Gdzie sarkastyczny chłopak bez centa przy duszy, zbiera z chodnika syna milionera, który zbankrutował i teraz nie stać go nawet na bułkę. Nie mając pieniędzy, z szalonymi sąsiadami w obskurnym bloku, żyjąc marzeniami... Jak daleko są w stanie dojść? Cóż. Mając minus i minus, czysto matematycznie, otrzymujemy dodatni wynik. napisane: maj 2016 - wrzesień 2016 Opowiadanie oparte o serial "Dwie spłukane dziewczyny", czego nieciężko się domyślić. Mimo wszystko proszę o nie kopiowanie treści. TW: Ta książka nie była poprawiana od momentu jej napisania, czyli od 2016 roku. Proszę, abyście nie wytykali mi tu błędów ani logicznych, ani technicznych, ani poziomu żartu. Od tamtego czasu zdecydowanie zdążyłam się już trochę rozwinąć jako autorka, a także jako osoba z bardziej świadomym światopoglądem. All the love x

luke zbyt często imprezuje i żyje chwilą; nie potrafi odnaleźć siebie i nie myśli o przyszłości, a tym bardziej o młodszym od siebie michaelu.

; wiesz, że będzie lepiej. © luke-hemings, 2016 lowercase intended edytowane: 19/08/02

Samotność na wyspie ze sławnym Niallem Horanem jest marzeniem dla każdej dziewczyny? Nie dla Taariki Hayden. Po tym jak jej samolot rozbija się na bezludnej wyspie zdaje sobie sprawę, że jest jeszcze jedna osoba, która przetrwała katastrofę - Niall Horan - ten, którym pogardza. Ma ochotę się przez to zabić, ale po dłuższych przemyśleniach coś sobie uświadamia. Została wyrzucona na wyspę z Niallem Horanem, to musi coś znaczyć, prawda? Chłopcze, to naprawdę coś znaczy. Wszelkie prawa należą do @niall_horan_smiles.

Historia, która ukazuje, że miłość wcale nie patrzy oczami, a sercem. On jest wypalonym muzykiem, a Ona zajmuje się jego kwiatami. © fakelilou 2015

Być może oboje potrzebowali kogoś, przy kim mogliby być po prostu sobą. || Luke R. Hemmings

@NiallOfficial: Twój środkowy palec urósł :o @RubbyScream: Za to twój mózg się skurczył @NiallOfficial: Ty masz chamskość we krwi @RubbyScream: Opss @RubbyScream: Nil słodziaku powiedzieć ci coś? @NiallOfficial: Uu ostro się zaczyna, dajesz @RubbyScream: Jesteś jak Q @NiallOfficial: ? @RubbyScream: Duże zero z małym chujem @RubbyScream: 3:2 @NiallOfficial: Kurwa zapomniałem o tym ---- Rubby Hopkins (19 l.) Niall Horan (22 l.)

"Jednak samotność miała też swoje plusy. Dzięki niej zaczęłam odkrywać siebie samą. Dogłębnie analizować swoje zachowania, nawyki i tą cholerną niezdolność to bycia szczęśliwą. Odnalazłam w sobie pasję, której nigdy wcześniej nie dostrzegałam. Zawsze lubiłam rysować, ale nie myślałam o tym, aby zacząć szlifować swoje umiejętności pod okiem kogoś, kto rzeczywiście się na tym zna. Kiedy powiedziałam o tym Eleanor, bez zastanowienia zapisała mnie na najlepszy kurs rysunku w mieście. Prawdopodobnie wierzyła w to, że może mi to pomóc przezwyciężyć problemy, z którymi się borykałam. Po części miała rację. Oddałam się sztuce i to w niej zaczęłam topić wszystkie swoje smutki. Była dla mnie niczym terapeutka, która sprawiała, że czułam się chociaż odrobinę lepiej. Odżyłam."

Rachel Clark to siedemnastoletnia dziewczyna, która od małego, uczyła się Karate, niestety nie tej dobrej walki z zasadami, tylko brutalności i bycia bezlitosnym. Kiedy na jednej z nielegalnych walk, ma za zadanie znokautować już i tak prawie nieprzytomnego przeciwnika, buntuje się i porzuca swój klub. Dziewczyna, jednak postanawia poznać karate od tej dobrej strony, dlatego zapisuje się do przyjemnego Dojo, gdzie udaje, że nie ma pojęcia o tak dobrze znanej jej sztuce walki. Sensei przydziela jej do pomocy przy opanowaniu podstaw, chłopaka, którego od początku zaczyna nienawidzić, zresztą ze wzajemnością. Ona ma go za denerwującego dupka, a Harry Styes uważa, że dziewczyna jest lalunią, która nigdy nie nauczy się walczyć. Niemiłe docinki są u tej dwójki na porządku dziennym. Niestety nic nie potoczy się po myśli Rachel, gdy tylko jej starzy koledzy z bezlitosnego klubu Czarnych Węży, postanowią nie pozwolić jej tak łatwo o sobie zapomnieć. ------------ Opowiadanie napisałam sama. Wszelkie podobieństwo do innych prac jest przypadkowe. Proszę o przestrzeganie praw autorskich.

- To gdzie ten słodziaczek? - Niall. - pan Horan skinął blondynowi w moją stronę i po chwili owy chłopak pojawił się przede mną z telefonem w ręku. - To on. - To znaczy? - To znaczy, że to Niall będzie pod twoją opieką. - Co proszę? - Umm, czy to jakieś żarty? Jakaś ukryta kamera? - zapytałam niepewnie i niedowierzająco, rozglądając się w koło. To naprawdę nie śmieszne. - Nie, panno Clark. Jesteśmy jak najbardziej poważni.