Selam diyip oturdum. O da selam dedi. Bi dakika bi dakika bu adam kim? Hem de benim oturma odamda yayılmış oturuyo. Mutfağa koştum ve elime bıçak alıp evimdeki sinsi sapığı imha etme çabalarıma giriştim. Tabi onun kim olduğunu bilmeden. Acaba kim ??????
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...