo mi na tobie zależy, skoro masz mnie za psychicznie chorego? ja: a to ty nie jesteś psychicznie chory? oh, przepraszam, chyba pomyliłam osoby do których piszę? Nieznany: Jesteś całkiem mocna, jak na lalkę która mi wypadła z rąk. '' Czyli kontynuacja historii, w której głównym celem jest określenie, kto tak na prawdę jest 'wrogiem'. Tym razem, stalker ponownie da o sobie znać, jednak podziała w nieco śmielszy sposób, niż ktokolwiek by przypuszczał. Sytuacja kilku osób potrafi się komplikować jedna w drugiej i niemalże nie mieć końca. Jak daleko może zajść mniemanie Lillie o jej podłej sytuacji? Czy nieprzemyślane porwanie jest wszystkim, co mogło ją zaskoczyć? Odpowiem Ci prosto: jasne że nie. To, co czeka ją teraz, prawie tydzień od czasu kiedy stalker ponownie się odezwał, jest tak jakby wisienką na torcie. Sytuacja w jaką wmiesza ją osoba, której by w życiu nie podejrzewała, nie da żadnych pozytywnych rezultatów a wręcz przeciwnie. Czy odesłanie ją, na trzydniową terapię u psychologa, o którym zapewne już nikt nie pamięta, może być tak niewinna w przebiegu, na jaką być może wygląda? Co na to Harry, z którym w końcu wróciły dobre kontakty? Albo poziomki, które robią wszystko byleby żyć swoim życiem i nie wejść w drogę Hillie? Albo chociażby stalker? No, ten ostatni to raczej inna partia. Cóż, nie ważne. Teraz się tym nie przejmuj. Postresujesz się potem. Teraz wyluzuj i pozwól że Cię przez to poprowadzę. Gotowy? W takim razie, chwyć co potrzebne i widzimy się w historii. # Wszelkie błędy ortograficzne i stylistyczne są celowe. (No chyba że strzelę ewidentną gafę, to wtedy już nie) Proszę o niekopiowanie treści i okładki, gdyż należą do mnie.

Druga część : ''SMS z wrogiem. ✉| H.S.| '' * -Ogłupiałeś ?! - uderzyłam lekko chłopaka w tył głowy, na widok jego ostatniej, wysłanej wiadomości. -Zluzuj stringi po raz drugi. - wyjął gumę do żucia - Wiem co robię. stalker: Woah! Zwolennik Styles'a? ja: wpierdol? stalker: Niby czym mnie zbijesz? Patyczkiem do uszu? stalker: Sznurówką od Vans'ów? stalker: Lakierem do włosów? Pędzlem do pudru? stalker: Dziewictwem Lillie? -Lilleh, jesteś dziewicą ?! - Calum z niedowierzaniem rozszerzył oczy i otworzył usta w pół uśmiechu, marszcząc brwi. * *landrynka_luke: ej ale wy tak na serio? tenczofy_cal: serio serio landrynka_ash: wyobraź sobie że poziom naszego SERIO, jest tak duży jak ilość dni odkąd michael się ostatni raz mył tenczofy_mike: tenczofy_mike: że niby nasze SERIO jest aż tak małe? landrynka_ash: landrynka_ash: to że niby kiedy sie myłeś że miałoby być mało? tenczofy_mike: dzisiaj landrynka_ash: kur landrynka_ash: dupa tenczofy_cal: lol tenczofy_cal: powiedz mu że nasze SERIO jest tak duże jak jego penis landrynka_ash: TO TEŻ WYJDZIE NA TO ŻE NASZE 'SERIO' JEST MAŁE * '' [...] Bo nie zawsze ten, którego w pierwszej kolejności określamy mianem 'wroga', na prawdę nim jest" Druga część dziwactw Lillie i Harry'ego oraz paru innych, niekontrolowanych idiotów. Uważaj. Jest tu trochę inaczej niż w pierwszej książce. # W tej części, postanowiłam że nie będę was katować zdaniami z małej litery ale mimo to, uprzedzam że mogą od czasu do czasu pojawić się jakieś błędy. Pisane naprzemiennie w formie sms jak i tradycyjnie [opisy i dialogi ] . Opowiadanie jak i okładka są mojego autorstwa dlatego zabraniam kopiowania.

Zbiór najgorszych prac (dzieU) z Wattpada.

Ma umysł naukowca albo filozofa, ale woli być detektywem. Jak to świadczy o jego sercu? Do czego doprowadzi relacja dwóch przyjaciół? John: Nie masz dziewczyny? Sherlock: Nie, to nie moja działka. John: Rozumiem. Ale nie masz chłopaka? Nic nie szkodzi... Sherlock: Wiem. John: Więc masz chłopaka? Sherlock: Nie John: W porządku. Nie jesteś w związku. Podobnie jak ja. To dobrze. Dziękuję za okładkę Juciak c: